باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - والری کلیوچنیکوف، یکی از اعضای آکادمی فضانوردی روسیه، اشاره می‌کند که علاقه به پرتاب صور فلکی ماهواره به مدار‌های پایین به دلیل سهولت استفاده و هزینه کم آن هاست.
به گفته وی، این ماهواره‌ها می‌توانند به طور قابل توجهی مشکلات سنتی ارتباطات، انتقال داده‌ها و سنجش از دور زمین را حل کنند.
او می‌گوید: «کاهش ارتفاع پرواز ماهواره‌ای از ۶۵۰ به ۱۶۰ کیلومتر، امکان کاهش قدرت رادار را تا ۶۴ برابر و قطر دیافراگم نوری را به میزان یک چهارم کاهش می‌دهد تا به همان وضوح تصویربرداری دست یابد.»
او خاطرنشان می‌کند که سایر مزیت‌ها شامل هزینه پایین پرتاب ماهواره‌ها به مدار، الزامات مقاومت در برابر تشعشعات سختگیرانه کمتر برای قطعات الکترونیکی و کاهش تاخیر سیگنال به حداقل ممکن است.
علاوه بر این، موقعیت زاویه‌ای ماهواره‌ها در چنین مدار‌هایی را می‌توان با جریان ورودی هوای باقی مانده اتمسفر تثبیت کرد. همچنین کارکرد ماهواره‌ها در مدار پایین این اطمینان را می‌دهد که پس از پایان کار، در طی چند روز وارد لایه‌های متراکم جو شده و می‌سوزند.
او می‌گوید: «با اطمینان می‌توان پیش‌بینی کرد که در آینده نزدیک، سامانه‌های ماهواره‌ای در مدار فوق‌العاده پایین به فاز تحقیقاتی آزمایشی پایان خواهند داد.»
به گفته وی، مشکل اصلی در استقرار صورت‌های فلکی چند ماهواره‌ای با مدار‌های بسیار کم، نیاز به حفظ مداوم ارتفاع مداری ماهواره‌ها خواهد بود. برای جلوگیری از سوختن ماهواره در لایه‌های متراکم جو، سیستم رانش آن باید به طور مداوم کار کند و هوای اتمسفر باقی مانده را می‌توان به عنوان سوخت استفاده کرد.
منبع: نووستی