بسیاری از کشور‌های جهان ماه اکتبر و هفته اول آن را به عنوان روز‌های ویژه کودکان گرامی می‌دارند. در سال ۱۹۴۶ بعد از جنگ جهانی دوم در اروپا، مجمع عمومی سازمان ملل به‌منظور حمایت از کودکان، سازمانی به نام یونیسف را ایجاد کرد که نخست «انجمن بین‌المللی ویژهٔ کودکان سازمان ملل» نام گرفت. در سال ۱۹۵۳، یونیسف یکی از بخش‌های دائمی در سازمان ملل متحد گردید و روز ۸ اکتبر روز جهانی کودک نام‌گذاری شد.
روز جهانی کودک و جنایات اسرائیل علیه کودکان فلسطینی
این ایام تقریبا مصادف شده‌است با روز‌های آغاز طوفان الاقصی که ۷ اکتبر ۲۰۲۳ است و از پس دفاع مشروع فلسطینی‌ها رژیم صهیونیستی جنایات بزرگی را علیه کودکان فلسطینی آغاز کرد که تقریبا در همه جنگ‌های جهان بی‌سابقه است.
مطابق آخرین آمار تا این لحظه بیش از ۱۶ هزار کودک فلسطینی در غزه بعد از ۷ اکتبر به شهادت رسیده‌اند که ۱۱۹ نفر آنها نوزاد بوده‌اند. از میان این تعداد هم ۳۵ کودک فلسطینی براثر گرسنگی و بی آبی به شهادت رسیدند. ۳۵۰۰ کودک فلسطینی هم در تهدید جدی مشکلات تغذیه و بهداشتی هستند. ۱۷ هزار نفر از کودکان غزه‌ای هم والدین خود را در حملات وحشیانه اسرائیلی از دست داده‌اند.
نگاهی به وضعیت کودکان فلسطینی: جنایات اسرائیل و سکوت جامعه جهانی
نقش سازمان‌های بین‌المللی در مورد این جنایات جز گزارش گیری فراتر نرفته و در اقدام عملی تقریبا صفر بوده و باید بگوییم فقط به هشدار‌هایی برای مخرب بودن تأثیرات روانی منفی کودکان فلسطینی به دلیل تهاجم ویرانگر اسرائیل به غزه هشدار داده‌اند.
نگاهی به جنایات اسرائیل در کرانه باختری
کودکان فلسطینی نسل در نسل در همه مدت زمان اشغالگری رژیم صهیونیستی مورد جنایت و تجاوز قرار گرفته‌اند که احساسات همه مردم جهان را جریحه دار و موجب انزجار جهانیان از اقدامات اسرائیلی‌ها شده‌اند.
بر اساس آمار یونیسف، اما این بار تعداد شهدای اعلام شده کودک فلسطینی در یک سال گذشته و بعد از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، فقط در کرانه باختری ۲۵۰ درصد افزایش یافته‌است.
جالبی گزارش یونیسف و سازمان ملل متحد که حدود دو ما قبل منتشر شده این است که فقط در منطقه کرانه باختری و شرق بیت المقدس بیش از ۴۴۰ کودک مستقیما توسط اسرائیلی‌ها مورد اصابت گلوله قرار گرفته‌اند.
در این گزارش آمده که فقط در همین مناطق و بدون احتساب جنایاتی که در غزه شد از ۷ اکتبر هر دو روز یک کودک فلسطینی به شهادت می‌رسد. همین تفاوت است که حالا باید در رثای کودکان فلسطینی و لبنانی سرود و بیش از پیش به فکر آنها بود.
جهانی که یک آسمان ورق و اقیانوسی از رنگ به آنها مدیون است.
اما چگونه؟
پدر، مادر‌ها و بزرگتر‌ها وقتی در اوج مشکلات هستند یک صفحه کاغذ و چند مدادرنگی مهمترین ابزارشان برای سرگرمی کودکان است. کودکان هم وقتی از همه بازی‌ها کلافه می‌شوند رنگ بازی و نقاشی و درگیر کردن فکرشان به خیالات یا آرزوهایشان مهمترین کاری است که می‌تواند برایشان آرامش بخش باشد. کودکان فلسطینی هم از این مستثنی نیستند، اما آنقدر در این سالی که گذشت جنون جنایتکار زیاد بود که خیلی از کودکان تبدیل به نقاشی‌هایی با رنگ خون و نقش جراحت شدند.
جهان اگر به فرض محال بتواند همه دین خود را به این جنایات گسترده بدهد، اما به کودکان آن سرزمین‌ها از همه مدیون‌تر است. کودکانی که حقشان آب، حیات و خاکشان است، کودکانی که مهمترین سهم را در مقاومت این روز‌های فلسطینی‌ها و لبنانی‌ها برای آینده بهتر و بدون جنایت، با آزادی و استقلال دارند.
منبع: دانشجو