«پابند الکترونیک» امکانی برای زندانیانی است که جرایم خطرناک انجام ندادند و سابقه‌دار هم نیستند و می‌توانند با استفاده از آن به جای زندان در کنار خانواده و در یک منطقه جغرافیایی محدود زندگی کنند، اما این پابندها فقط چنین کارکردی ندارد.
۱۲ دی ماه سال ۱۴۰۲ خبر موافقت رییس قوه قضاییه با کنترل سارقان حرفه‌ای از طریق همین پابندها منتشر شد و بر همین اساس، قرار شد با همکاری مشترک بین دستگاه قضایی و پلیس، سارقان حرفه‌ای که بیش از ۴ مورد سابقه محکومیت دارند، در دورانی که بیرون از زندان، مشغول زندگی هستند، با این پابندها مورد رصد و کنترل باشند تا نتوانند در سرقت جدیدی مشارکت داشته باشند.
با بهره‌گیری از این پابندها که همه آنها تولید داخل هستند، علاوه بر رصد مسیر رفت و آمد و گراف حرکتی سارقان سابقه‌دار، امکان تماس با آنها در هر لحظه وجود دارد؛ همچنین این پابندها امکان اعلام هشدار در مرکز کنترل را هم دارند؛ به طوری که به محض جدا شدن از پای فرد مورد نظر، مرکز کنترل از این اقدام مطلع می‌شود.
تفاوت این پابندها با پابند‌های مورد استفاده برای زندانیان این است که برای این پابندها، فنس الکترونیک تعریف نشده و سارق حرفه‌ای، امکان تردد بدون محدودیت را دارد، اما هر جا برود، تحت کنترل و نظارت است.
در این طرح برای سارقان سابقه‌دار، دو سال زمان پایش در نظر گرفته شده است که در صورت عدم ارتکاب جرم سرقت در این دو سال، می‌توانند از این طرح خارج شوند.
قرار است در این طرح، ۵ هزار سارق حرفه‌ای در کل کشور مورد پایش و نظارت دائمی قرار بگیرند. این طرح وقتی به صورت آزمایشی در غرب استان تهران اجرا شد، توانست کشف سارقین را تا ۴۸ درصد افزایش بدهد و از وقوع بسیاری از سرقت‌ها هم جلوگیری کند.
منبع: ایسنا