احمد گودرزی، کارشناس حیات وحش در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد: حیوانات درنده و حیوانات اهلی دو دسته متفاوت از جانوران هستند که بر اساس رفتار، زیستگاه، تغذیه و رابطه‌شان با انسان‌ها تمایز می‌یابند. این تفاوت‌ها نه تنها در ویژگی‌های فیزیکی بلکه در نحوه تعامل با محیط و دیگر موجودات نیز به چشم می‌خورد.
او ادامه داد: حیوانات درنده، به جانورانی اطلاق می‌شود که به‌طور طبیعی شکارچی هستند و برای بقا از گوشت سایر حیوانات تغذیه می‌کنند. این موجودات اغلب دارای ویژگی‌هایی مانند دندان‌های تیز، چنگال‌های قوی و حس‌های قوی‌تر برای تعقیب و شکار طعمه خود هستند. از جمله حیوانات درنده می‌توان به شیر، ببر، گرگ و عقاب اشاره کرد. این حیوانات به‌طور غریزی شکارچی هستند و اغلب در محیط‌های وحشی و دور از حضور مداوم انسان زندگی می‌کنند. حیوانات درنده به‌طور کلی از انسان‌ها دوری می‌کنند و حتی ممکن است در برخورد با انسان‌ها رفتار‌های تهاجمی از خود نشان دهند.
کارشناس حیات وحش تصریح کرد: در مقابل، حیوانات اهلی، گونه‌هایی از جانوران هستند که توسط انسان‌ها برای اهداف مختلفی مانند کشاورزی، حمل‌ونقل، نگهبانی، یا حتی به‌عنوان حیوانات خانگی رام و تربیت شده‌اند. این حیوانات توانسته‌اند از طریق تعامل‌های مداوم با انسان‌ها، برخی از رفتار‌های وحشیانه طبیعی خود را کاهش دهند و با محیط زندگی انسان‌ها سازگار شوند. گاو، گوسفند، سگ و گربه نمونه‌هایی از حیوانات اهلی هستند. این جانوران به دلیل اهلی شدن، نیازمند مراقبت‌های خاصی از جانب انسان‌ها هستند و بسیاری از آنها توانایی بقا در طبیعت وحشی را از دست داده‌اند. برخلاف حیوانات درنده، حیوانات اهلی معمولاً رفتار‌های آرام و مطیع‌تری دارند و به انسان‌ها وابسته هستند.
گودرزی گفت: یکی دیگر از تفاوت‌های مهم بین این دو گروه در روش تکثیر و پرورش آنهاست. حیوانات درنده به‌طور طبیعی و در محیط‌های وحشی تکثیر می‌شوند، درحالی‌که حیوانات اهلی معمولاً تحت کنترل و مدیریت انسان‌ها تکثیر و پرورش می‌یابند.
کارشناس حیات وحش بیان کرد: به‌طور کلی، حیوانات درنده موجوداتی مستقل و خطرناک هستند که در طبیعت به شکارگری و بقا می‌پردازند، درحالی‌که حیوانات اهلی برای همکاری با انسان‌ها و تامین نیاز‌های مختلف به‌گونه‌ای رام و تربیت شده‌اند که با محیط زندگی انسانی هماهنگ باشند.
خبرنگار: عطیه رضایی