نیل توروک یافته‌های خود را در Phys.org منتشر کرده است. او می‌گوید که رویکرد نظری رایج امروزی تئوری تار ها، یک چارچوب ریاضی قدرتمند بدون پیش‌بینی فیزیک موفقیت‌آمیز و به اصطلاح «انبساط کیهانی» را که به گفته او در مراحل اولیه است، ترکیب می‌کند.
این دانشمند گفت: بویل و من شروع به پرداختن به یکی از پارادوکس‌های بزرگ کیهان شناسی کرده ایم.
در تلاش برای درک این منبع بی‌نهایت داغ و متراکم، نظریه‌پردازان، از جمله برنده جایزه نوبل، راجر پنروز، به تقارن‌های عمیق در قوانین بنیادی حاکم بر نور و ذرات بدون جرم اشاره کرده‌اند. این تقارن که تقارن هم شکل نامیده می‌شود، به این معنی است که نه ذرات نور و نه ذرات بدون جرم در واقع در معرض فشار فضا در رویداد بیگ بنگ قرار نمی‌گیرند.
توروک و بویل با استفاده از تقارن، حرکت ذرات را به ابتدا ردیابی کردند و ناگهان متوجه شدند که تکینکی اولیه را می‌توان به عنوان یک آینه، نوعی مرز بازتابی در زمان، یعنی یک خط متعارف توصیف کرد که در یک طرف زمان به جلو می‌رود و در طرف دیگر زمان به عقب باز می‌گردد.
نیل توروک می‌گوید: توضیح دیگر این است که جهان در بزرگ‌ترین و کوچک‌ترین مقیاس بسیار ساده و قابل پیش‌بینی است.
این محقق گفت: تصویر انفجار بزرگ به عنوان یک آینه، بسیاری از ویژگی‌های کیهان را که ممکن است در تضاد با ساده‌ترین قوانین فیزیک به نظر برسند. به عنوان مثال هر فرآیند فیزیایی اجازه می‌دهد تا فرآیند آینه ایجاد شود که مکان و زمان در آن بازتاب می‌یابد و هر ذره با یک پادذره جایگزین می‌شود. طبق این نظریه، فرآیند آینه باید با سرعتی معادل سرعت اولیه اتفاق بیفتد و یکی از اساسی‌ترین اسرار جهان این است که به نظر می‌رسد که این تقارن را می‌شکند، زیرا زمان همیشه به جلو حرکت می‌کند و تعداد ذرات همیشه از تعداد پادذرات بیشتر است.
نیل توروک توضیح داد: فرضیه آینه‌ای ما تقارن جهان را بازیابی می‌کند، وقتی در آینه نگاه می‌کنید، انعکاس خود را می‌بینید و تصویر و انعکاس شما در آینه متقارن‌تر از زمانی است که شما تنها بودید و من و بویل جهان خود را از طریق بیگ بنگ برون یابی کردیم، تصویر آن را در آینه یافتیم. یعنی جهان قبل از انفجار، جایی که زمان برای ما به عقب می‌گذرد و تعداد پادذرات از تعداد ذرات بیشتر است.
منبع: Rossiyskaya Gazeta