پارک‌های ملی در ایران گنجینه‌های طبیعی به شمار می‌روند که ضمن پذیرایی از حیات وحش، مناظر زیبایی را برای بازدیدکنندگان ایجاد کرده اند.
در محدوده جغرافیایی خراسان شمالی، ۳ پارک ملی بزرگ گلستان، سالوک و ساریگل واقع شده است.
پارک‌های ملی تندوره و توران، دنا و دز، سیاهکوه و کرخه، ضامن آهو، کویر، کیاسر، لار، خجیر، قمیشلو، نایبند و موته از جمله دیگر پارک‌های ملی بزرگ ایران هستند که همگی ویژگی‌های منحصر به فردی دارند.
در این بین، پارک ملی گلستان با وسعت ۹۱ هزار هکتار که پیش‌تر به نام‌های آلمه، قرخود و بجنورد نیز نامگذاری شده بود در موقعیتی راهبردی واقع شده که محل عبور میلیون‌ها مسافر و گردشگر است.
طبیعت و پوشش گیاهی این پارک بازدید کنندگان بسیاری دارد، اما زیست ۶۹ گونه پستاندار و ۱۴۹ گونه پرنده آن را خاص و متمایز کرده و همین مزایا، این پارک ملی را در فهرست ذخیره‌گاه زیست کره‌ی میراث جهانی یونسکو به ثبت رسانده است.
اگر در عرض ۵ کیلومتر از این پارک ملی عبور کنی، حتماً آهو را در دشت، قوچ و میش را در دامنه کوه‌ها و کل و بز را در صخره‌ها می‌توانی ببینی؛ که ظرفیتی بزرگ برای گردشگری حیات وحش در ایران محسوب می‌شود.
این تنوع زیستی در کنار تردد سالانه ۲۰ میلیون مسافر در گذرگاه خراسان به گلستان، امنیت تضمین شده به واسطه پاسگاه‌های انتظامی در ورودی و خروجی این پارک، اقامتگاه‌های سنتی و همینطور، شرایط مناسب پذیرایی از گردشگران، زیرساخت‌های راه‌اندازی گردشگری حیات وحش در پارک ملی گلستان را مهیا کرده است.
حفاظت مشارکتی؛ یعنی فرهنگ سازی اهالی روستا‌های مجاور پارک، کاهش شکار و همراهی رسانه‌های محلی و ملی از دیگر ظرفیت‌هایی است که این پارک از آن برخوردار است؛ موضوعی که آنطور که باید و شاید توسط مدیران محیط زیست و گردشگری پرداخته و عملیاتی نشده است.
افزایش چشمگیر گونه‌های جانوری پارک ملی گلستان در محدوده خراسان شمالی، فرصتی خداداد است که می‌تواند منبع عظیم درآمد برای جوامع محلی و محیط زیست باشد. مانند آنچه بخش خصوصی در مجموعه گردشگری الیمالات مازندران انجام داده است.
در آخرین سرشماری که آبان ماه امسال انجام شد، ۱۲۵۰۰ راس از گونه‌های پستاندار علف‌خوار در پارک ملی گلستان شمارش شده است.
منبع : خبرگزاری صدا و سیما