براساس گزارش شبکه قدس فلسطین، رژیم صهیونیستی از زمان‌های گذشته از این روش غیر قانونی در جنگ‌های خود استفاده می‌کند. در سال ۱۹۴۷ «ماحل» برای جنگ علیه فلسطنیان بیش از ۳۰ هزار مزدور که اکثر یهودی بودند را از سال ۳۷ کشور جهان استخدام کرد.
رژیم در سال ۱۹۵۴ خانواده‌های این مزدوران را در نیوی مال واقع در شرق تل آویو ساکن کرد. اما از سویی دیگر رژیم تروریستی اسرائیل برای حفاظت از مزدورانی که به طور تنها برای جنگ به اراضی اشغالی رفته بودند، پروژه سرباز تنها را شروع کرد.
طبق اطلاعاتی که تاکنون منتشر شده است تعداد مزدوران واحد سربازان تنها ۶۰۰۰ نظامی مسلح از ۷۰ کشور در سراسر جهان است. درصد یهودیان در میان آنها ۲۰ درصد است و ۸۰ درصد آنها خارجی هستند، تنها و بدون خانواده به اراضی اشغالی آمده اند. ارتش رژیم صهیونیستی به این مزدوران جنگی امتیازات گسترده‌ای داده است و به آنها اجازه می‌دهد تا به صورت خصوصی نیز کار کنند.
بخش بزرگی از نظامیان در ارتش اشغالگر وجود دارمد که علاوه بر ملیت‌های دیگر، تابعیت «اسرائیلی» نیز دارند. آنها از طریق خدمت اجباری که تابعیت را به دنبال دارد، در ارتش استخدام شدند. آنها در نیروهای ذخیره یا در چارچوب خدمات ملکی اسرائیل باقی می‌مانند.
از سویی دیگر شرکت‌های امنیتی خصوصی رژیم تروریستی اسرائیل در ازای پرداخت پول، برای جذب مزدوران در سراسر جهان تلاش می‌کنند. اسنادی وجود دارد که نشان می‌دهد مزدورانی که در اوکراین جنگیدند برای ارتش اشغالگر در جنگ غزه شرکت کردند.
کابینه رژیم اشغالگر بدون هیچ بعد اخلاقی با پناهجویان بین شرکت در جنگ و تنظیم وضعیت حقوقی آنها معامله می‌کند. با وجود این وعده ها، هیچ یک از آنها در جنگ شرکت نکردند و اقامت دائم را به دست آوردند. بنابر اطلاعات موجود حدود ۳۰هزار پناهجو در اراضی اشغالی زندگی می‌کنند.
فاش شده است که ۴۱۸۵ سرباز با تابعیت فرانسوی در دسامبر ۲۰۲۳ برای رژیم صهیونیستی و ارتش آن نوار غزه جنگیدند. حدود ۴۰۰ هندی از بنی منشیا نیز در ارتش اشغالگر خدمت می‌کنند.
این در حالی است که مطابق با قوانین بین المللی و کنوانسیون چهارم ژنو که در سال ۱۹۴۹ تصویب شد، استخدام سربازان برای جنگ در کشور‌هایی غیر از کشور خود یا برای تامین منافع شخصی به دور از منافع سیاسی، انسانی و اخلاقی است.
مترجم: مینا عظیمی