به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاه باشگاه خبرنگاران، نوروزي عضو هيئت علمي دانشگاه برق در نشست RQ170 و جنگ سايبري كه در دانشگاه اميركبير برگزار شد، در تشريح سيستم هاي عملكردي و راداري پرنده هاي بدون سرنشين جاسوسي، گفت: رادار گريزها در محدوده هاي خاصي، قابليت پنهان شدن و رادار گريز بودن را دارند و معمولا در فركانس هاي بالاتر از يك گيگاهرتز، رادار گريز هستند و اگر تجهيزاتي وجود داشته باشد كه فركانسي در محدوده پايين تر را توليد كند، اين پرنده هاي بدون سرنشين قابل رديابي مي شوند.

وي با اشاره به ورود چندين باره اين پرنده ها به خاك ايران، اظهارداشت: در ابتدا آمريكا اين پرنده ها را براي عكس برداري و جاسوسي از تجهيزات نطنز مي فرستاد به همين دليل با توجه به ظرفيت عظيم علمي كه در داخل كشور وجود دارد، تجهيزات راداري يابنده اين هواپيماها ساخته شد.

عضو هيئت علمي دانشگاه برق افزود: سيستم سوخت اين هواپيماها به صورت سوخت سرد است، به همين دليل گرمايي كه معمولا در ساير هواپيماها از موتور خارج شده و رديابي را ممكن مي كند؛ در RQ-170 طي مرحله اي با تزريق هواي سرد، شناسايي اين هواپيماها از طريق سنسورهاي IR را سخت و غيرممكن مي كند.

نوروزي با تاكيد بر اينكه در جنگ سايبري، رقابت حرف اول را مي زند، بيان كرد: لينك امن اين پرنده هاي بدون سرنشين براي تبادل اطلاعات حياتي، با استفاده از سيگنال‌هايي پوشيده شده و شناسايي آن ها سخت مي شود.

عضو هيئت علمي دانشگاه برق با اشاره به اين مطلب، خاطرنشان كرد: اگر بتوان RQ170 را با روشي مجبور كرد تا در هنگام جاسوسي خود مدت بيشتري پرواز كند، سيگنال هاي آن دريافت و مي توان به آن نزديك شد.

نوروزي با اشاره به سيستم اين هواپيماها، گفت: اگر هواپيما احساسي مبني بر نفوذ سيستمي به خود را داشته باشد، براساس اطلاعات داده شده به آن به منطقه خود باز گشته و اگر بر روي سيگنال GPS دشمن اخلال ايجاد شود، مي توان كنترل هواپيما را به دست گرفت.

عضو هيئت علمي دانشگاه برق در تشريح مزاياي اين پرنده هاي بدون سرنشين، بيان كرد: ناتو سلاح هايي را براساس شناسايي دشمن از دوست دارد و اين سلاح ها با دارا بودن سيستم شناسايي دوست از دشمن، از آن سيستم سوال مي كند كه آيا دشمن است يا دوست و اگر پاسخ اشتباه دريافت شود، آن سيستم منهدم مي شود. پس بدست آوردن چنين اطلاعاتي مي تواند كمك شاياني به پاسخ درست به سيستم شناسايي دوست از دشمن داشته باشد.

وي همچنين تاكيد كرد: عنوان كردن بحث هايي پيرامون اينكه ايران توانايي دستيابي به كنترل اين هواپيماها را ندارد، از لحاظ علمي منطقي نبوده و غير علمي است.

نوروزي در پاسخ به سوال دانشجويي مبني بر اينكه سيستم اين هواپيماها هر 2 ثانيه يكبار رمز خود را عوض مي كند و چگونه ايران به رمزهاي 2 ثانيه دست پيدا كرده است، گفت: بيان كردن اين بحث ها صحيح نيست؛ چرا كه ساخت سيستمي كه هر 2 ثانيه يكبار رمز خود را عوض كند، منطقي و علمي نيست. پيشرفته ترين هواپيماهاي ناتو در مواقع جنگ هر 30 دقيقه يكبار رمز خود را عوض مي كند و در مواقع معمولي هر 24 ساعت يكبار تغيير رمز صورت مي گيرد./ر