فاطمه طباطبایی در نشست آشنایی با اندیشه‌های عرفانی امام خمینی (ره) گفت: برای فهم اندیشه‌های عرفانی امام خمینی (ره) باید در ابتدا به یک تعریف از عرفان رسید و تفاوت عرفان نظری و عملی را مورد بررسی قرار داد.
استاد حوزه علمیه خواهران در خصوص اینکه فهم این مطالب چه فایده‌ای برای ما دارد، بیان کرد: باید نیاز‌های مادی، حقیقی و اعتباری ما سنجیده شود چرا که عمر ما محدود است و باید با سرمایه‌های وجودی نیاز‌های حقیقی را برطرف کنیم.
مدیر گروه عرفان پژوهشکده امام خمینی (ره) بیان کرد: نیاز‌های حقیقی به معرفت، عقاید، ساحت احساس و عاطفه، عزم و اراده و … انسان بستگی دارد و این مراتب وجودی تأثیر متقابل روی هم دارد و هر چقدر که شناخت و باور از نظام هستی و خالق دقیق‌تر باشد رفتار سنجیده‌تر و نیاز حقیقی بیشتر خواهد شد.
طباطبایی با اشاره به آرای عرفانی امام خمینی (ره) مطرح کرد: باید دید آرای عرفانی امام چه نیاز‌هایی از ما برطرف خواهد کرد و چه فایده‌ای برای ما دارد و یک پرسش و پاسخ اجمالی برای خود مطرح کنیم که اگر انسان اشرف مخلوقات و آینه حق نماست؛ آیا معرفتی که کسب می‌کند در راستای غایت انسانیت است یا خیر؟
مدیر گروه عرفان پژوهشکده امام خمینی (ره) تاکید کرد: انسان همه مراتب جهان هستی را در خود دارد، لذا باید به این مسئله بیندیشد و برای رسیدن به رضایتمندی و فرح و نشاط باید به خودشناسی، نیازسنجی و شناخت مراتب وجودی خود برسد؛ لذا امام خمینی (ره) توصیه می‌کنند اولین گام برای انسان در حوزه عرفان نظری و عرفان عملی معرفت نفس است.
او در ادامه افزود: ما فطرتا دنبال کمال مطلق هستیم ولی اشتباه ما در مصادیق است؛ چرا که کمال را در علوم ظاهری می‌بینیم، در حالی‌که باید لحظه به لحظه با خود تأمل کنیم در قبال سرمایه‌ای که داده‌ایم رذالت یا فضیلت گرفته‌ایم؟ و به قول بزرگان صرف دانستن کافی نیست باید مفاهیم به قلب برسد تا دائمی شود؛ چرا که آگاهی، عقل و عمل موجب شکوفایی انسان می‌شود.
مدیر گروه عرفان پژوهشکده امام خمینی (ره) بیان کرد: معرفت نفس می‌گوید انسان باید به صفات خالق هستی متصف شود و شناخت اجمالی از "خود" باید به علم تفصیلی از خود برسد و برای رسیدن به این مهم عقل، اراده، فطرت کمال‌طلب، کتاب، پیامبران و شریعت فرستاده شده است.
طباطبایی در پایان گفت: بعد از این مقدمات باید دید عرفان مورد نظر امام چیست، در بین قدما عرفان به صورت علم مطرح نشده است و تفاوتی بین تصوف و عرفان وجود ندارد، اما بعد از ابن عربی تغییر می‌کند.