پس از آن‌که پزشکان مرگ مغزی‌اش را تأیید کردند، خانواده‌اش با تصمیمی بزرگ و سرشار از شجاعت، با اهداء کبد و کلیه های او موافقت کردند.
دو بیمار که سال‌ها در انتظار کلیه‌ای بودند تا از درد و رنج دیالیز نجات یابند، با دریافت کلیه‌های او جانی دوباره گرفتند. و بیماری که ماه‌ها با ناامیدی در انتظار کبدی بود تا زندگی‌اش را بازپس گیرد، این هدیه گرانبها را از قهرمان ما دریافت کرد.
قهرمان بودن تنها به کارهای بزرگ در زمان حیات نیست؛ گاهی با پایان راه نیز می‌توان آغازگر امید بود. او، حتی در سکوت، لبخند را به لب‌ها و آرامش را به قلب‌ها بازگرداند. زندگی او شاید کوتاه بود، اما میراثش تا همیشه ادامه خواهد داشت.
بیایید این قهرمانان خاموش را گرامی بداریم؛ آن‌ها که در زندگی و پس از آن، پیام‌آور عشق و انسانیت هستند.
در این ویدئوی مستندگونه ی کوتاه با ما همراه باشید.