سیاره‌شناسان آمریکایی به این نتیجه رسیده‌اند که حیات مریخی فتوسنتزی می‌تواند در لایه‌های یخی نزدیک به سطح در عرض‌های جغرافیایی میانی مریخ وجود داشته باشد، جایی که شرایط ایده‌آل هم از نظر روشنایی و هم از نظر حفاظت در برابر تشعشع و دسترسی به آب وجود دارد. نتایج مطالعه دانشمندان در مجله علمی Communications Earth & Environment منتشر شد.
محققان گفتند: تحلیل ما نشان داد که ارگانیسم‌های فتوسنتزی زمینی یا همتایان مریخی آن‌ها می‌توانند در یخ‌های مریخ در مناطقی از سیاره زندگی کنند، جایی که سطوح مناسبی از روشنایی خورشیدی به این امر کمک می‌کند و چنین شرایطی می‌تواند در اعماق زمین در عرض‌های جغرافیایی میانی مریخ ایجاد شود.
این نتیجه توسط تیمی از دانشمندان سیاره‌شناسی به رهبری گری کلو، محقق ارشد دانشگاه کلرادو بولدر، هنگام مطالعه شرایط فیزیکی حاکم در یخچال‌های طبیعی مریخ به دست آمد. علاقه دانشمندان به این لایه‌های یخی به دلیل توانایی نظری آن‌ها در محافظت از حیات مریخ در برابر سه تهدید اصلی موجودیت آن است.
این تهدید‌ها شامل تشعشعات شدید فرابنفش خورشید است که تقریباً توسط جو مریخ جذب نمی‌شود، دمای پایین سطح آن و هوای بسیار رقیق که باعث می‌شود آب مایع به سرعت تبخیر شده و به فضای باز فرار کند. لایه ضخیم یخ اشعه ماوراء بنفش را جذب می‌کند و گرما و رطوبت را در زیر سطح خود به دام می‌اندازد که از نظر تئوری می‌تواند از حیات در مریخ در برابر تخریب محافظت کند.
کلو و همکارانش با هدایت این ایده، مقدار نور و گرمایی را که توسط میکروب‌ها و گیاهان فتوسنتزی فرضی مریخی که در این لایه‌های یخ پنهان شده بودند، محاسبه کردند. این محاسبات نشان داد که راحت‌ترین شرایط برای وجود حیات در مریخ باید در عرض‌های جغرافیایی میانی نیمکره جنوبی سیاره باشد، در صورتی که رسوبات یخ آب حاوی مقدار کمی، اما قابل توجه گرد و غبار، یعنی از ۰.۰۱ ٪ تا ۰.۱ ٪ از جرم آن است.
در این شرایط، اشعه ماوراء بنفش به خوبی پراکنده می‌شود، یخ به خوبی نور را عبور می‌دهد و حرارت را به دمای کافی می‌رساند تا تجمع‌هایی از آب مایع در چند سانتی‌متر یا یک متر زیر سطح ایجاد شود. کلو و همکارانش خاطرنشان کردند که بسیاری از باکتری‌ها، قارچ‌ها و جلبک‌ها در قطب شمال در شرایط مشابهی روی زمین زندگی می‌کنند که احتمال یافتن همتایان خود را در مریخ افزایش می‌دهد.
منبع: تاس