سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

ميزگرد تخصصي با موضوع وحدت حوزه و دانشگاه؛1

جعفري:ايران تنها نماد وحدت حوزه هاي علوم ديني در سطح دنيا است

استاد حوزه و دانشگاه گفت: ‌تا حدود زيادي وحدت در بين حوزه و دانشگاه ايجاد شده و مي توان گفت جمهوري اسلامي ايران تنها نماد وحدت حوزه هاي علوم ديني در سطح دنيا و همه اديان است.

به گزارش حوزه دانشگاه باشگاه خبرنگاران،ميزگردي تخصصي با محوريت وحدت حوزه و دانشگاه و با حضور اساتيد دانشگاه و دبيران تشكل هاي دانشجويي در محل خبرگزاري باشگاه خبرنگاران برگزار شد كه در ادامه متن آن را مي خوانيد:

علي جعفري استاد دانشگاه امام صادق(ع) درباره وحدت حوزه و دانشگاه اظهارداشت: ‌تا حدود زيادي وحدت در بين حوزه و دانشگاه ايجاد شده و مي توان گفت جمهوري اسلامي ايران تنها نماد وحدت حوزه هاي علوم ديني در سطح دنيا و همه اديان است.

وي علم را به معناي علم دانشگاهي دانست و ابراز داشت: در بسياري از سطوح وحدت، علماي ديني در دنيا خواستار رسيدن به آن هستند و حتي نتوانستند در حد ناچيزي به اين وحدت دست يابند و اين در صورتي است که اين امر در ايران تحقق يافته است.

اين استاد دانشگاه در مصداق اين ادعا افزود: حکومت ديني که در راس آن شخصيت حوزوي قرار دارد و همه جانبه از پيشرفت علم و فناوري در ايران حمايت مي کند روشن کننده تحقق وحدت حوزه و دانشگاه است.

جعفري خاطرنشان کرد: به طور يقين اگر حمايت هاي رهبري به عنوان يك فرد حوزوي از برخي حوزه هاي دانش نبود، نه تنها اين بخش از حوزه هاي علم بنيانگذاري نمي شد، بلکه پيشرفت هم نمي کرد.

وي نمونه اين پيشرفت ها را در حوزه هاي فناوري فضايي نفتي، دانش هاي بنيادين و پزشکي هسته اي عنوان کرد و گفت: پيشرفت ها و حرکت هاي علمي نشانه بارزي از وحدت حوزه و دانشگاه است.

اين استاد دانشگاه ضمن بيان اينکه در سطوحي از علوم دانشگاهي ضعف وجود دارد ادامه داد: ضعف ها به اين معني نيست که پيوندي بين حوزه و دانشگاه برقرار نشده، بلکه پيوندها ايجاد شده، ولي نتيجه اي از آن حاصل نشده است. مانند حوزه علوم انساني، علوم اجتماعي، روانشناسي، مشاوره و ... و اين حوزه ها را بايد حداقل هاي پيوند حوزه و دانشگاه دانست.

جعفري با نظر به اينکه پيشرفت علم در ايران از هنگام سرکار آمدن حکومت ديني قابل مقايسه با قبل از آن نيست افزود: از سال 88 رکود يک درصدي توليد علم در جهان به خصوص در حوزه علوم تجربي و فني شاهد بوديم، وليكن در ايران اين مسئله به صورت عكس اتفاق مي افتاد و ما اين رشد را مديون تاسيس حکومت ديني در ايران هستيم. لذا حوزه، فعال اصلي در حکومت ديني در ايران بوده که کمک به رشد علم در ايران را تا مرز رسيدن به دانش هاي دنيا رسانده و حتي از آن عبور کرد و اين نشانه پيوند، عميق و الگو در اين دو حوزه است که به دانش رسيده است.

استاد دانشگاه امام صادق (ع)با بيان اينکه اسلامي ساختن دانشگاه پروژه اي است که مراتبي از آن صورت گرفته و ظرفيت تکميل شدن را دارد، تصريح کرد: ما هر وقت به حوزه ها و مرزهاي علمي دانشگاهي رسيديم، از آن عبور کرديم که اين نشان دهنده آن است که دانشگاه هايمان اسلامي است.


* اختلافات حوزه و دانشگاه ريشه در بدبيني‌هاي تاريخي دارد

در ادامه اين ميزگرد کميل باقرزاده استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به کلام حضرت امام (ره)و مقام معظم رهبري گفت:‌ از کلام حضرت امام(ره) ومقام معظم رهبري اينگونه برداشت مي شود که يکي از آرمان هاي اصلي انقلاب اسلامي وحدت حوزه و دانشگاه بوده است.

وي با ذکر نکته اي از فرمايشات امام خميني(ره) بيان داشت: امام(ره) روز 12 بهمن 57 بعد از سخنراني در بهشت زهرا(س) در مدرسه رفاه در جمع اعضاي کميته استقبال و شوراي انقلاب جمله اي مي فرمايند: "من بزرگترين پيروزي را آشتي بين مدارس علم و دانشگاه مي دانم و بزرگترين پيروزي اين است که اين آشتي حاصل شد و اين بزرگترين پيروزي در انقلاب اسلامي است. و اگر ما هيچ پيروزي پيدا نکرده بوديم به جز اين معنا که دانشگاه را به طبقه روحاني نزديک کرديم و تفاهم حاصل شد همين کفايت مي کند."

باقرزاده خاطرنشان کرد: از نظر امام خميني(ره) وقوع انقلاب اسلامي اين وحدت را ايجاد كرد. و اين در حالي بود كه ما با يک مشکل تاريخي در کشورمان مواجه بوديم و آن دسيسه استکبار و عوامل استبداد مبني بر جدا کردن حوزه هاي ديني از اقشار مختلف جامعه به خصوص دانشجويان بود که دشمن به دنبال جدا نگه داشتن اين دو طيف از هم بوده است.

اين استاد دانشگاه برداشت اوليه از کلام حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبري از وحدت حوزه و دانشگاه را اينگونه توضيح داد: برداشت اوليه از وحدت حوزه و دانشگاه، نزديکي اين دو با يکديگر و برقراري ارتباط بين حوزه و دانشگاه بود که حضرت امام(ره) معتقد به رخ دادن اين اتفاق بودند.

وي تاکيد کرد: اين وحدت نبايد باعث توقف در تلاش براي رسيدن به وحدت حداكثري شود،‌ بلکه بايد مراتب بالاتر را تصور و در جهت آن تلاش کرد.

باقرزاده در تعريف وحدت حوزه و دانشگاه ابراز داشت: دليل اختلافات حوزه و دانشگاه را بايد در بدبيني مزمن و تاريخي که دو قشر حوزوي و دانشگاهي نسبت به يکديگر دارند عنوان كرد كه از زمان هاي گذشته در حوزه عليه دانشگاه ها و نيز در دانشگاه ها عليه حوزه فضاسازي مي شد.

اين استاد دانشگاه در ادامه گفت: پس يک بخش از مشكلات وحدت حوزه و دانشگاه مشکل تاريخي است که تبليغ دشمن هنوز آثارش کامل از بين نرفته است، لذا در بعضي حوزه ها نمي توان اسم دانشگاه را آورد، يا برعکس؛ و ارتباط عاطفي بين طلبه و دانشجو به دليل بدبيني تاريخي ايجاد نمي شود.

باقرزاده با بيان اينكه در بسياري از مقالات و مصاحبه ها هنوز مفهوم وحدت روشن نيست، اظهارداشت: اين به آن دليل است كه براي اين منظور کار خاصي انجام نشده است.

اين استاد حوزه و دانشگاه سومين مشکل را مصداقي دانست و اذعان داشت: ‌مشکل مصداقي به ضعف مراکزي بر مي گردد كه با ادعاي وحدت بين حوزه و دانشگاه تاسيس شدند؛ اين مراکز مشکلاتي در عملکرد خود داشتند که در حقيقت مصاديق خود دچار مشکل شدند.

وي مشکل ساختاري را نيز از مشکلات ديگر دانست و بيان داشت:‌ در مجموعه نظام، سياست گذار و اجماع کننده اي براي تحقق يافتن اين هدف وجود ندارد.

باقرزاده تلاش بدنه نخبگان حوزوي و دانشگاهي را در اين زمينه کافي ندانست و گفت: تلاش جدي از اين دو گروه مشاهده نشده؛ و براي رسيدن به اهداف کلان بيشتر بايد کار کنند. /خ
 

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.