رضا نعمتی اظهار کرد: مننژیوم از تومورهای خوش‌خیم مغزی و درمان اصلی آن جراحی است؛ در برخی بیماران، تومور رفتاری غیرمعمول و تهاجمی پیدا می‌کند و پس از عمل جراحی مجدد رشد می‌کنند، که در این مرحله نیاز به درمان‌های غیر جراحی نظیر پرتودرمانی و شیمی‌درمانی دارد که متأسفانه می‌تواند عوارض این درمان‌ها ناتوان‌کننده و همراه با عارضه بر روی دیگر اعضای بدن باشد.
وی افزود: گروهی از پزشکان چند تخصصی نوروانکولوژی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر با بهره‌گیری از تجارب قبلی خود در درمان بیماران مبتلا به تومور بدخیم مغزی گلیوبلاستوما (GBM) از سال ۱۳۹۵ تصمیم به کارگیری این روش درمان در تومورهای مننژیوم عودکننده بعد از عمل جراحی گرفتند.
متخصص مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی بوشهرتصریح کرد: در این راستا چندین بیمار شناخته‌شده با این مشخصات، داوطلب انجام درمان شدند.
نعمتی بیان کرد: پس از چند جلسه درمان با روش رادیونوکلئیدتراپی نتایج اولیه امیدوارکننده در این بیماران از لحاظ بالینی و تصویربرداری به‌دست‌آمده است.
وی یادآور شد: روش درمانی مذکور به‌عنوان یک گزینه درمانی مکمل در کنار دیگر روش‌های موجود در تومورهای با رفتار تهاجمی توصیه می شود.
تومورهای مغزی یا از نوع بدخیم یا خوش خیم هستند. به یک تومور بدخیم، سرطان مغز نیز گفته می‌شود. این نوع از تومورهای مغزی به سرعت رشد کرده و اغلب به مناطق سالم مغز حمله می‌کند. همچنین تومورهای خوش خیم مغز حاوی سلول‌های سرطانی نبوده و معمولاً به کندی رشد می‌کنند.
تومورهای مغزی اولیه یا متاستاتیک هستند. تومورهای مغزی اولیه از درون مغز شروع می‌شوند. تومورهای متاستاتیک زمانی ایجاد می‌شوند که سلول‌های سرطانی در ناحیه دیگری از بدن جدا شده و به مغز مهاجرت می‌کنند. به همین دلیل، تومورهای متاستاتیک مغز تقریباً همیشه بدخیم هستند، در حالی که تومورهای مغزی اولیه ممکن است خوش خیم یا بدخیم باشند.
پرتو درمانی تومور مغزی می‌تواند هم برای نوع خوش خیم و هم بدخیم این بیماری استفاده قرار گیرد. معمولاً مقدار زیادی اشتراک عمل بین این دو حالت وجود دارد. در حالتی که تومور مغزی خوش خیم باشد با پرتودرمانی تومور مغزی به تنهایی و یا در ترکیب با روش‌های دیگر مانند عمل جراحی یا شیمی درمانی تومور مغزی کنترل می‌گردد.
در تومور مغزی بدخیم نیاز است که بیمار به طور مداوم توسط گروه درمانی و پزشک معالج مورد پایش قرار گیرد. به محض شروع مجدد رشد تومور و بروز علائم در فرد بیمار، باید پروسه درمانی که توسط گروه درمانی طراحی شده دوباره شروع شود. با عدم بازگشت تومور مغزی و علائم تائید عدم ابتلا با روش‌های تشخیصی مانند ام آر آی مغز و بافت شناسی و پاتولوژی می‌توان از ختم بیمار اطمینان پیدا کرد.
روش دیگر درمان تومور مغزی، پرتو درمانی می‌باشد. در این روش پرتودهی شدیدتر و در داخل بدن انجام می‌شود. دو نوع اصلی پرتودرمانی داخلی وجود دارد که شامل درمان مایع رادیواکتیو (رادیوایزوتوپ یا رادیونوکلئید درمانی) و براکی تراپی (درمان ایمپلنت رادیواکتیو) می‌باشد. انتخاب نوع روش پرتو درمانی داخلی بستگی به نوع سرطان فرد مبتلا و محل آن در بدن او دارد.