رئیس جمهور کشورمان با هدف شرکت در صدمین سالگرد تولد مختومقلی فراغی به ترکمنستان سفر کرد. در یادداشت به معرفی زندگینامه این شاعر معروف ترکمن پرداخته ایم.
مختومقلی فراغی، شاعر و متفکر بزرگ ترکمن، در سال ۱۷۳۳ میلادی در منطقه حاجی‌قوشان (واقع در نزدیکی شهر گنبد کاووس) به دنیا آمد. او یکی از برجسته‌ترین چهره‌های ادبی و فکری ترکمن‌ها به شمار می‌رود که با اشعار عمیق و تأثیرگذار خود نه‌تن‌ها به یکی از پایه‌گذاران ادبیات نوین ترکمن بدل شد، بلکه به عنوان نماد هویت‌بخشی و اتحاد فرهنگی ترکمن‌ها نیز مطرح است. تأثیر فراغی بر فرهنگ ترکمن، قرن‌ها پس از مرگش، همچنان باقی‌مانده و جایگاه ویژه‌ای در دل و ذهن مردم ترکمن دارد.
مختومقلی فراغی در محیطی مذهبی و علمی بزرگ شد. پدرش، دولت‌محمد آزادی، خود یکی از شخصیت‌های برجسته فرهنگی و ادبی ترکمن‌ها بود و تأثیر قابل‌توجهی بر مسیر فکری و ادبی مختومقلی گذاشت. او پس از کسب تحصیلات در مدارس محلی، برای ادامه تحصیل به بخارا و خوارزم رفت و در آنجا با فلسفه، علوم دینی و عرفان آشنا شد که بعد‌ها به طور چشمگیری در آثارش بازتاب یافت.
اشعار مختومقلی فراغی از نظر سبک و محتوا در ادبیات ترکمن انقلابی به شمار می‌آیند. او نخستین شاعری بود که زبان عامیانه و محاوره‌ای ترکمنی را به‌جای زبان ادبی کلاسیک آن زمان در اشعارش به کار گرفت. این کار او موجب شد که اشعارش برای عامه مردم قابل‌فهم و پرطرفدار باشد. موضوعاتی همچون عدالت اجتماعی، عشق، ایمان، اخلاق و اتحاد در اشعار او جایگاه ویژه‌ای داشتند. او به‌ویژه به مسائلی همچون ظلم و ستم حکام، اختلافات قبیله‌ای و بی‌عدالتی‌های اجتماعی اعتراض کرده و مردم را به همبستگی و حمایت از یکدیگر دعوت می‌کرد.
یکی از ویژگی‌های برجسته اشعار مختومقلی، توجه به مسائل اجتماعی و ضرورت اتحاد ملی ترکمن‌ها است. او با زبانی ساده و روان، مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی را به گونه‌ای بیان می‌کرد که توانسته است طی قرون متمادی همچنان جایگاه خود را در دل مردم ترکمن حفظ کند. از نگاه مختومقلی، ترکمن‌ها باید از اختلافات قبیله‌ای پرهیز کرده و به‌دنبال همبستگی باشند. او همچنین در آثارش نسبت به تأثیرات خارجی و تهدیداتی که فرهنگ و هویت ترکمن را تهدید می‌کرد، هشدار می‌داد.
یکی دیگر از وجوه مهم آثار مختومقلی فراغی، تأثیرپذیری او از آموزه‌های عرفان اسلامی و اخلاق دینی است. او در بسیاری از اشعارش به آموزه‌های قرآنی و مفاهیم اخلاقی اسلامی پرداخته و نقش ایمان و تقوا در زندگی فردی و اجتماعی را مورد تأکید قرار داده است. در اشعارش، خداوند به عنوان منبع نهایی عدالت و حقیقت معرفی می‌شود و انسان‌ها را به عمل به اصول اخلاقی دعوت می‌کند.
مختومقلی فراغی در سال ۱۷۹۰ میلادی درگذشت و در نزدیکی روستای آق‌توقای (در مرز ایران و ترکمنستان کنونی) به خاک سپرده شد. مقبره او امروز به عنوان زیارتگاهی مقدس برای ترکمن‌ها محسوب می‌شود و هر ساله هزاران نفر از سراسر جهان برای ادای احترام به این شاعر بزرگ به آنجا سفر می‌کنند.
در نهایت، مختومقلی فراغی تنها یک شاعر نبود؛ او شخصیتی بود که با اشعار و اندیشه‌های خود به ارتقای فرهنگی و اجتماعی مردم ترکمن کمک کرد. امروز نیز اشعارش همچنان برای ترکمن‌ها نه‌تن‌ها یک منبع الهام، بلکه نمادی از هویت و اتحاد ملی آنها به شمار می‌آید.
انتشار یاد و نام مختومقلی در جوامع فارسی‌زبان و توجه به اهمیت آثارش می‌تواند پلی برای شناخت بیشتر میان فرهنگ‌های مختلف منطقه باشد.
مختومقلی فراغی، به‌رغم این‌که او یک شخصیت برجسته در میان ترکمن‌ها است و ترکمن‌ها به طور عمده در منطقه‌ای فراتر از مرز‌های ایران زندگی می‌کنند، ارتباط عمیق و تاریخی با ایران دارد. این ارتباط به چندین دلیل فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی برقرار شده است:
۱. زادگاه و زندگی در مناطق ترکمن‌نشین ایران: مختومقلی در منطقه حاجی‌قوشان در نزدیکی گنبد کاووس (در شمال شرقی ایران) به دنیا آمد و بخش عمده‌ای از زندگی خود را در این مناطق گذراند. این منطقه از دیرباز محل سکونت قوم ترکمن بوده و هنوز هم جمعیت قابل توجهی از ترکمن‌ها در استان‌های گلستان و خراسان شمالی زندگی می‌کنند. این امر موجب شده است که مختومقلی همواره با فرهنگ و هویت ایرانی مرتبط باشد.
۲. ارتباط فرهنگی ترکمن‌ها با ایران: ترکمن‌ها به عنوان یکی از اقوام ایران‌زمین، همواره بخشی از تاریخ و فرهنگ ایران بوده‌اند. هرچند ترکمن‌ها زبان و آداب و رسوم خود را دارند، اما به دلیل همجواری با فرهنگ‌های ایرانی، تأثیراتی از ادبیات و فرهنگ ایرانی نیز دریافت کرده‌اند. آثار مختومقلی نیز نشان‌دهنده این تأثیرات است؛ او در اشعارش به موضوعاتی همچون عرفان اسلامی و اخلاق دینی پرداخته که بخشی از سنت‌های فرهنگی مشترک میان ترکمن‌ها و ایرانیان است.
۳. پیوند‌های مذهبی و عرفانی: مختومقلی فراغی از آموزه‌های اسلامی و عرفان در اشعار خود بهره زیادی برده است و این یکی از زمینه‌های مشترک فرهنگی با ایران است. به‌خصوص در مناطقی از ایران که ترکمن‌ها سکونت دارند، عرفان اسلامی همواره جایگاه مهمی داشته و آثار مختومقلی در این زمینه بسیار تأثیرگذار بوده است.
۴. مقبره مختومقلی در مرز ایران و ترکمنستان: مقبره مختومقلی در نزدیکی روستای آق‌توقای قرار دارد که در مرز ایران و ترکمنستان واقع شده است. این محل به یک زیارتگاه مهم برای ترکمن‌ها تبدیل شده و هر ساله بسیاری از ترکمن‌های ایران نیز برای زیارت و ادای احترام به او به این مکان سفر می‌کنند. این ارتباط مکانی و معنوی، پیوند مختومقلی با ایران را تقویت کرده است.
۵. حفظ و ترویج اشعار مختومقلی در میان ترکمن‌های ایران: ترکمن‌های ایرانی به عنوان بخشی از میراث فرهنگی خود، همواره به مختومقلی ارادت ویژه‌ای دارند. اشعار او به‌صورت شفاهی و کتبی در میان ترکمن‌های ساکن ایران نسل به نسل منتقل شده و همچنان بخشی از هویت فرهنگی ترکمن‌های ایران محسوب می‌شود. این اشعار که به زبان ترکمنی سروده شده‌اند، هنوز در ایران خوانده می‌شوند و در مراسم‌های فرهنگی و اجتماعی ترکمن‌های ایران نقش مهمی ایفا می‌کنند.
به طور کلی، مختومقلی فراغی به‌عنوان یک شخصیت فراملی، نه‌تن‌ها بخشی از هویت ترکمن‌ها، بلکه بخشی از میراث فرهنگی و تاریخی ایران نیز به شمار می‌رود. روابط تاریخی، فرهنگی و جغرافیایی میان ترکمن‌ها و ایران باعث شده است که مختومقلی فراغی همچنان در فرهنگ ایرانی نیز حضوری پررنگ داشته باشد.
منبع: خبرگزاری دانشجو