باشگاه خبرنگاران جوان؛ حسین مهدی‌تبار -در سیاست خارجی دونالد ترامپ، از همان ابتدا تمرکز بر رقابت‌های جغرافیایی و تهدیدات ناشی از چین بود. ترامپ و تیمش به جای تمرکز بر روان‌شناسی و ویژگی‌های شخصی، رویکردی غیرقابل پیش‌بینی و بداهه‌پرداز داشتند که از شرایط جهانی و بحران‌ها ناشی می‌شد. مهم‌ترین چالش برای آمریکا همچنان چین خواهد بود، به ویژه با توجه به مسائل مرتبط با تایوان، دریای جنوبی چین و سیاست‌های خارجی چین.
برخی تحلیلگران معتقدند ترامپ ممکن است تایوان را در قالب توافقی گسترده‌تر با چین قربانی کند، اما بسیاری دلایلی دارند که نشان می‌دهند او به راحتی از تایوان دست نخواهد کشید. تیم ترامپ شامل افرادی است که با سیاست‌های تهاجمی چین مخالفند و تلاش خواهند کرد روابط امنیتی منطقه‌ای همچون آکس ( AKUS ) را تقویت کنند.
در حالی که سیاست‌های ترامپ نشان‌دهنده تمایلات "جداسازی اقتصادی" بودند، این تصور که آمریکا قادر به اعمال سیاست‌هایی کاملاً ایزوله است، اغراق‌آمیز است. آمریکا همچنان با چین و دیگر کشورها تعامل اقتصادی دارد و این روابط مانع از اقدام‌های تند سیاسی می‌شود. همچنین، ترامپ تمایل دارد نظامی‌گری آمریکا را تقویت کند، از جمله در حوزه‌هایی مانند موشک‌های هایپرصوتی و هوش مصنوعی.
ترامپ برای تقویت موقعیت آمریکا در برابر چین و سایر قدرت‌ها، باید منابع زیادی را برای تقویت نیروی نظامی فراهم کند. سیاست خارجی او همچنین به‌دنبال کاهش وابستگی به کشورهای دیگر در هزینه‌های دفاعی است. در همین راستا، روابط آمریکا با کشورهای ناتو و شرکای آسیایی ممکن است تحت فشار قرار گیرد.
در نهایت، چین و روابط آن با آمریکا کانون اصلی سیاست خارجی ترامپ خواهد بود. این روابط نه‌تنها بر آمریکا بلکه بر سراسر جهان تأثیرات عمیقی خواهد داشت و نقش مهمی در تدوین سیاست‌های جهانی ایفا می‌کند.
منبع: اسکپیکد آنلاین