تقسیم فلسطین، سرآغاز اشغالگری و جنایات رژیم صهیونیستی

باشگاه خبرنگاران جوان؛ سمیه خلیلی - رویکرد‌های رژیم اسرائیل در قبال فلسطینیان و کشور‌های عربی از زمان تاسیس این رژیم  تاکنون، باعث ایجاد بحران‌های طولانی‌مدت و درگیری‌های مستمر در منطقه شده است. از اشغال اراضی فلسطینی‌ها گرفته تا سیاست‌های شهرک‌سازی و تغییرات مرزی، همگی نشانگر روندی از نقض حقوق بشر، عدم پذیرش حق تعیین سرنوشت فلسطینیان و پیگیری استراتژی‌های توسعه‌طلبانه این رژیم در خاورمیانه است. در این گزارش، به بررسی انتقادی سیاست‌های رژیم اشغالگر اسرائیل در طول تاریخ فلسطین می‌پردازیم و تأثیرات منفی این سیاست‌ها را بر وضعیت انسانی و سیاسی منطقه بررسی می‌کنیم.

طرح تقسیم فلسطین و آغاز بحران در منطقه

۱. تصویب قطعنامه ۱۸۱ و تشکیل اسرائیل: در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷، مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه ۱۸۱ را تصویب کرد که بر اساس آن، فلسطین به دو کشور یهودی و عربی تقسیم می‌شد. این تصمیم به نظر می‌رسید که به یک راه‌حل عادلانه برای پایان دادن به بحران‌های تاریخی در این منطقه منجر شود، اما در عمل، این تقسیم‌بندی به بذر تنش‌ها و درگیری‌های بعدی بدل شد. از آن زمان، سیاست‌های رژیم اسرائیل از ابتدا با برخورد‌های قهرآمیز و توسعه‌طلبانه آغاز شد.

۲. جنگ ۱۹۴۸ و نکبت فلسطینی‌ها: پس از اعلام استقلال رژیم صهیونیستی در ۱۴ می ۱۹۴۸، کشور‌های عربی به این کشور حمله کردند و جنگ استقلال یا «نکبت» آغاز شد. این جنگ منجر به شکست کشور‌های عربی و گسترش مرز‌های رژیم اسرائیل شد. اما به طور همزمان، فلسطینیان هزاران نفر کشته و صد‌ها هزار نفر دیگر آواره شدند. اقدامات نظامی رژیم اسرائیل در این دوره به شکلی بی‌رحمانه به پاکسازی قومی فلسطینی‌ها از اراضی خود منجر شد. این سیاست‌های خشونت‌آمیز که شامل اخراج اجباری فلسطینیان از خانه‌هایشان و نابودی روستا‌های فلسطینی بود، در نهایت زمینه‌ساز آغاز بحران بزرگ آوارگی فلسطینیان شد.

۳. اشغال اراضی فلسطینی: با گذشت زمان، رژیم اسرائیل نه تنها مرز‌های خود را گسترش داد، بلکه در جنگ‌های بعدی نیز توانست مناطق بیشتری از فلسطین و کشور‌های عربی را تحت کنترل خود درآورد. به ویژه در جنگ ۱۹۶۷ (جنگ شش‌روزه)، این رژیم کرانه غربی رود اردن، نوار غزه، بلندی‌های جولان و صحرای سینا را به اشغال خود درآورد. این اقدامات به طور آشکار نقض قوانین بین‌المللی و حقوق بشر بود، چرا که رژیم اسرائیل اراضی فلسطینی‌ها را تحت کنترل خود گرفت و ساکنان یهودی را در این مناطق مستقر ساخت.

سیاست‌های توسعه‌طلبانه رژیم اسرائیل

۱. سیاست شهرک‌سازی: پس از اشغال اراضی فلسطینی، رژیم اشغالگر اسرائیل سیاست‌های مختلفی را برای تثبیت کنترل خود بر این اراضی به کار گرفت، از جمله ساخت شهرک‌های یهودی در کرانه غربی و نوار غزه. این سیاست، که از اوایل دهه ۱۹۷۰ شروع شد، همچنان ادامه دارد و در حال حاضر هزاران شهرک یهودی در این مناطق به ویژه در کرانه غربی و قدس شرقی ساخته شده‌اند. سران رژیم اسرائیل از این سیاست‌ها به عنوان اقدامی برای توسعه سرزمین‌های خود و حفظ امنیت خود یاد می‌کنند، اما واقعیت این است که این سیاست‌ها به طور مستقیم به نقض حقوق فلسطینیان، مصادره زمین‌های آنها و اعمال فشار‌های بیشتر بر مردم فلسطین منجر شده است.

شهرک‌سازی‌های اسرائیلی نه تنها موجب محدود شدن دسترسی فلسطینیان به منابع طبیعی و زمین‌های کشاورزی خود شده، بلکه روند تقسیم اراضی و ارتباط بین مناطق مختلف فلسطینی‌ها را نیز دچار مشکل کرده است. با این سیاست‌ها، رژیم اسرائیل عملاً ایده تشکیل دو دولت مستقل فلسطینی و اسرائیلی را به چالش کشیده است.

۲. تغییر واقعیت‌های جغرافیایی و فرهنگی: یکی دیگر از جنبه‌های سیاست‌های توسعه‌طلبانه رژیم صهیونیستی، تلاش برای تغییر واقعیت‌های جغرافیایی و فرهنگی مناطق اشغالی است. این رژیم به طور مداوم با ساخت و توسعه زیرساخت‌ها و شهرک‌ها، سعی کرده است تا تغییرات عمده‌ای در ترکیب جمعیتی و فرهنگی این مناطق ایجاد کند. این تغییرات به ویژه در قدس به وضوح مشهود است. رژیم اسرائیل با ساخت و ساز‌های گسترده و ترویج شهرک‌سازی در این منطقه، سعی دارد تا قدس را به عنوان پایتخت خود تثبیت کند و در عین حال فلسطینی‌ها را از این شهر اخراج کند.

نقض حقوق بشر و سرکوب فلسطینیان

۱. سرکوب اعتراضات و مقاومت فلسطینی: پاسخ رژیم خونخوار اسرائیل به مقاومت فلسطینی‌ها در برابر اشغال و سیاست‌های توسعه‌طلبانه خود غالباً به سرکوب‌های خشونت‌آمیز منتهی شده است. این رژیم از نیرو‌های نظامی خود برای سرکوب تظاهرات، اعتصابات و اعتراضات مسالمت‌آمیز فلسطینی‌ها استفاده کرده است. همچنین در بسیاری از موارد، این سرکوب‌ها با استفاده از زور مفرط، شکنجه و بازداشت‌های خودسرانه همراه بوده است. این اقدامات تنها به تشدید تنش‌ها و افزایش خشونت در منطقه منجر شده است.

۲. نقض حقوق بشر در زندان‌ها و مناطق اشغالی: واحد‌های نظامی رژیم صهیونیستی به طور مستمر حقوق بشر فلسطینی‌ها را در اراضی اشغالی نقض کرده‌اند. بسیاری از فلسطینی‌ها به اتهام فعالیت‌های سیاسی یا مقاومت در برابر اشغال دستگیر و در زندان‌های اسرائیل نگهداری می‌شوند. این افراد اغلب از حق محاکمه عادلانه محروم هستند و تحت شکنجه و رفتار غیرانسانی قرار می‌گیرند. گزارش‌های متعددی از سازمان‌های حقوق بشری همچون عفو بین‌الملل و هیومن رایتس واچ از نقض حقوق بشر در زندان‌ها و مناطق تحت اشغال اسرائیل ارائه شده است.

عدم پذیرش حق فلسطینی‌ها برای تعیین سرنوشت

یکی از مهم‌ترین انتقادات به سیاست‌های رژیم اسرائیل، عدم پذیرش حق فلسطینی‌ها برای تعیین سرنوشت خود است. اسرائیل همواره از پذیرش راه‌حل‌های دوکشوری که فلسطینی‌ها حق تشکیل یک دولت مستقل در سرزمین‌های خود داشته باشند، خودداری کرده است. علی‌رغم تمامی تلاش‌های صلح‌جویانه و مذاکرات مختلف، این رژیم نه تنها به روند صلح پایبند نبوده، بلکه از طریق گسترش شهرک‌ها، تغییرات مرزی و نقض قوانین بین‌المللی، حق فلسطینی‌ها برای تعیین سرنوشت خود را نقض کرده است.

اسرائیل به جای پذیرش یک راه‌حل عادلانه که منافع مردم و منطقه را در نظر بگیرد، به سیاست‌های توسعه‌طلبانه و گسترش سرزمین‌های خود ادامه داده است و این امر مانع از رسیدن به صلح پایدار در منطقه شده است.

مقاومت تنها راه مبارزه با اشغالگری‌های رژیم صهیونیستی

سیاست‌های رژیم صهیونیستی در طول تاریخ از ابتدا تاکنون همواره با هدف گسترش سرزمین‌ها، تثبیت سلطه و نقض حقوق فلسطینی‌ها همراه بوده است. این سیاست‌ها نه تنها باعث بحران انسانی و آوارگی میلیون‌ها فلسطینی شده، بلکه به ایجاد تنش‌های سیاسی و نظامی در سطح بین‌المللی نیز منجر شده است. اسرائیل با سیاست‌های توسعه‌طلبانه، سرکوب و نقض حقوق بشر، فرصت‌های صلح را از بین برده و بحران فلسطین را به یک مسئله جهانی تبدیل کرده است.

برای رسیدن به صلح پایدار و عادلانه، نیاز است که اسرائیل به اصول حقوق بشر احترام بگذارد، حقوق فلسطینی‌ها را به رسمیت بشناسد، به قوانین بین المللی پایبند باشد و از اشغال سرزمین‌هایی که متعلق به مردم فلسطین است، دست بکشد.

البته که این رژیم ثابت کرده است که با سیاست گفت‌و‌گو و تعامل موافق نیست و تنها راه رهایی مردم فلسطین از این رژیم، مبارزه و استقامت است؛ رژیم اسرائیل تاکنون به هیچ یک از قطعنامه‌های بین المللی پایبند نبوده و حتی دادگاه بین المللی لاهه، حکم بازداشت نتانیاهو، رئیس رژیم صهیونیستی را هم به دلیل ارتکاب جنایات جنگی صادر کرده است.

بر اساس پیشینه تاریخی مرتبط با سیاست‌های توسعه طلبانه رژیم صهیونیستی در قبال حقوق مسلم فلسطینیان، اگر مردم فلسطین طی مبارزات حق طلبانه خود برای دفاع از سرزمین و مقدساتشان، به قطعنامه‌ها و تعهدات روی کاغذ سازمان‌های بین المللی و کشور‌های اروپایی تکیه میکردند، امروز نه تنها خبری از سرزمینی به نام فلسطین نبود بلکه بیت المقدس، اولین قبله مسلمین جهان، تبدیل به پایتخت رژیم اسنان ستیز صهیونیستی شده بود.