جایزه اسکار که هر ساله در کالیفرنیای آمریکا برترین‌های خود را به دنیا می‌شناساند, به‌منظور شناخت شایستگی‌های هنری و فنی در صنعت فیلم ایجاد شده است. جایزه‌های اسکار سالیانه از سوی آکادمی علوم و هنرهای سینما به پاس دست‌آورد‌های سینمایی که با رای‌دهی اعضای آکادمی ارزیابی می‌شوند به برگزیدگان اهدا می‌شود.
فیلم سینمایی «در آغوش درخت» به کارگردانی بابک خواجه پاشا نماینده سینمای ایران در اسکار ۲۰۲۵ معرفی شد. هیات انتخاب معرفی نماینده سینمای ایران به آکادمی اسکار، پس از ۱۰ روز بررسی و بازبینی فیلم‌های حائز شرایط در نهاین این فیلم سینمایی را واجد شرایط حضور در این رویداد سینمایی دانست.
از این رو با قبولی فیلم سینمایی «در آغوش درخت» در اسکار ۲۰۲۵ بهتر است نگاهی به اسکار و جایگاه سینمای ایران در این رویداد جهانی بیاندازیم.
جبارآذین منتقد سینما بیان کرد: ”اسکار“ بزرگترین و مشهورترین مراسم سیاسی-سینمایی جهان است و حضور در آن چه غلط یا درست، سبب دیده و مطرح شدن سینماگران و سینمای کشورها می‌شود. این مراسم که در آغاز به همت گروهی از سینماگران شهیر و نامدار جهان و با هدف کمک به رشد و بالندگی سینما و سینماگر متولد شد، در ادامه و امروز به ابزاری سیاسی و تبلیغاتی، جهت اجرای اهداف و برنامه های سرمایه و سیاستگذاران آن و نفوذ فرهنگی در آمده است.
وی ادامه داد: افراد و شرکت‌ها و کمپانی‌های ثروتمند صهیونیستی و آمریکایی سرمایه و سیاستگذاران اسکار هستند و مشخص و روشن است که آنها میلیون ها دلار خود را برای رضای خدا و کمک به سینما هزینه نمی‌کنند و به طور قطع اهدافی دارند. مجریان اسکار که جمعی از چهره های معروف سینما و تلویزیون آمریکا و اروپا هستند با رایزنی‌ها و لابی‌ها و حمایت‌ها و تبانی ها و گزینش فیلم هایی که به نوعی در مسیر اهداف اربابانشان هستند، آن را اجرایی می‌کنند.
وی افزود: با این حال و عیان بودن ماهیت و برنامه های سیاسی و سینمایی اسکار، همچنان سینماگران برای شرکت در مراسم اسکار کورس می گذارند. در ایران هم با آنکه سیاست دوگانه ای در این راستا حاکم است، ولی حضور در اسکار دست کم از منظر دیده و مطرح شدن در جهان طرفدارانی دارد. در عرصه ورزش، قهرمانان ما از حضور در رینگ و انجام مبارزه با ورزشکاران اسرائیلی امتناع کرده و تشویق می شوند، اما در حوزه سینما، بعضی سینماگران ایرانی برای شرکت در اسکار، سر و دست می شکنند.
اسکار یک نمایش بزرگ سینمایی است
آذین منتقد با سابقه سینما گفت: واقعیت این است که اسکار یک نمایش بزرگ سینمایی است که اهداف سیاسی آمریکا و اسرائیل را پی می‌گیرد، ازهمین رو، بازی بر روی این صحنه، هر قدر هم سینماگران، هنرمند باشند، کار هر کسی نیست. از این زاویه، گرچه اصغرفرهادی فیلمسازی خوب و هنرمند است و فیلم های اسکاری اش هم خوب و هنرمندانه هستند، لیکن شاهکارهای سینمای ایران و جهان نیستند و نباید نقش و دخالت سیاست را در انتخاب آن ها نادیده گرفت.
وی تاکید کرد: بیماری و بی‌بضاعتی سینمای امروز ایران بر همگان آشکار است و سال ها است که هنرمندان توانا وکاربلد به دلیل انحصارگرایی و بازی های سیاسی نامدیران سینما نتوانسته اند، آثار خوب و درجه یک بسازند و از نظر تولید آثار شاخص که به لحاظ مضمون و محتوا و ساختار هنری ، حرفی برای گفتن داشته باشند، دست سینمای ایران خالی است. امسال هم مانند ایام گذشته عده ای از منتخبان و منتصبان سیاست‌های سینمایی از میان سینماگران و هنرمندان، برای حضور نماینده سینمای ایران در اسکار، فیلم در آغوش درخت را انتخاب کرده اند. فیلمی متوسط و معمولی که از هیچ نظر قدرت عرض اندام در برابر فیلم‌ها و سینمای جهان را ندارد و اثر مورد پسند اسکاری‌ها هم نیست،؛ اما شاید برای تولیدکنندگان آن شهرت ارمغان آورد.
خبرنگار: زهرا بالاور