عزیز محمدی‌منش، معلم عشایری مناطق صعب‌العبور استان لرستان که برای تدریس در مناطق محروم با بالگرد جابه‌جا می‌شود، درباره مشکلات تدریس در این مناطق گفت: من به سراغ مناطقی می‌روم، که هنوز کشف نشدند و هنوز معلم ندارند. مثل روز پنجشنبه که برای کشف یک منطقه پنج روز در کوه پیاده‌روی کردم. الان ۲۵ سال است، که هر سال یک منطقه را انتخاب می‌کنم. سال اول را خودم در منطقه معلم می‌شوم و بعد امکانات را به آن منطقه می‌برم. بعد از یکسال که مردم با معلم آشنایی پیدا کردند، یک معلم را بجای خودم می‌گذارم و سال بعد یک منطقه دیگر پیدا می‌کنم.
محمدی‌منش ادامه داد: من چند روز پیش به مکانی به دره کاید، شمال سردشت دزفول به نام فیلاب رفتم. هنوز برخی بچه‌های این منطقه لبانشان به حروف الفبا آشنا نشده و بعضی‌ها اصلاً شناسنامه ندارند. بعد آموزش و پرورش انتظار دارد که این بچه‌ها به سنجش بروند. منطقه‌ای که نه آنتن دارد و نه جاده و راه ارتباطی چطور دانش آموزانش باید به سنجش بروند؟ آنها دانش آموزان منطقه محروم را با تهران یکی می‌دانند. در حالی که معلم عشایری باید در کَپَر به پایه‌های اول، دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم درس بدهد. من نمی‌توانم به دانش آموزان طرح درس بدهم.
این معلم عشایری با بیان اینکه زمانی عشایر پیشرفت می‌کند که هر کلاس یک معلم داشته باشد و در کنار معلم امکانات آموزشی و رفاهی مهیا باشد، افزود: وقتی منِ معلم می‌خواستم از دزفول به دره کاید بروم، یک ماشین کرایه‌ای بین پنج تا شش میلیون تومان هزینه‌اش بود. در حالی که حقوقِ منِ معلم ۱۷ تا ۱۸ میلیون تومان است و کل حقوقم بابت رفت و برگشت هزینه می‌شود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا اجباری در رفتن شما به مناطق محروم وجود دارد؟ تصریح کرد: خیر، من الان می‌توانم نزدیک خانه‌ام تدریس کنم، که مسافت بین خانه و محل کارم ۲۰ دقیقه است. ولی من عادت کردم به کوه و کمر بزنم. علاوه‌بر تدریس ۲۸ کار دیگر هم انجام می‌دهم. وقتی شما به آن مناطق می‌روی، باید مدیر باشی، معلم باشی، ناظم باشی، سرایدار باشی، هیزم‌شکن باشی، آشپز باشی، محیط‌بان باشی و....
محمدی‌منش در پاسخ به این سوال که بابت این همه کار وزارت آموزش و پرورش چکاری برای شما انجام می‌دهد؟ تصریح کرد: زندگی ما در آنجا شبیه افسانه است! آموزش و پرورش اصلاً نمی‌داند معلم عشایری وجود دارد. می‌دانند که وجود دارد، ولی هنوز برای معلم عشایری تعریف وجود ندارد. مردم هم در مناطق محروم از معلم انتظار دارند که تامین غذا، لوازم تحریر و ... با معلم باشد.
خبرنگار: نفیسه خلیلی