باشگاه خبرنگاران جوان؛ رضوان پاک‌منش - اشترانکوه بلندترین نقطه استان لرستان و از بلندترین رشته‌کوه‌های زاگرس است که به‌عنوان آلپ ایران شناخته می‌شود.
دریاچه گهر و تونل برفی ازنا از دیگر جاذبه‌های اشترانکوه هستند که هر سال گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کنند.
منطقه حفاظت‌شده اشترانکوه در حوزه سه شهرستان واقع شده است؛ به‌طوری که در جنوب و جنوب شرقی دورود و در بخش غربی ازنا و الیگودرز قرار دارد. این منطقه به‌عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری لرستان شناخته می‌شود.
دسترسی به رشته کوه اشترانکوه
علاقه‌مندان صعود به رشته‌کوه اشترانکوه، در صورتی که با خودروی شخصی از خرم آباد حرکت کنید، پس از حدود سه ساعت به روستای تیان می‌رسید که یکی از روستا‌های کوهپایه‌ای اشترانکوه و از توابع شهرستان ازنا است. سپس این روستا را به مقصد پناهگاه گل‌گل ترک کنید.
منطقه اشترانکوه در سال ۱۳۴۰ با نام قرق اختصاصی تیان، شکار ممنوع اعلام شد که شامل رشته کوه اشترانکوه و دره نی گاه بود. این ممنوعیت تا سال ۱۳۴۹ ادامه داشت و در این سال سازمان شکاربانی و نظارت بر صید وقت، قرق اختصاصی تیان (تیون) را با الحاق ارتفاعات سفید کوه بزرگ و کوچک، پریز کوه کوچک و بزرگ، گزرسون، سرسبز، تخت کالا، اسینه، بادی بزرگ و کوچک گچه و گولک به‌عنوان منطقه حفاظت‌شده اعلام کرد و نام منطقه حفاظت‌شده اشترانکوه را بر آن نهاد.
این منطقه که ۱۰۴ هزار هکتار وسعت دارد، به‌واسطه دمای متوسط سالانه چهار تا ۱۲ درجه سانتی‌گراد و بارندگی متوسط سالانه ۵۰۰ تا ۹۰۰ میلی‌متر، دارای اقلیم‌های مدیترانه‌ای معتدل تا مرطوب و سرد است.
منطقه حفاظت‌شده اشترانکوه یکی از مهم‌ترین منابع طبیعی ایران به شمار می‌رود که علاوه بر دریاچه گهر، تونل برفی، چشمه قلقل و دره تخت را در خود جای داده است.
وجود روستا‌های متعدد در داخل و حاشیه منطقه حفاظت‌شده اشترانکوه، حضور عشایر، وفور سلاح و مهمات، اراضی کشاورزی، معادن، برداشت بی‌رویه گیاهان دارویی و خوراکی و فشار گردشگران از مهم‌ترین عوامل تهدید‌کننده این منطقه به شمار می‌روند.
جا‌های دیدنی منطقه حفاظت شده اشترانکوه
اشترانکوه که به آلپ ایران شهرت دارد، بلندترین نقطه استان لرستان به شمرا می‌رود که از جنوب شرقی دورود تا شمال غربی الیگودرز امتداد دارد.
مرتفع‌ترین قله این رشته‌کوه به نام سنبران به ارتفاع ۴،۱۵۰ متر است که یکی از ۱،۵۱۵ قله بسیار برجسته جهان محسوب می‌شود. این رشته‌کوه سرچشمه یکی از سرشاخه‌های اصلی رود دز به نام ماربره است.
گفته می‌شود، به‌خاطر وجود قله‌های هشت‌گانه که برخی از آنها بیشتر از ۴،۰۰۰ متر ارتفاع دارند و مانند کاروانی از شتر در یک ردیف قرار گرفته‌اند، این رشته‌کوه به شترکوه یا اشترانکوه معروف شده است.
قله‌های مهم آن شامل چال میشان، گل‌گل، گل‌گهر، سنبران، کوله لایو، میرزایی، فیالسون، لگه، سراب شاه تخت، سوزنی مهرجمال، پیاره دره تخت، پیاره کمندان، ازنادر و کوله‌جنو می‌شوند.
رود‌های کوچک متعددی از این قله‌ها سرچشمه می‌گیرند که ماربره، گهررود، دره دایی و دره دزدان از آن جمله‌اند.
در ارتفاعات اشترانکوه، دره‌هایی یخچالی وجود دارد که در اصطلاح محلی به آنها چال می‌گویند. از جمله این چال‌ها می‌توان از چال میشان، چال کبود، چال بران، چال فیالسون، چال شاه‌تخت، چال پیارو و چال همایون اشاره کرد.
رشته‌کوه اشترانکوه در حدود سال ۱۳۴۰ از لحاظ گونه‌های جانوری و گیاهی جزو مناطق حفاظت‌شده قرار گرفت و دامنه‌های آن به‌عنوان مرتع مورد استفاده عشایر منطقه است.