باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا بالاور - نگین ضیایی کارگردان نمایش سه خواهر با حضور در چهل و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر بیان کرد: نمایشنامه سه خواهر، به نویسندگی آقای چرم شیر است. این نمایش با بازخوانی نمایشنامه سه خواهر آنتوان چخوف به لحاظ قصه متعهد به متن چخوف است.
وی ادامه‌داد: این نمایش داستان زندگی سه خواهر پروزوروف به نام های اولگا ( شادی ضیایی)، ماشا ( سونیا اسماعیلی) و ایرنا ( سپیده ضیایی) و برادرشان، آندری روایت می کند که در آستانه یک سالگی درگذشت پدرشان هستند و دائما به عزیمت به مسکو فکر می کنند، شهری که قبلا در آن زندگی می کردند؛ اما با ازدواج آندری تمام زندگی‌شان تغییر می‌کند و رویای برگشت به مسکو هیچ وقت به واقعیت تبدیل نمی‌شود... .
وی افزود: بنظرم فرم روایی نمایشنامه آقای چرم شیر بسیار متفاوت از فرم متن چخوف است. در متن آقای چرم شیر، تمام کاراکترها حذف شدند و فقط سه خواهر پروزوروف هستند که از دل قصه به این نمایشنامه پا گذاشته اند. البته یک کاراکتری به اسم گوینده ( امین موحدی پور) هم به متن اضافه شده است که بخش مهمی از روایتگری داستان را بد عهده دارد.
نگین ضیایی بیان کرد: از طرف دیگه از جایی که شرایط امروز جامعه ایران، باعث شده که همه آدم ها حداقل یک بار به مهاجرت فکر کنند این موضوع به لحاظ داستانی بسیار نزدیک به قصه سه خواهر پروزوروف است.
وی گفت: طبیعتا در مراحل طراحی و در تمام پروسه تمرین بخشی از تمرکز گروه، نزدیک شدن به زیست معاصر و امروزی جامعه بوده است به این دلیل که قصه برای مخاطب آشنا به نظر بیاید و بتوانیم فضای رئالیستی حاکم بر متن چخوف را به اجرای خودمان تزریق کنیم.
این کارگردان عنوان کرد: پیش تولید این کار، از زمستان ۱۴۰۰ آغاز شد، به این صورت که با اعضای گروه تصمیم گرفتیم نمایش سه خواهر را کار کنیم. برای دراماتورژی، با آقای چرم شیر صحبت کردم و ایشان هم این متن رو به من پیشنهاد دادن، وقتی متن رو خوندم خیلی باهاش ارتباط برقرار کردم و در نهایت تمرینات ما در تابستان 1401 آغاز شد، ابتدا قرار بود در پاییز همان سال اجرای عموم این نمایش شروع بشه اما به دلیل شرایط اجتماعی از اجرا منصرف شدیم، تا اینکه دوباره در پاییز 1402 گروه تصمیم گرفت تمرینات را از سر بگیره و بهار 1403 اجرا رفتیم. و الان هم در جشنواره حضور داریم.
در مورد بخش مرور جشنواره، من اکثر کارها رو دیدم و خب اکثر این گروه ها از دوستان ما هستن که امیدوارم تک تک شون توی جشنواره حضور دلچسبی برای خودشون داشته باشن. اما در مورد رقابتی که توی بخش مرور وجود داره، برای شخص من، اینکه وارد یک بستر رقابتی بشم همیشه جذاب بوده و این رقابت، فارغ از نتیجه برام جالب توجه هستش. چون یک شوقی رو ایجاد می کنه که به نظر میاد توی جامعه امروز ایران مفقود شده... ما امروز خیلی کم ذوق زده میشیم و اتفاقات کمی پیش میاد که کمی هیجان بهمون وارد کنه. این بخش رقابتی فجر برای من، این شوق و ذوق رو ایجاد می کنه. هر چند معتقد هستم که جشنواره زمانی که حول تولیدات تازه برگزار می شد جشنواره پر شور تری بود.