نیروگاه زبالهسوز نوشهر که سال ۱۳۹۰ عملیات اجرایی آن در منطقه «پلنگ چال» با هدف فرآوری ۲۰۰ تن زباله تولیدی شهرستانهای نوشهر، چالوس و کلاردشت و تولید حدود سه مگاوات برق در ساعت آغاز شد، ۲۷ آذر ۱۳۹۹ به بهرهبرداری رسید.
طبق قرارداد شهرداری نوشهر در اجرای این طرح ملی به عنوان کارفرما معرفی شد و بخش خصوصی هم با سرمایهگذاری در حوزه تجهیزات و ابنیه باید هفت سال سود حاصل از فروش برق تولیدی نیروگاه که بابت آن سرمایهگذاری کرده را کسب کند.
قرار بود این نیروگاه علاوه بر فرآوری و امحای ۲۰۰ تن زباله تولیدی شهرستانهای چالوس، نوشهر و کلاردشت در هر روز، ساماندهی زبالههای دپو شده مربوط به چهار دهه اخیر که در نزدیکی همین نیروگاه قرار دارد را نیز انجام دهد. پیشگیری از نفوذ شیرابه این زبالهها به داخل آبراههها و رودخانههای اطراف و ساخت تصفیهخانه براساس ظرفیت فرآوری زباله هم در این طرح پیشبینی شده بود که باید در زمان بهرهبرداری طرح مورد استفاده قرار میگرفت. اما با گذشت چهار سال از افتتاح طرح هنوز این تعهدات اجرا نشده و در بر همان پاشنه میچرخد که سال ۱۳۹۹ میچرخید.
نکته قابل توجه آنکه از زمان افتتاح نیروگاه زبالهسوز نوشهر تاکنون، چند شهردار در این شهر بندری روی کار آمده اند و کنار رفته اند. هر شهردار پس از عهدهدار شدن مسئوليت ، جسته و گریخته بازدیدهایی از این نیروگاه داشت و وعدههایی هم برای رفع نواقص آن داد. اما این قولها فقط در حد حرف و رسانهای شدن بود. چرا که بنا بر مشاهدات میدانی، خبری از افتتاح تصفیهخانه نیروگاه و ساماندهی زبالههای اطراف آن نیست.
یکی از وعدههای داده شده از سوی شهردار نوشهر که با تیتر «تصفیهخانه نیروگاه زبالهسوز در یک قدمی افتتاح» رسانهای شد مصداق روشنی از این وعدهها است. عادل خزایی پول گفته بود که خبرهای امیدوارکنندهای تیر امسال درباره نیروگاه زبالهسوز منتشر میشود. اما نه تنها تیر، بلکه تابستان به پایان رسید و خبری از خبرهای امیدوارکننده درباره نیروگاه زبالهسوز نوشهر نیست.
مدتی پس از این وعده و درست همزمان با هفته دولت و در ششمین روز شهریور امسال، سرنوشت تصفیهخانه نیروگاه زبالهسوز در حاشیه مراسم افتتاح طرحهای شهرداری نوشهر مورد پیگیری قرار گرفت. اما شهردار نوشهر مقابل دوربین در اوج ناامیدی گفت: «حرفهای ناگفتهای دارم. ای کاش این نیروگاه در آن زمان به بهرهبرداری نمیرسید. به زودی این حرفهای ناگفته را در حضور خبرنگاران به منظور تنویر افکار عمومی و مردم در میان خواهم گذاشت. » اما این وعده هم عملی نشد و از آن زمان تاکنون خبری از شفافسازی توسط شهردار نیست.
از زمان بهرهبرداری ناقص این نیروگاه تا کنون سایر مسئولان کشوری، استانی به ویژه استانداران هم از این نیروگاه بازدید داشتند و هر کدام وعدههایی برای رفع نواقص آن دادند. استاندار مازندران هم در آخرین بازدید از این نیروگاه که ۱۶ خرداد امسال انجام شد، در گفتوگو با خبرنگاران تاکید کرد که «به زودی باید مشکل شیرابه زباله، ساماندهی زبالههای اطراف و دود متصاعد شده نیروگاه برطرف شود.» خبری که موجی از امید در دل مردم و حامیان محیط زیست منطقه در پی داشت.
حالا با همه این وعده و وعیدها، اگرچه گامهایی برای رفع این چالش زیستمحیطی برداشته شد، اما این گامها کافی نبود. اداره حفاظت محیط زیست شهرستان هم به عنوان دستگاه متولی ناظر و حافظ محیط زیست شکایتی در ماههای اخیر شکایتی علیه کارفرمای نیروگاه مطرح کرده که کماکان در انتظار پاسخ این شکایت و محکوم کردن افرادی است که در این حوزه کوتاهی کردهاند.
در این پیوند رییس اداره حفاظت محیط زیست نوشهر گفت: ۲ ماه است که علیه کارفرمای نیروگاه شکایتی به دادگاه استان ارسال کردیم. اما هنوز پاسخی بابت این شکایت به این نهاد ارجاع نشد. تا پیش از تیر امسال هم چندین بار به همراه مسئولان دستگاه قضایی شهرستان و شهردار از روند ساخت تصفیهخانه و ساماندهی زبالههای دپو شده اطراف این نیروگاه بازدید داشتیم. همان زمان کارفرمای نیروگاه وعده داد که تا تیر امسال این نواقص برطرف خواهد شد و دستگاه قضایی و محیط زیست هم فرصت دادند تا این چالش برطرف شود.
کامبیز محسن سلطانی افزود: ۲ هفته پیش نیز به همراه مسوولان دستگاه قضایی از این نیروگاه بازدید داشتیم. طبق مشاهدات و بررسیها روند کارها به کندی پیش میرود و گویا عزم و اراده جدی برای رفع این نواقص وجود ندارد. موضوعی که به اطلاع امام جمعه شهر هم رسید و ایشان در خطبههای نمازجمعه هم به این چالش زیست محیطی اشاره داشت و تاکید کردند مسئولاني که با عاملان تهدیدکننده محیط زیست برخورد نکنند باید پاسخگو باشند.
این مسئول اظهار کرد: هم اکنون شکایتی دیگر علیه کارفری نیروگاه به منظور پاسخ نتیجه شکایت اولیه تهیه شده و به زودی به یکی از شعب دادگستری نوشهر ارایه خواهد شد که امیدوارم این بار این پیگیریها نتیجه دهد.
رییس اداره حفاظت محیط زیست نوشهر، کوتاهی در رفع اختلال سامانه پایش لحظهای دود خروجی ناشی از دودکشها، مجهز نبودن به سیستم تصفیهخانه، انتقال پسماندهای خطرناک دپو شده با ثبت درخواست در سامانه جامع محیط زیست، ساماندهی نشدن زبالههای دپو شده مربوط به چهار دهه گذشته در نزدیکی نیروگاه و شکایت اهالی به ویژه حامیان محیط زیست نسبت به آلودگی هوا بر اثر فعالیت نیروگاه را از مهمترین چالشهای زیستمحیطی مرتبط با این پرونده برشمرد.
محسنسلطانی ورود حجم انبوهی از شیرابه زباله انباشت شده به رودخانه «ماشلک»، آلودگی هوا و بوی تعفن را از دیگر چالشهای زیستمحیطی ناشی از افتتاح ناقص نیروگاه زبالهسوز در این شهرستان معرفی کرد.
چالش آلودگی هوا و انتشار بوی بد در مناطق اطراف نیروگاه که رئیس اداره حفاظت محیط زیست نوشهر به آن اشاره کرد، به طور عمده محسوس است. به طوری که جمعی از اهالی ساکن اطراف نیروگاه و شهروندان از انتشار بوی آزاردهنده انتقاد کرده و تاکید دارند که مسئولان هرچه سریعتر برای رفع این مشکل تدابیر ویژهای اتخاذ کنند.
تکرار انتشار مشکلات این نیروگاه به ویژه ورود شیرابههای آن به رودخانههای اطراف در شبکههای اجتماعی در برخی از ایام سال پرونده این نیروگاه را بر سر زبانها میاندازد که در واقع هشداری که به مسوولان منطقه است تا حل این چالش را در اولویت کاریشان قرار دهند.
امام جمعه نوشهر هم در خطبههای نمازجمعه هفته گذشته با ابراز نگرانی از عوامل تهدیدکننده محیط زیست و تخریب منابع طبیعی در این شهرستان، یکی از مصادیق گردشگری نمونه و توسعهآفرین را گردشگری بدون آلودگی و تخریب محیط زیست عنوان کرده بود.
حجتالاسلام سید فضلالله حسینی اظهار کرد: در زمینه محیط زیست به ویژه آلودگی وسیعی که وارد دریای خزر میشود که وحشتناک است کوتاه نمیآیم. در این همین ارتباط نهادهای آلوده کننده محیط زیست ارزیابی و شناسایی میشوند و اگر روند اصلاح را در پیش نگیرند نام آنها در نمازجمعه معرفی میشود.
خطیب جمعه نوشهر یادآور شد: به عنوان مثال یکی از زیرساختهایی که هم آب و هم هوا و هم آبهای زیرزمینی این شهرستان را آلوده و مسموم می کند نیروگاه زبالهسوز این منطقه است که ۲ هفته به آن فرصت داده میشود تا روند اصلاح آن انجام شود.
بر اساس اعلام اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران، روزانه سه هزار تن زباله و یکهزار و ۲۰۰ متر مکعب شیرابه در این استان تولید میشود که در زمان حضور مسافران به ۲ تا سه برابر افزایش مییابد. زبالههای تولیدی مازندران عمدتا در سایتهای دپو که در دل جنگلها یا حاشیه رودخانهها قرار دارند دپو میشوند و به چالشی جدی برای محیط زیست و سلامت شهروندان این استان تبدیل شدهاند.
منبع: ایرنا