به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران؛کیوان عباسی ظهر امروز در جمع پژوهشگران آبزیپروری این شهرستان به بررسی وضعیت مهاجرت و تکثیر طبیعی ماهیان اقتصادی مهاجر دریای خزر در سفیدرود اشاره کرد و اظهار داشت: سفیدرود بزرگترین و مهمترین رودخانه حوزه جنوبی دریای خزر است و نقش مهمی در بازسازی طبیعی ذخایر ماهیان بومی و مهاجر دارد.
وی ادامه داد: این پژوهش در قالب یک طرح تحقیقاتی با هدف تعیین انواع و فراوانی گونههای مهاجر، زمان کوچ مولدان به رودخانه، تعیین ویژگیهای تولید مثلی، ساختار طولی، وزنی و سنی مولدان و بچه ماهیان، تعیین اندازه جثه و زمان برگشت ماهیان به دریا و همچنین بررسی مشکلات و موانع موجود در بازسازی آنها انجام شده است.
به گفته عباسی، تحقیقات نشان داده که 15 گونه ماهی دهانگرد خزری، پوزانک خزری، کیلکای معمولی، ماهی سیم معمولی، ماش ماهی، سسماهی سرگنده، شاه کولی، کپور معمولی، ماهی سفید، کولمه، سیاه کولی، ماهی آزاد دریای خزر، گلآذین ماهی، نی ماهی و سوف معمولی به منظور تخمریزی به سفیدرود مهاجرت کردهاند.
کارشناس پژوهشکده آبزیپروری آبهای داخلی کشور بیشترین فراوانی از 3 هزار و 125 ماهی صید شده را مربوط به شاه کولی با 56.7 درصد عنوان کرد و افزود: شاه کولی با 27.7 درصد و ماهی سفید با 11.2 درصد در رتبههای بعدی قرار دارند.
وی زمان کوچ در ماهی سفید پائیزه را آبان و آذر ماه اعلام کرد و گفت: زمان کوچ ماهی سفید فرم پاییزه اسفند تا اردیبهشت ماه است ضمن اینکه زمان کوچ سیاه کولی اسفند تا مرداد بوده و زمان کوچ سیاه کولی فرم پاییزه شهریور تا آبان ماه است.
عباسی با اشاره به اینکه نرها 55 درصد ماهی سفید، 48.5 درصد سیاه کولی و 55.8 درصد شاه کولی جمعیت مولدان را تشکیل دادند، تصریح کرد: میانگین طول چنگالی در ماهی سفید 407.5، در سیاه کولی 161.6 و در شاه کولی 134.8 میلیمتر بود.
کارشناس پژوهشکده آبزیپروری آبهای داخلی کشور زمان تخمریزی در سیاه کولی را اواخر اردیبهشت تا اواخر تیر ماه دانست و تصریح کرد: زمان تخمریزی در شاه کولی اردیبهشت تا آبان ماه تعیین شده و در دیگر ماهیان به دلیل فراوانی کم مولدان معلوم نشد.
وی با بیان اینکه سفیدرود برای تخمریزی ماهیان مهاجر فیتوفیلوس مساعد نیست، خاطرنشان کرد: سفیدرود محل مناسبی برای جلب ماهیان مهاجر تخمریز از جمله ماهیان خاویاری است.
عباسی صید بیرویه ماهیان در پاییندست، استفاده بیرویه از آب رودخانه به منظور کشاورزی، شنبرداری بستر رودخانه بهویژه در مناطق تخمریزی و همچنین انباشتگی رسوبات ماسهای از مصب تا حدود 30 کیلومتری آن را سبب کاهش مهاجرت و نیز کاهش بازدهی تکثیر طبیعی ماهیان عنوان کرد./س