سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان‌ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

شهیدان گمنام، مسافران بی‌نام اما جاودانه جمکران

جمکران، با حضور دو شهید گمنام، به مامنی از ایمان و ایثار بدل شده است؛ مزارهایی که بی‌نام‌اند، اما جاودانه در دل‌های منتظران ظهور هستند.

باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهره شعبانی  -بیست و دوم اسفند روز شهید، فرصتی برای بازتاب دلدادگی‌ها و ارادت عمیق کسانی است که سال‌ها با دلتنگی و امید، یاد شهیدان این مرز و بوم  را زنده نگه‌داشته‌اند. این روز، به‌ویژه برای کسانی که پیوندی احساسی با شهیدان گمنام در شهر یا محله‌ی خود دارند، روزی خاص و پرمعناست. 

مسجد مقدس جمکران، با حضور دو شهید گمنام، به مکانی تبدیل شده که نه تنها محل عبادت و انتظار است، بلکه نمادی از ایثار و شجاعت نیز به شمار می‌آید. این دو شهید، که در دوران دفاع مقدس جان خود را فدا کردند، اکنون در گوشه‌ای از این مسجد آرام گرفته‌اند و حضورشان، فضایی از معنویت و تأمل را به این مکان افزوده است.

روزی که پیکرهای این شهیدان به مسجد جمکران منتقل شد، جمعیتی از زائران و عاشقان اهل بیت (ع) با اشک و دعا، این عزیزان را بدرقه کردند. صدای صلوات و زمزمه‌های دعا، فضایی روحانی ایجاد کرده بود که هر قلبی را به تپش می‌انداخت. مردم با گل و شمع، مزار این شهیدان را زینت دادند و با دل‌هایی پر از عشق و احترام، به استقبالشان رفتند.

اکنون، مزار این دو شهید گمنام به محلی برای تامل و دعا تبدیل شده است. زائران، از پیر و جوان، در کنار این مزارها می‌ایستند و با نگاهی عمیق، لحظاتی از زندگی روزمره خود را به یاد ایثار و شجاعت این شهیدان سپری می‌کنند. یکی از مشتاقان امام عصر(عج) می‌گوید: این شهیدان، هرچند گمنام‌اند، اما برای ما همچون چراغ‌هایی هستند که مسیر زندگی را روشن می‌کنند.

حضور این دو شهید گمنام در مسجد جمکران، یادآور این حقیقت است که ارزش‌های انسانی و الهی، هیچ‌گاه به فراموشی سپرده نمی‌شوند. این شهیدان، اگرچه نامشان در تاریخ ثبت نشده است، اما در دل‌ها جاودانه‌اند و یادشان برای همیشه در این مکان مقدس زنده خواهد ماند.

منتظران، دل‌های عاشق و چشم‌به‌راهی‌اند که با نگاه به مزار شهیدان گمنام، زندگی خود را معنا می‌بخشند. این مزارها، یادمان‌هایی زنده از شجاعت و ایثار هستند که در میان قلب‌های مردم تپش دارند. برای بسیاری، سنگ مزار‌های ساده‌ی این شهیدان گمنام، پلی به گذشته‌ی پرافتخار و یادآور روز‌های پرغرور ایستادگی است.

یکی از این دلداگی‌ها را می‌توان در روایت زنی سالخورده یافت که هر روز برای دو شهید گمنام گل می‌آورد و با زمزمه‌هایی آرام، راز دل خود را به آنان می‌گوید. او می‌گوید: شهیدان، فرزندان من‌اند؛ فرزندانی که هرگز نداشتم، اما همیشه در قلبم بودند.

این عشق و ارادت، نه‌تنها از سوی نسل‌های گذشته، بلکه از جوانانی که هرگز روز‌های جنگ را ندیده‌اند نیز ادامه دارد. آنان مزار شهیدان را محلی برای تأمل، دعا و تقویت ارزش‌های انسانی و ملی خود می‌دانند.

روز شهید، نه‌تنها روزی برای یادآوری گذشته، بلکه روزی برای اتصال نسل‌ها و الهام‌بخشی برای آینده است. شهیدان گمنام، اگرچه نام ندارند، اما حضورشان همچون چراغ‌هایی فروزان در قلب‌های منتظران است. این روز، یادآور این حقیقت است که ایثار و شجاعت، هیچ‌گاه به فراموشی سپرده نمی‌شوند.

 ۱۴ اردیبهشت  امسال پیکر دو شهید گمنام تازه تفحص شده دفاع مقدس، از میدان آل یاسین به سمت مسجد مقدس جمکران تشییع و در صحن مسجد مقدس جمکران تدفین شدند.

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.