به گزارش باشگاه خبرنگاران ،دكتر منوچهري با اشاره به علايم افراد داراي زندگي نباتي افزود: افرادي كه در زندگي نباتي به سر مي‌برند با توجه به آسيب نيمكره‌هاي مغزي آگاهي خود را (awareness) نسبت به محيط و خود از دست مي‌دهند. اين افراد توانايي تفكر ندارند.
وي ادامه داد: آنان نمي توانند با ديگران تعامل كنند، توانايي درك گفتار ديگران و تكلم ندارند، توانايي ارائه رفتار و پاسخ هدفمند به محرك‌هاي بيروني را ندارند، البته ممكن است در پاسخ به محرك‌هاي بيروني پاسخ‌هاي خودبه خودي ايجاد شود به عنوان مثال: چشم‌هايش را در پاسخ به تحريك دردناك بازكند اما اين حركات هدفمند نيستند يا ممكن است در برابر صداي بلند يا نور پلك بزنند.
اين متخصص اعصاب و روان تصريح كرد: در افراد داراي زندگي نباتي توانايي حركت دادن دست و پا به صورت ارادي و آگاهانه از دست رفته و ممكن است به صورت خودبه خود گاهي دست يا پا را حركت دهد. در اين افراد تنها رفلكس حركتي هدفمندي كه ايجاد مي‌شود رفلكس اوليه grasp (گرفتن دست افراد در اثر تماس) است.
به گفته وي عملكرد شناختي و قدرت تجزيه و تحليل در اين افراد از بين رفته است، بي‌اختياري ادرار و مدفوع، آسيب شديد در عملكرد جنسي و بلع ارادي از ديگر ويژگي هاي اين افراد است.
دكتر منوچهري خاطرنشان كرد: در زندگي نباتي حتي توانايي درك درد به علت آسيب مراكز مغزي مربوطه از بين رفته اما از آنجا كه ساقه مغز در اين افراد سالم است، عملكرد‌هاي نباتي (vegetative) مثل عملكرد قلب، تنفس، توانايي كنترل فشار خون حفظ شده است.
وي ياد آور شد: رفلكس‌هاي نخاعي در اين افراد سالمند. حتي ممكن است رفلكس‌هاي پيچيده مثل حركات چشم، خميازه، كشيدن، جويدن، سرفه، عطسه و حتي گريه و خنده حفظ شود.
عضو كميته زندگي نباتي در خصوص تشخيص زندگي نباتي گفت: تشـخيص اين وضـعيت بـاليـني اسـت، هرچند از تصويربرداري و ساير طرق تشخيص به عنوان ابزار كمكي استفاده مي شود.
به گفته وي سير اين بيماري و ميزان شانس بهبود به سه عامل بستگي دارد؛ اول سن بيمار به طور كلي هر چه سن فرد كمتر باشد، شانس بهبودي بيشتر است. در افراد جوان نسبت به افراد مسن، بهبود عملكرد حركتي بهتري ديده شده است اما از نظر شناختي و رفتار و گفتار تفاوتي بين اين دو گروه ديده نشد.
دكتر منوچهري يادآور شد: نوع آسيب ايجاد كننده بيماري از ديگر موارد در شانس بهبودي است كه در يك تقسيم‌بندي كل آسيب‌هاي ايجاد كننده بيماري به دو گروه تروماتيك (سوانح رانندگي و ...) و غير تروماتيك (آسيب هيپوكسيك ـ ايسكميك در اثر سكته مغزي يا ايست قلبي و ....) تقسيم مي شود. ميزان بهبود در انواع تروماتيك بيشتر از انواع غير تروماتيك است.
وي افزود: مدت زمان سپري شده از وقوع حادثه به طور كل هر چه مدت زمان سپري شده كمتر باشد، شانس بهبود بيشتر است.
اين متخصص يادآور شد: البته بايد توجه داشت كه وقتي ما صحبت از بهبود در اين افراد مي‌كنيم، منظور بهبودي كامل نيست زيرا در يك مطالعه كه بر روي اين افراد صورت گرفته است اشاره شده است كه افراد بهبود يافته به شدت ناتوان باقي مي‌مانند و براي انجام كارهاي خود به ديگران وابسته‌اند. بهبود در اين افراد ابتدا در آگاهي نسبت به محيط است.
وي در ادامه تصريح كرد: ميزان مرگ و مير در اين افراد به علت شرايط خاص خود بالا است و در عرض 5 سال بيش از 85% است. زنده ماندن طولاني مدت نادر و نياز به مراقبت‌هاي بهداشتي، پزشكي از جهت جلوگيري از زخم بستر، عفونت‌هاي ريوي ـ ادراري، لخته شدن خون در وريدهاي پا، جلوگيري از انقباض عضلات دست و پا، دارد. مرگ در اين افراد عمدتاً به علت عفونت‌هاي ريوي و ادراري مي‌باشد. در نهايت بايد توجه داشت كه چون اين وضعيت نادر است، تعيين شانس بهبود در آنها بسيار مشكل است.
همچنين دكتر فريبرز طارميان دبيركارگروه زندگي نباتي در خصوص علت انتخاب اين موضوع به عنوان يكي از محورهاي همايش گفت: با توجه به اختلاف نظر كارشناسي در خصوص ديات و ارش متعلقه به افرادي كه دچار زندگي نباتي مي شوند و لزوم تلاش در جهت هر چه روشن تر شدن موضوع و رفع ابهامات در اين مورد و نيز حركت به سمت يكسان سازي آرا، اين موضوع به عنوان يكي از محورهاي ومين همايش طب و قضا برگزيده شد./ع