با نزدیک شدن به اوج کارزار انتخاباتی ریاست‌جمهوری آمریکا و تنها یک‌ماه مانده به رأی‌گیری، این موضوع که چقدر تنش‌های افزایش‌یافته و درگیری‌های جاری در غرب آسیا بر رأی‌دهندگان آمریکایی تأثیر می‌گذارد، پرسشی است که تحلیلگران مسائل جهانی در جست‌وجوی پاسخ آنند. اوایل هفته گذشته، نامزد‌های معاونت دونالد ترامپ و کامالا هریس دو نامزد نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در نیویورک با یکدیگر روبه‌رو شدند. درحالی‌که جی‌دی ونس، سناتور ایالت اوهایو و نامزد معاونت ترامپ و تیم والز، فرماندار مینسوتا و نامزد معاونت هریس با پرسش‌های متمرکز بر مسائل داخلی روبه‌رو شدند، موضوع افتتاحیه برنامه مناظره به درگیری جاری بین رژیم‌صهیونیستی و گروه‌های مقاومت تحت حمایت ایران اختصاص داشت.
این سؤال تنها چندساعت پس از آن مطرح شد که ایران یک حمله موفق با موشک‌های بالستیک علیه رژیم‌صهیونیستی انجام داد؛ این حمله ایران و دفاع نیروی‌های حزب‌الله از جنوب لبنان دربرابر تجاوز زمینی رژیم‌صهیونیستی بر اهمیت جنگ‌افروزی‌های کنونی تل‌آویو در خاورمیانه و تأثیر آن بر رأی‌دهندگان در ماه نوامبر تأکید کرد. با نزدیک شدن به انتخابات آمریکا و نظرسنجی‌هایی که نشان‌دهنده رقابت تنگاتنگ نزدیک بین ترامپ و هریسند، احتمالا نقش مستقیم ایران در پاسخ مشروع به حملات رژیم می‌تواند موضوع درگیری خاورمیانه را برای رأی‌دهندگان آمریکایی اولویت بیشتری بدهد.
درحالی‌که بنیامین نتانیاهو احتمالا یک کاخ سفید جمهوریخواه تحت‌رهبری ترامپ را ترجیح می‌دهد، تجاوز زمینی رژیم‌صهیونیستی به لبنان و ترور شهید نصرالله، ازجمله باج‌هایی است که نتانیاهو تلاش می‌کند به‌واسطه لابی آیپک برای پیروزی ترامپ بدهد. درحالی‌که دولت بایدن از درگیری مستقیم با ایران ابا دارد و نگران است پایش دوباره به جنگی در خاورمیانه باز شود؛ هم نتانیاهو و هم کاخ سفید تحت‌رهبری دموکرات‌ها می‌دانند اوضاع به این دلیل که تنها یک‌ماه تا انتخابات باقی‌مانده، پیچیده‌تر شده است.
حمایت رأی‌دهندگان میانسال آمریکایی از رژیم‌صهیونیستی
بیشتر رأی‌دهندگان آمریکایی از رژیم‌صهیونیستی در درگیری‌های جاری حمایت می‌کنند. طبق نظرسنجی‌ای که در آگوست توسط شورای روابط خارجی شیکاگو انجام شد، ۶۰ درصد آمریکایی‌ها از کمک نظامی آمریکا از رژیم‌صهیونیستی حمایت می‌کنند. درحالی‌که آمریکایی‌ها به‌طور صریح نمی‌خواهند درگیر یک جنگ دیگر در خاورمیانه شوند، بیش از ۶۰ درصد از آنها از مداخله آمریکا در حل مشکلات منطقه حمایت می‌کنند. اگرچه رژیم‌صهیونیستی در میان اکثریت آمریکایی‌ها از حمایت قوی برخوردار است، نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی همچنان بحث‌برانگیزتر است. طبق نظرسنجی گالوپ، تنها ۳۵ درصد آمریکایی‌ها نظر مثبتی نسبت به بنیامین نتانیاهو دارند و ۴۵ درصد نظر منفی دارند. بااین‌حال، حمایت از نتانیاهو به‌طور شدید ازلحاظ حزبی تقسیم شده است، به‌طوری‌که ۶۶ درصد جمهوری‌خواهان از او حمایت می‌کنند درحالی‌که تنها ۱۲ درصد دموکرات‌ها نظر مثبتی نسبت به او دارند.
فشار آیپک برای حمایت از رژیم‌صهیونیستی
حمایت عمومی از رژیم‌صهیونیستی به‌طور حتم نقشی در موضع هر کمپین نسبت به درگیری‌های منطقه دارد، اما همچنین منافع ویژه در سال انتخابات، به‌ویژه منافع اهداکنندگان تأثیرگذار است. لابی رژیم‌صهیونیستی در آمریکا (AIPAC) یکی از لابی‌های مهم و حامیان مالی در واشنگتن است.
آیپک تاکنون بیش از ۱۷ میلیون دلار در کمک‌های انتخاباتی در سال ۲۰۲۴ هزینه کرده که بیش از ۱۵ میلیون دلار (۱۳.۷ میلیون یورو) یا ۸۶.۹ درصد به نامزد‌ها و سازمان‌های دموکرات تعلق دارد. آیپک در سال گذشته روز‌های بی‌شماری را صرف تقویت کمک‌ها به رژیم‌صهیونیستی کرده و در سال انتخاباتی تأثیر بیشتری دارد. دموکرات‌ها همچنین از کمک‌های اهداکنندگان خصوصی که به حمایت از رژیم‌صهیونیستی علاقه‌مندند، از هالیوود گرفته تا نیویورک‌سیتی بهره‌مند می‌شوند.
علاوه‌بر این، کالج انتخاباتی- که ۵۳۸ رأی را بین ایالت‌های آمریکا برای انتخاب رئیس‌جمهور تقسیم می‌کند- هم بی‌تاثیر نیست. سیستم کالج انتخاباتی تعدادی از «ایالت‌های نوسانی» را به تصمیم‌گیرندگان نهایی برای ریاست‌جمهوری آمریکا تبدیل می‌کند. ایالت کلیدی در میان ایالت‌های میدان نبرد، پنسیلوانیا است که بیش از ۳۰۰ هزار رأی‌دهنده یهودی نیز رأی‌دهندگان این ایالت را تشکیل می‌دهند. نوادا، یک ایالت نوسانی دیگر نیز درصد بیشتری از رأی‌دهندگان یهودی دارد. در هریک از تقریبا هفت ایالت نوسان‌دار آمریکا، حاشیه‌ها باید بسیار باریک باشند و احتمالا پیروزی به چندهزار رأی بستگی دارد. هیچ‌یک از کمپین‌ها نمی‌توانند هیچ‌یک از بلوک‌های رأی را نادیده بگیرند.
قیمت نفت، بحران انرژی و کابوس‌های بایدن
افزایش قیمت سوخت همیشه موضوعی اساسی در کمپین‌های انتخاباتی آمریکا بوده است. با نزدیک شدن به انتخاباتی که در آن آمریکایی‌ها رئیس‌جمهور و کنگره جدید را در ۵ نوامبر انتخاب می‌کنند، مسئله افزایش قیمت نفت به موضوعی کلیدی در داخل ایالات‌متحده تبدیل شده است.
پائولو شیرک، رئیس موسسه سیاست جهانی در واشنگتن در گفتگو با رویتزر گفت: «آخرین چیزی که بایدن می‌خواهد بحران نفتی در ماه قبل از انتخابات است.» وی افزود که رأی‌دهندگان او را مسئول افزایش قیمت‌های سوخت خواهند دانست. او ادامه داد: «رأی‌دهنده آمریکایی به‌طورکلی مسائل را تحلیل نمی‌کند تا بفهمد قیمت‌ها چرا و چگونه افزایش می‌یابند و بازار‌های نفت چگونه کار می‌کنند، بنابراین خطرات برای دولت بایدن بالایند.» بایدن از حمایت و بسیج بین‌المللی برای جلوگیری از هدف قرار دادن تأسیسات نفتی ایران سخن گفت که شیرک آن را «تلاشی از سوی دولت بایدن برای جلوگیری از بحرانی که ممکن است مجبور به مداخله در آن شود» توصیف کرد.
شیرک معتقد است قیمت‌های نفت احتمالا تنها درصورت وقوع یک «جنگ فراگیر» افزایش چشمگیری خواهند داشت. دیوید دی روش، مقام سابق وزارت دفاع ایالات‌متحده و کارشناس سیاست‌های خلیج‌فارس، به رویترز گفت: «مطمئن نیستم این افزایش قیمت نفت جهانی بتواند صهیونیست‌ها را کنترل کند.» او افزود که رژیم‌صهیونیستی ممکن است افزایش قیمت‌های جهانی نفت را به‌عنوان یک مزیت برای کمپین انتخاباتی دونالد ترامپ ببیند. به‌گفته کارشناسان رویترز این امکان وجود دارد که رژیم از درگیری با ایران به جهت افزایش قیمت نفت و بحران انرژی برای پیروزی ترامپ استفاده کند. آنچه مسلم است، این است که افزایش قیمت نفت به جهت گسترش جنگ در غرب آسیا، کابوسی برای اردوگاه دموکرات‌هاست.
هریس و دموکرات‌ها در مسیر دشواری
بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا بار‌ها حمایت خود را از رژیم‌صهیونیستی تکرار کرده است. بااین‌حال رئیس‌جمهور در زمان متفاوتی فعالیت می‌کند. پس از آغاز جنگ در غزه در پاییز گذشته، به‌دنبال حمله غافلگیر‌کننده نیرو‌های مقاومت حماس، دموکرات‌ها در میان حمایت سنتی از رژیم‌صهیونیستی و یک بخش جوان و به‌شدت پیشروتر از حزب که نسبت به فلسطینی‌ها همدردی بیشتری دارد، تقسیم شده‌اند و رژیم‌صهیونیستی را مسئول درگیری‌های جاری در منطقه می‌دانند.
این تقسیم در میان دموکرات‌ها موجب شده هریس معاون رئیس‌جمهور خطی باریک را طی کند آن هم در زمانی که درحال مدیریت کاندیداتوری خود است. هریس به‌طور مکرر حمایتش را از رژیم‌صهیونیستی ابراز کرده و از استراتژی بایدن در مورد تجاوز‌های تل‌آویو حمایت کرده است، او سابقه‌ای در بیان نظراتی دارد که نشان می‌دهد حمایت او به استحکام بایدن نیست؛ شاید برای جلب‌توجه قاعده و پایه حزب که نگاه انتقادی‌تری نسبت به رژیم دارد. مشخص نیست آیا دولت هریس مسیری کاملا متفاوت از بایدن دنبال خواهد کرد یا نه.
هفته گذشته، کنگره‌گرای دموکرات نیویورک، الکساندریا اوکاسیو کورتز در یک مصاحبه گفت که معتقد است هریس «نسبت به نگرانی‌های پایگاه دموکرات‌ها حساس است.» او به تعداد زیاد اعتراضات دانشگاهی به حمایت از فلسطین اشاره و بر اهمیت رأی جوانان و دانشجویان برای دموکرات‌ها تأکید کرد. در همین حال، هریس در جذب حمایت از جامعه عرب- آمریکایی به دلیل حمایت دولت دموکرات بایدن از جنایت‌های رژیم‌صهیونیستی ناکام است. یک نظرسنجی سپتامبر از شورای روابط آمریکایی-اسلامی نشان می‌دهد هریس در میان رأی‌دهندگان عرب آمریکایی، از ترامپ عقب است، درحالی‌که این گروه تاریخی ۲ به ۱ به نفع دموکرات‌ها بود. براساس نظرسنجی‌ای که توسط موسسه عرب آمریکایی در تاریخ ۲ اکتبر انجام شد، ترامپ ۴۶ درصد حمایت در میان رأی‌دهندگان عرب آمریکایی دارد، درحالی‌که هریس ۴۲ درصد حمایت دارد. موضع مبهم دموکرات‌ها در مورد وضعیت خاورمیانه، همراه با گرایش چپ‌گرایانه‌تر هریس، برخی رأی‌دهندگان عرب را دلسرد می‌کند.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد اگر هریس خواستار آتش‌بس فوری شود، ۵۴ درصداز عرب‌های آمریکایی از او حمایت خواهند کرد. اگر ترامپ نیز خواستار آتش‌بس فوری شود، ۵۰ درصد از عرب‌های آمریکایی از او حمایت خواهند کرد. علاوه‌بر این، موضع مبهم هریس ممکن است برای رأی‌دهندگان جوان چالش‌برانگیز باشد. پس از آغاز عملیات نظامی در نوار غزه، تظاهرات ضدصهیونیستی در دانشگاه‌های ایالات‌متحده و اروپا آغاز شد و به‌ویژه در ماه می‌سال جاری شدت بیشتری یافت. بااین‌حال برای جوان‌تر‌ها درگیری‌های خاورمیانه در مقایسه با مسائل داخلی آمریکا در اولویت دوم قرار دارد. خطر وقوع یک جنگ بزرگ می‌تواند مسائل را پیچیده‌تر کند. علاوه‌بر چالش‌های مربوط به جلب نظر گروه‌های انتخاباتی مختلف، پایگاه‌های نظامی در سراسر خاورمیانه نیز ممکن است در خطر باشند. این وضعیت می‌تواند احساسات را در سراسر ایالات‌متحده تحت‌تأثیر قرار دهد.
ریاست‌جمهوری ترامپ، رؤیای هر شب نتانیاهو
با وجود دیدگاه‌های فزاینده انزواگرایانه جمهوری‌خواهان در سال‌های اخیر زیر پرچم ترامپ، رژیم‌صهیونیستی توانسته حمایت قوی‌تر راست‌گرایان آمریکایی را حفظ کند. در پاسخ به سؤال مناظره روز سه‌شنبه هفته گذشته درباره حمله پیشگیرانه رژیم‌صهیونیستی به ایران، معاون ترامپ و جی‌دی ونس تأکید کرد کمپین آنها بر این باور است که آمریکا باید از رژیم‌صهیونیستی برای انجام هر چیزی که احساس می‌کند برای دفاع از خانه و مردم خود لازم است، حمایت کند. جمهوری‌خواهان به‌طورکلی نسبت به ایران نظر‌های تهاجمی داشته‌اند. در کارزار ۲۰۱۶، ترامپ به‌طور مکرر هیلاری کلینتون و باراک اوباما رئیس‌جمهور وقت ایالات‌متحده را به‌خاطر مذاکره با تهران و آزاد کردن میلیارد‌ها دلار دارایی ایران موردانتقاد قرار داد، توافقی که ترامپ آن را لغو کرد.
این موضع تا حدی تحت‌تأثیر این واقعیت است که بخش قابل‌توجهی از حامیان ترامپ شامل رأی‌دهندگان مسیحی محافظه‌کارند که در مناطق موسوم به کمربند کتاب مقدس در جنوب‌شرقی ایالات‌متحده متمرکزند. برای این رأی‌دهندگان، رژیم‌صهیونیستی عنصر مهمی از هویت فرهنگی آنها به‌شمار می‌آید. به‌نظر می‌رسد تصمیم‌گیری‌های نتانیاهو به‌طورقطع تحت‌تأثیر انتظار بازگشت ترامپ به کاخ سفید است و او در این زمینه تنها نیست. پادشاهی سعودی نیز ممکن است منتظر بازگشت ترامپ باشد تا توافق عادی‌سازی دیپلماتیک با رژیم‌صهیونیستی را امضا کند، هرچند خصومت‌های فعلی، چنین توافقی را در کوتاه‌مدت بعید می‌کند.
با بازگشت ترامپ به کاخ سفید، نتانیاهو مجبور نخواهد بود با مقاومت آمریکا دربرابر کنترل بیشتر رژیم‌صهیونیستی یا حتی الحاق کرانه باختری مقابله کند. در سال ۲۰۱۹، دولت ترامپ حاکمیت رژیم‌صهیونیستی بر بلندی‌های جولان را به‌رسمیت شناخت. دیوید فریدمن، سفیر سابق ترامپ در رژیم‌صهیونیستی با کتاب جدید خود «یک دولت یهودی» که استدلال می‌کند رژیم‌صهیونیستی باید کرانه باختری را کاملا تحت‌کنترل درآورد، درتلاش است در دوره دوم ترامپ نقشی داشته باشد.
بااین‌حال رسانه‌های دموکرات آمریکا القا می‌کنند که اگر هریس پیروز شود، رژیم‌صهیونیستی ممکن است با مجموعه جدیدی از شرایط که توسط یک کاخ سفید کمتر دوستانه تعیین‌شده، روبه‌رو شود و اگر ترامپ در نوامبر به کاخ سفید بازگردد، نتانیاهو در موقعیت قوی‌تری نسبت به سال‌های اخیر قرار خواهد گرفت. اما آنچه درطول یک‌سال جنگ و نسل‌کشی در غزه مسلم است، این است که برخلاف ادعا‌های رسانه‌های دموکرات و جمهوریخواه در ایالات‌متحده، انتخابات ماه نوامبر تأثیر شگرف و عمیقی در تغییر سیاست‌های کلان ایالات‌متحده درقبال رژیم‌صهیونیستی نخواهد داشت.
منبع: روزنامه فرهیختگان