به گزارش سرویس بین الملل باشگاه خبرنگاران؛ چند وقتی است که ترکیه در کانون اخبار و اتفاقات سیاسی قرار دارد و هراز گاهی تحت عناوین مختلف نام این همسایه ما بر روی جمله مطبوعات و در تیتر اخبار اصلی رسانه ها جهان دیده می شود.

پس از ماجرای حمله کماندوهای اسرائیلی به کشتی ترکیه ای ماوی مرمره که قصد داشت کمک های بشر دوستانه به نوار غزه منتقل کرده و محاصره این منطقه را بشکند ‌که 9 کشته بر جای گذاشت، اظهارات تند مقامات ترکیه علیه رژیم صهیونیستی، آنکارا را در کانون توجه رسانه های جهان قرار داد. تیرگی روابط آنکارا – تل آویو و اصرار مقامات ترکیه ای بر عذرخواهی کردن صهیونیستها از جمله نکات مهم اخبار مطبوعات و رسانه های مختلف جهان بود.

پس از این ماجرا، ترکیه بار دیگر نام خود را در سطح جهان مطرح کرد این بار ایران و مسئله هسته ای کشورمان عاملی برای خبر سازی ترکیه شد. ترکیه كه سعی دارد خود را به عنوان قدرت جدید منطقه ای به کشورهای جهان معرفی کند در مسئله هسته ای ایران پا پیش گذاشت و با همکاری برزیل توافقنامه مبادله سوخت هسته ای با ایران را در تهران امضا کرد. میانجیگری ترکیه برای حل مناقشه هسته ای ایران باعث شد، نام این کشور مدتی در محافل سیاسی و در مطبوعات و رسانه ها مطرح شود.

اما این پایان ماجرا نبود و ترکیه که گویی قصد احیای دوره امپراطوری عثمانی و بزرگی را در سر می پروراند، در مناقشات منطقه ای نیز خودی نشان داد تا ثابت کند که باید این کشور را به عنوان یک قدرت منطقه ای به حساب آورد.

در جریان خیزش مردم منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، آنکارا بار دیگر خواست خودنمایی کند. در سفر اردوغان به مصر بود که وی طرح نظام سکولاری را برای مصری ها پیشنهاد کرد، اتفاقی که به مزاج اسلام گرایان مصری و دیگر مقامات واندیشمندان مسلمان خوش نیامد و انتقاداتی را متوجه وی کرد.

اما شاید خبر ساز ترین موضوع برای ترکیه، استقرار سپر موشکی ناتو در خاک این کشور بود. ترکیه به عنوان کشور عضو ناتو با درخواست، اعضای پیمان آتلانتیک شمالی برای استقرار سامانه راداری هشدار دهنده در خاک خود موافقت کرد. تصمیمی که برای آنکارا تبعات منفی به دنبال داشت. ترکیه که اولویت سیاست خارجی خود را نداشتن هیچ گونه مشکل با همسایگانش طرح ریزی کرده است، پذیرش استقرار این سامانه در خاک خود موجب دلخوری همسایگان استراتژیکی مانند ایران و روسیه شد.

ایران، نصب این سپر موشکی در خاک ترکیه را با هدف حفاظت و حمایت ناتو از اسرائیل می داند و روسیه نیز آن را طرح آمریکا و هم پیمانانش در ناتو برای ضربه زدن به مسکو تلقی کرده است. علاوه بر این دو کشور، حتی اقشار مختلف مردم ترکیه نیز با استقرار این سپر موشکی در منطقه کوراجیک کشورشان مخالفت کردند.

اما باز هم بهانه های دیگری برای مطرح شدن نام ترکیه در مطبوعات محافل سیاسی وجود دارد.

به تازگی و در پی نا آرامی های سوریه، ترکیه موضع تندی علیه دمشق گرفت و در کنار دوستان عربی علیه بشار اسد جبهه گرفت. حتی خبرهای تازه ای از همکاری ترکیه با فرانسه و انگلیس دو عضو دیگر ناتو برای به راه انداختن جنگ داخلی در سوریه، فاش شده است. ترکیه اجازه داده، گروه های مخالف بشار اسد در خاک این کشور مسلح شده و تحت آموزش نظامی قرار بگیرند، تا جنگی داخلی را در شهرهای سوریه به راه بیندازند.

اما مهم ترین اتفاق مربوط به ترکیه هفته گذشته و در پارلمان فرانسه کلید خورد. فرانسه به عنوان یکی از اعضای ناتو، پاسخ خوش خدمتی ترک ها به غرب را داد و قانون مجازات انکار کنندگان نسل کشی ارامنه توسط ترکیه ( امپراطوری عثمانی) را تصویب کرد به موجب این قانون کسانی که نسل کشی ارامنه توسط عثمانی ها در سال 1915 را انکار کنند، با 45 هزار یورو جریمه نقدی و یک سال زندان مواجه خواهند شد. در پی تصویب این طرح توسط پارلمان فرانسه، روابط آنکارا – پاریس به شدت تیره شده و کار به جایی رسید که ترکیه سفیر خود را از پاریس فرا خواند. علاوه بر این روابط نظامی – اقتصادی دو طرف به حالت تعلیق در آمد.

اردوغان نخست وزیر ترکیه اعلام کرد هواپیماهای نظامی فرانسه برای فرود در محدوده مرزی ترکیه و نیز مجوز ناوهای جنگی فرانسه و کشتی های بازرگانی این کشور در محدوده آبهای سرزمینی ترکیه لغو می شود.

طبق اعلام منابع مختلف بین 300 تا 500 هزار ارمنی در فرانسه زندگی می کنند. تحلیل گران ترک و حتی مقامات این کشور از جمله اردوغان معتقدند نیکولا سارکوزی رئیس جمهور فرانسه، با ایجاد این جو سیاسی، قصد دارد در بین هزاران ارمنی ساکن فرانسه برای خود محبوبیتی به دست آورد و در انتخابات سال 2012، آرای آنها را به خود اختصاص دهد.

اما باید خاطر نشان کرد که طی سال های اخیر که ترکیه برای پیوستن به اتحادیه اروپا تلاش می کند ، فرانسه و شخص سارکوزی از جمله مخالفان جدی الحاق ترکیه به جمع 27 کشور اتحادیه اروپا بوده است.

با در نظر گرفتن این موضوع می توان حدس زد، اقدام اخیر فرانسه در راستای ایجاد مانعی بر سر راه پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا است. این در حالی است که ترکیه طی سالهای خود سعی کرده با تن دادن به خواسته های اروپاییان، به هر نحو ممکن شرایط پیوستن به این اتحادیه را بیابد.

هیچ بعید نیست همکاریهای همه جانبه آنکارا با دوستان غربی خود در مسئله استقرار سپر موشکی در خاک خود و همکاری در فشار آوردن به بشار اسد نیز در همین راستا، یعنی اروپایی شدن باشد.

اما با توجه به جو موجود و تیرگی روابط آنکارا – پاریس فرایند پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا راه طولانی باید طی کند مهمتر از این، مسئله ای که اکنون موجب نگرانی هایی برای غرب به ویژه آمریکا شده این است که در پی تیرگی روابط فرانسه و ترکیه که هر دو عضو ناتو هستند وضعیت همکاری ها در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی چگونه خواهد بود؟

آیا پس از این ماجرا ترکیه همکاری سابق را با اعضای ناتو خواهد داشت؟

ترکیه که برای استقرار سپر موشکی ناتو در خاک خود، به قیمت آزردن و تیرگی روابط با همسایگانش به غرب خوش خدمتی کرد، شاید تصمیم بگیرد دست از همکاری کامل بردارد. شاید به دلیل همین نگرانی بزرگ بود که پس از انتشار خبر تیرگی روابط آنکارا- پاریس مقامات واشنگتن و به طور خاص باراک اوباما به سرعت واکنش نشان دادند و ضمن ابراز نگرانی از دو طرف خواستند به ماجرا پایان دهند.

اکنون باید دید، قطع برخی روابط از سوی ترکیه، فرانسه را مجاب خواهد کرد ، قانون مذکور را حذف کند یا خیر؟

وزیر امور خارجه فرانسه از آنکارا خواسته دست از انتقام جویی بردارند. آلن ژوپه، وزیر خارجه فرانسه گفت: تحریم های فرانسه راه درستی نیست که دولت ترکیه در پیش گرفته است.

به نظر می رسد چنان چه این اقدامات تنبیهی آنکارا نتیجه ندهد ، این کشور مسلمان عضو ناتو به تهدید عدم همکاری با اعضای ناتو متوسل شود.

آنکارا در صورت اتخاذ چنین تصمیمی ضربه سنگینی به ناتو وارد خواهد کرد، زیرا در حال حاضر وجود اختلاف بین انگلیس و فرانسه، بر سر مسائل یورو، نیز بر کار ناتو تأثیر منفی گذاشته است./ا