باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا بالاور- یدالله آقاعباسی، پیشکسوت تئاتر کرمان درباره نمایش «مامان من میشی» به نویسندگی و کارگردانی مانیا فرار که از شهر فردوس استان خراسان جنوبی، در پلاتوی استاد صنعتی شهر کرمان اجرا شد، سخن گفت.
تجربه ۵۰ سال فعالیت حرفهای در تئاتر
آقاعباسی با اشاره به آغاز فعالیت حرفهای خود گفت: «من از سال ۱۳۵۱ وارد عرصه تئاتر شدم و از آن زمان تاکنون همواره در این مسیر گام برداشتهام.» وی افزود که تجربههای این سالها به او در ارتقای سطح هنری و آموزش به دیگران کمک کرده است.
این هنرمند درباره جشنوارهها تصریح کرد که توجه به افراد دارای معلولیت در چنین رویدادهایی بسیار ارزشمند است، اما تأکید بر رقابت میتواند پیامدهای منفی داشته باشد. او گفت: «همیشه نگران بودهام که انتخاب یک نفر بهعنوان برتر، باعث سرکوب دیگر شرکتکنندگان، بهویژه کودکان، شود.» آقاعباسی خاطرنشان کرد که جشنوارهها باید بهگونهای برگزار شوند که همه شرکتکنندگان دیده شوند و با خاطرهای خوش به خانه بازگردند.
چالشهای آموزش به افراد دارای معلولیت
آقاعباسی با بیان اینکه آموزش تئاتر به افراد دارای شرایط خاص چالشهای بیشتری دارد، اظهار داشت: «کار با این افراد نیازمند صبر و آگاهی است. ما ابتدا از نمایش خلاق شروع میکنیم و آرامآرام آنها را برای اجرا آماده میسازیم.» وی افزود که مواجهه مستقیم با تماشاگر بدون آمادگی میتواند برخی از آنها را سرکوب کند، در حالی که برای برخی دیگر باعث شکوفایی میشود.
وی با اشاره به نقش مهم مربیان در آموزش تئاتر تأکید کرد که این افراد باید علاوه بر تسلط بر فنون نمایش خلاق، عاشق کار و بچهها باشند. آقاعباسی گفت: «در اینجا دورههایی برای تربیت مربیان نمایش خلاق برگزار میکنیم تا مربیان بتوانند در مراکز استثنایی، پرورشگاهها و دیگر مکانها فعالیت کنند.» او تصریح کرد که آموزش باید با آگاهی انجام شود تا افراد دارای شرایط خاص بتوانند تواناییهای خود را بشناسند و تجربهای خوشایند داشته باشند.
یدالله آقاعباسی در پایان افزود: «امیدوارم جشنوارهها و دورههای آموزشی به گونهای طراحی شوند که همه افراد، صرف نظر از تواناییهایشان، فرصت دیده شدن و رشد را پیدا کنند.»