به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از فرانس 24، زنجيره اعتراضات مردمي در اروپا با اعتصاب يك روزه كارگردان در يونان شكل گرفت و در طرف ديگر، جنبش تسخير وال استريت در نيويورك راه را براي نشان دادن مخالفت ها عليه نظام سرمياه داري آمريكا گشود.

موج سونامي جنبش اعتراضي كه از خاورميانه شروع شده بود، خيلي زود تمامي اروپا و حتي آمريكا را درنورديد و بعدها به جنبش اشغال ميادين و پاركها مشهور شد.

اين اقدامات چيزي بيشتر از اعتراضات طبقه كارگري بوده و طي آن حاضران در جنبش، خواسته هاي بیشتری را مطرح كردند. تمامي اقشار جامعه اروپايي و آمريكايي به خيابان ها و ميادين كشيده شدند فشار نظام سرمايه به تمامي اجزاي زندگي مردم از جمله حذف يارانه هاي دولتي براي حمايت تحصيلي و بهداشتي تا بيمه بازنشستگي وارد شد.

حضورجوانان و دانشجویان نيز به اين جنبش ها نيروي بيشتري بخشيد و اعمال سياست هاي رياضت اقتصادي از سوي دولت ها، نوعي خشم مضاعف را به ميان معترضان وارد كرد.

در سالي كه گذشت شاهد اعتصابات بيشتر و گسترده تري در اروپا به خصوص كشورهاي اروپاي جنوبي بوديم دراين ميان سهم اعتصاب ها در يونان، اسپانيا، پرتغال، ايتاليا، فرانسه و انگليس بيشتر بود. هرچند كه در نقاط ديگري از جمله آلمان، مجارستان، جمهوري چك، بلژيك، نيز اخبار متعددي از حركت اعتراض آميز مردم به گوش مي رسيد.

در انگليس، طرح جديد دولت ديويد كامرون مبني بر حذف 700 هزار فرصت شغلي در سال 2012 موجب شكل گيري بزرگترين اعتصاب سراسري اين كشور طي 30 سال اخير شد كه درحدود سه ميليون نفر در آن حضور مستقيم داشتند.

دولت در رسانه هاي رسمي انگليس سعي در پنهان كردن اين نارضايتي ها داشته وحتي اعتصاب ياد شده در 30 نوامبر از سوي كامرون تنها "يك آتش بازي بی نتیجه" خوانده شد اما با توجه به حضور فعال رسانه هاي غير رسمي در كنار رسانه هاي رسمي و نيز مشاركت و حمايت مردمي با اين اعتراضات، واقعيت از ديدگان جهان پوشيده نماند و پرده اي ديگر از ضعف نظام سرمايه داري انگليس برداشته شد. با وجود تلاش دولت جهت خاموش كردن اين اعتراضات، دبيركل اتحاديه كارگري انگليس از ادامه روند اعتصابي تا اوايل آوريل 2012 خبر داد.

در آستانه سال نوی ميلادي كارمندان بخش امنيتي فرودگاه هاي سه شهر فرانسه در اعتراض به حقوق و مزاياي پايين اعتصاب عمومي كردند. اعتصاب اين افراد در روزهاي پاياني سال 2011 بسياري از پروازها را لغو و موجب سرگرداني مسافران هوايي شد.

در اسپانيا نيز بخشي از خدمه پرواز و خلبانان شركت ايبريا اعتصاب كرده و اقدام مشابه كارمندان دو شركت بزرگ راه آهن بلژيك هم بر گرفتاريهاي سران اروپايي همزمان با آغاز سال 2012 بيش از پیش افزود.

اعتراض گسترده كارکنان خطوط راه آهن بلژيك، موجب توقف حركت قطارهاي سريع السير بين فرانسه و بلژيك و همچنين قطارهاي بلژيك و انگليس شد. همچنين حركت تمامي قطارها به ديگر شهرهاي اروپايي را كه از اين كشور مي گذشت، مختل كرد.

نرخ بيكاري 11 درصدي در پرتغال، جوانان و بيكاران جوياي كار اين كشور را با اعتصاب گسترده اتحاديه هاي كارگري در ليسبون همراه ساخت. پرتغال پس از يونان و ايرلند سومين كشور اروپايي است كه براي جبران كسري بودجه بالای خود مجبور به استقراض از نهادهاي بين المللي شده است. مقامات صندوق بين المللي پول، بانك مركزي اروپا و اتحاديه اروپا در ماه مي با پرداخت 78 ميليارد يورو بسته حمايت مالي به پرتغال موافقت كردند.

برنامه رياضت اقتصادي دولت ماريو مونتي نخست وزير جديد ايتاليا 24 ميليارد يورو اعلام شده است كه با توجه به كاهش هزينه ها جهت رشد سيستم توليدي و كار به 30 ميليارد يورو مي رسد. اين بسته رياضتي شامل افزايش ماليات ها، افزايش سن بازنشستگي، كاهش هزينه ها و كاهش پنج ميليارد يورويي بودجه نهادهاي داخلی مي شود. مونتي هشدار داد بدون اين تدابير مالي، اقتصاد ايتاليا سقوط خواهد كرد و اوضاعي شبيه به يونان پيدا مي كند.

ايتاليا كه زماني در فهرست چهار كشور بزرگ صنعتي جهان قرار داشت اكنون با بدهي 1،8 میلیارد يورويي مواجه است و اتحاديه هاي بزرگ صنفي اين كشور براي برپايي اعتصاب عمومي فراخوان صادر مي كنند.

ورشكستگي كشورهاي عضو اتحاديه اروپا فشار بر كشورهاي قوي تر از جمله آلمان كه مجبور به تأمين بودجه براي وام منطقه يورو مي باشد را مضاعف كرده است تا آنجا كه امروزه در بيان مردم و رسانه ها، ضرورت خروج از اتحاديه اروپا و نيز كنار گذاشتن واحد پولي يورو موضوع بحث جنجالي شده، بنابراين آلمان براي نجات خود و نيز اتحاديه اروپا از خطرات بحران مالي، طرح "استانداردهاي سخت گيرانه" را مطرح مي سازد.

اعطاي وام ها و تسهيلات گسترده اروپايي به كشورهاي بحران زده مي تواند بلاي اقتصادي كشورهاي قدرتمند اتحاديه شود و مردم نيز تحمل اين فشارها را نياورده و دست به اعتصابات بيشتر بزنند، در نتيجه نه تنها اقتصاد بلكه امنيت عمومي اروپا در بي ثباتي و ناامني بيشتري قرار مي گيرند.

در سمت ديگر، آمريكا نيز اوضاع بهتري نسبت به شركاي اروپايي خود ندارد. جنبش وال استريت از 17 سپتامبر در منهتن نيويورك آغاز شد و با وجود سركوب شديد نيروهاي پليس اما همچنان در ايالتهاي مختلف اين كشور در حال پيگيري است.

اعتصاب 6 هزار نفري پرستاران كاليفرنيا و يا اعتصاب 45 هزار نفر از كاركنان مخابرات در آمريكا از جمله نتايج حركت اعتراض آميز جنبش 99 درصدي در برابر 1 درصد طبقه ثروتمند است.

واشنگتن به دليل شركت در جنگ هاي مختلف از جمله جنگ ليبي، عراق، افغانستان، و پاكستان متحمل هزينه هاي سنگين شد كه از جيب ماليات دهندگان آمريكايي پرداخت مي شود. ادامه يكه تازي سران دولتي در اروپا و آمريكا و تحميل بيشترين فشارها بر شهروندان جهت مقاله با بحران مالي، چشم انداز اقتصادي-سياسي آنان را با تهديد جدي روبرو ساخته است.

وجود شكاف عميق ميان مقامات و شهروندان از جمله دلايل اصلي برپايي اعتصاب عمومي در اروپا و آمريكا است كه بزرگترين ضربه را به مردم عادی وارد مي آورد./ا