در طول «جنگ شهر‌ها در استان خوزستان» تعداد ۲ هزار و ۸ مورد حمله به شهر‌ها صورت گرفت، ۵ هزار و ۴۳۵ تن از شهروندان خوزستانی غیرنظامی به شهادت رسیدند و ۲۲ هزار و ۹۷۸ شهروند دچار مجروحیت‌های متفاوت شدند.
شهر آبادان در طول هشت سال دفاع مقدس، یک هزار و ۱۷ بار مورد بمباران و موشکباران قرار گرفت و سهم مردمان شریف دزفول نیز یک‌هزار و ۱۷۳ شهید و ۴ هزار و ۱۵۳ مجروح بود (فقط و فقط در شهر نه در جبهه‌ها). این شهر در آن سال‌ها به شهر «بلد الصواریخ» معروف شد.
در حمله ناموفق رژیم صهیونیستی به کشورمان شهر دزفول در لیست «الف» قرار داست. صدام هم این شهر را در سال‌های جنگ تحمیلی با همین عنوان در لیست موشکباران قرار داده بود. با این وجود دزفول چه از سوی ایرانی‌ها «شهر هزار موشک» نام بگیرد یا چه از سوی عراقی‌ها به نام «بلدالصواریخ» نامگذاری شود، مهم نیست؛ مهم این است که مقاومت با گوشت و پوست ایرانی‌ها عجین شده است و این مقاومت از نسلی به نسل دیگر تیری یافته است.
مقاومت درسی است که ایرانی‌ها همیشه برای مردم دنیا به یادگار گذشته اند، چه آن روز که دشمن با آن تجهیزات بی‌نظیرش هوس تصرف چند ساعته خرمشهر را داشت و با مقاومت غافلگیر کننده جوانان خرمشهری آن هم با چوب و چماق و برنو مواجه شد و جوخه جنگیش از کار افتاد تا آن زمان که دزفول از سوی دشمن به جرم قرار گرفتن در کنار پایگاه شکاری، روزانه موشک باران می‌شد و مردم دزفول شهر را ترک نکردند، ایرانی‌ها همیشه مقاومت در برابر دشمن را فراموش نمی‌کنند.
مقاومت مردم دزفول در جنگ شهر‌ها موجب شد تا متخصصان داخلی کشورمان چه در دوران جنگ تحمیلی و چه اکنون درس تلخی به دشمن بدهند که تا ابد آن را فراموش نکنند. حاصل ضرب مقاومت مردم جنگ زده کشورمان از جمله دزفول باعث شدتا شب و روز بر دشمنان تیره و تار شده و صدای هراس انگیز آژیر قرمز در هزاران کیلومتر آن طرف‌تر سایه مرگ و ذلت را بر دشمنان گسترده شود.
منبع: ایسنا