باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا بالاور- معصومه مهتدی هنرمند مجسمه‌ساز برای نخستین بار در چهارمین رویداد «پاییز_برگ» حضور یافت و گفت: من با برگ‌ها کاغذ دست ساز می‌سازم و با چسباندن این کاغذها در کنار هم، سطح صافی ایجاد می‌کنم که در نهایت منجر به خلق اوریگامی‌های درنا می‌شود که در خیابان اصلی جانمایی می‌شوند.
او با اشاره به این‌که درنا نمادی از امید است، افزود: در فرهنگ ژاپن معتقدند با ساخت هزار درنا یک آرزوی شما برآورده می‌شود. حالا من این درناها را با برگ‌های پاییزی می‌سازم که نماد مرگ و از بین رفتن و نیستی هستند. این تناقض برای من جذاب و مهم بود،چرا که امید و مرگ در کنار هم قرار می‌گیرند. برداشتی که مخاطب از این ایده دارد قطعا جالب خواهد بود.
این هنرمند مجسمه‌ساز در پاسخ به این سوال که تا چه اندازه برگزاری رویدادهای محیطی می‌تواند به ارتباط مخاطب عام با جامعه تخصصی هنرهای تجسمی شود،بیان کرد: از نظر من بودن رویدادهایی از این دست بهتر از نبودنشان است و قطعا تاثیرگذار است. اما این که تا چه اندازه می‌توانیم پای مخاطب عام را به مکان‌های تخصصی‌تر مانند موزه‌ها و گالری‌ها باز کنیم اهمیت دارد و بعدها مشخص می‌شود. در حال حاضر همین که در خیابان و در محل تردد با هنرمندانی که مشغول کار هستند، مواجه می‌شوند و برایشان سوال ایجاد می‌شود و حتی ارتباط برقرار می‌کنند، اتفاق خوبی است. باید این رویدادها بیشتر و در جاهای عمومی‌تر و در دسترس باشند تا مخاطب ببیند و آشنا شود و بعدها راحت‌تر به موزه‌ها و گالری‌ها ورود پیدا کند.
مهتدی همچنین درباره استفاده از المان‌های طبیعی در هنرهای محیطی نیز گفت: همین که مخاطب و حتی هنرمند ببیند با مواد در دسترس و ارزان می‌توان اثر هنری خلق کرد جالب است و شاید دیگر هیچ چیز دورریز نباشد و با هر چیزی بتوان اثر هنری و ابژه ساخت. تغییر رویکرد به دورریزها اتفاق جالب و جذابی است.