، پايه هايي كه به گمان اكثر كارشناسان و صاحبنظران در سال هاي گذشته روند استحكام هر چه بيشتر را پيموده امسال در لبه پرتگاه زوال قرار گرفته و سعي در محكم كردن زيربناي خود بر روي راهي ناهموار از ميان نويسندگان بي تمايل به خلق آثار جديد و در خور ارائه به مخاطبان جهاني دارد.

غافل از اينكه گاه در لحظه لزوم قلم نويسنده خشك شده دكان و كار و بار او با تاثير پذيري از دشواري هاي موجود بر سر راه چاپ و نشر آثار بسته مي‌شود.

اين بن بست حرفه اي زماني چشم ها را به خود خيره مي‌كند كه برخي از نويسندگان با خيالي راحت و بدون دغدغه رساندن آثار خود به نمايشگاه سخن از امن و امان بودن بازار كتاب زده و لبخندي نه چندان شيرين به گوشه لب مي‌نشانند.

اينجاست كه بايد گفت لبخندهاي خشكيده بر روي لب ها، گواه نوشيدن زهر نااميدي و ياس حاصل از ناتواني از حل مشكلات موجود است.

بنابراين بهتر است كه مسولان به جاي دادن وعده‌هاي محصور و منحصر به برخي از ژانرهاي ادبي دست ها را براي كمك به تمامي نويسندگان دراز كرده و با تسهيل مراحل اداري چاپ و نشر در وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامي كمر به ياري فرهنگ كشور در گذر از راه جهاني شدن ببندند./ي2

يادداشت از نسرين خداياري.