غلامحسین کروبی گفت: براساس قانون بیش از ۲۰ بخش مهم برای ایجاد شهر و محیط دوستدار سالمند در نظر گرفته شده که تمام دستگاه‌های مرتبط باید نقش خود را در این عرصه اجرایی کنند.
وی افزود: بوشهر تنها استانی است که خانه «مهر» و «خانه امید» ندارد و این درحالی است که ساخت آنها از مصوبات دولت نهم بوده و تاکنون محقق نشده است.
مدیرعامل بنیاد فرزانگان جهان دیده استان بوشهر تصریح کرد: در دولت سیزدهم یک هزار میلیارد ریال از محل صندوق بازنشستگی برای ساخت خانه مهر و امید بوشهر مصوب شد ولی به سبب تامین نشدن زمین هنوز اجرایی نشده است.
کروبی همچنین با اشاره به تدوین سند ملی سالمندی عنوان کرد: برش استانی این سند به بوشهر ابلاغ شده است.
مدیرعامل بنیاد فرزانگان جهان دیده استان بوشهر یادآور شد: در استان بوشهر بین ۱۰۲ تا ۱۰۷ هزار نفر معادل هفت درصد کل جمعیت استان سالمند محسوب می‌شوند.
کروبی ادامه داد: یکی از نیاز‌های مهم سالمندان موضوعی به نام شهر و محیط دوستدار سالمند است که بر اساس سند ملی سالمندان همه دستگاه‌های اجرایی باید به این مهم توجه کنند.
وی اضافه کرد: احداث شهرک آرامش، سلامت و آسایش تحت عنوان آسا در استان بوشهر یکی دیگر از طرح‌های مصوب استان بری سالمندان است.
مدیرعامل بنیاد فرزانگان جهان دیده استان بوشهر یادآور شد: برای ساخت این مجموعه ۵۰ هکتار زمین نیاز است که به سبب محدودیت زمین در بوشهر با تامین پنج هکتار زمین موافقت شده است.
وی سرمایه‌گذاری ساخت شهرک آرامش، سلامت و آسایش را مردمی دانست و گفت: این مجموعه در جوار منطقه ویژه اقتصادی بوشهر در نظر گرفته شده و شامل واحد‌های توانبخشی، بهداشتی، حوزه سلامت، نگهداری، استخر، مکان‌های فرهنگی و آموزشی است.
کروبی در بخش دیگری از سخنانش با گرامیداشت هفته سالمندی اظهار کرد: بوشهر نهمین استان کشور به شمار می‌رود که که به عنوان دوستدار سالمند انتخاب شده است.
وی افزود: این در حالی است که مکانی که سالمندان بتوانند در آن گردهمایی داشته باشند وجود ندارد.
مدیرعامل بنیاد فرزانگان جهان دیده استان بوشهر با اعلام میانگین شاخص ۱۱.۴۷ درصدی جمعیت سالمند ایران، بیان کرد: این استان با میانگین جمعیت سالمندی ۶.۷ دهم درصد از جوان‌ترین استان‌های کشور به شمار می‌رود، اما دور نمای آن برای ۲۰ سال آینده نشان از پیری از این جمعیت با داشتن نیاز‌های متنوع به خصوص در بخش درمان و نگهداری است.
کروبی گفت: اگر از هم اکنون نسبت به آینده پژوهی برای تامین نیاز‌های آتی جمعیت کهنسال فردا‌ها فکری نشود، مشکلات وسیعی در زندگی فردی و اجتماعی این قشر ایجاد می‌شود.