آبراهه‌های بین‌المللی غرب‌آسیا طی سال‌های اخیر شاهد تنش‌ها و تحولات گسترده‌ای بوده و دست بالای ایران در این حوزه همواره نگرانی طرف غربی را به دنبال داشته‌است. بررسی تحولات به‌وقوع پیوسته در سطح آب‌های منطقه نشان می‌دهد با وجود تلاش‌ها و اقدام‌های گسترده محور واشنگتن – تل‌آویو به‌منظور ایجاد روند‌های دریایی مدنظر خود دراین منطقه، اما افزایش روزافزون قدرت بازدارندگی ایران در حوزه دریایی، طرف‌های مقابل را در دستیابی به اهداف‌شان ناکام گذاشته‌است.
از نیمه نخست سال ۱۳۹۸ که صهیونیست‌ها با حمله به کشتی‌های حامل نفت ایران، فاز تازه‌ای از مواجهه سخت تهران – تل‌آویو را کلید زدند ادامه این مسیر اما، به سود آنها رقم نخورد و در نهایت دست‌های خود را به نشانه تسلیم بالا بردند.
روایت اخیر سردار حسین سلامی، فرمانده‌کل سپاه پاسداران از نبرد کشتی‌ها میان ایران و رژیم صهیونیستی که بازتاب گسترده‌ای نیز در رسانه‌ها داشت، نشان‌دهنده دست بالای ایران در رویارویی دریایی با رژیم صهیونیستی در سطح آب‌های منطقه است؛ نبردی که اگرچه تل‌آویو آغازکننده آن بود، اما تثبیت قدرت دریایی ایران را به‌دنبال داشت.
ماجرا از کجا آغاز شد؟
ماجرای نبرد کشتی‌ها میان تهران و تل‌آویو از اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸ وارد فاز تازه‌ای شد و طی سال‌های بعد نیز ادامه یافت. دوازدهمین روز اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸ بود که رسانه‌ها از وقوع حادثه‌ای مشکوک برای نفتکشی به‌نام «هپینس۱» در دریای‌سرخ خبر دادند؛ نفتکشی که حامل بیش از یک میلیون بشکه نفت ایران بود و بررسی‌ها از دخالت صهیونیست‌ها در این حادثه حکایت داشت.
این دست حملات صهیونیست‌ها به نفتکش‌های حامل نفت ایران ادامه یافت و از اردیبهشت تا آبان‌ماه ۱۳۹۸، دست‌کم ۳ حمله به نفتکش‌های ایرانی (هپینس ۱، هلم و سابیتی) گزارش شد. از سوی دیگر بر اساس گزارش رسانه‌های آمریکایی، صهیونیست‌ها از بهار ۱۳۹۸ تا ابتدای پاییز ۱۴۰۰، دست‌کم در حمله به ۱۰ کشتی حامل نفت ایران دست داشته‌اند.
این روند در ادامه با رویکرد‌های بازدارنده ایران مواجه شد؛ تا جایی که به‌گفته سردار سلامی، پس از زدن ۵ کشتی اسرائیلی از سوی ایران، صهیونیست‌ها به ایران پیام دادند نبرد کشتی‌ها را متوقف خواهند کرد. نکته جالب اینکه بررسی‌ها نشان می‌دهد در نبرد کشتی‌ها میان تهران و تل‌آویو از تسلیحات مختلف از جمله پهپاد، موشک و مین‌های چسبان استفاده شده‌است.
هشدار‌های ایران
پس از حمله اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸ به نفتکش ایرانی در دریای سرخ، در روز‌های میانه مهرماه همان سال بود که حمله دیگری علیه کشتی‌های ایران صورت گرفت و در جریان آن، نفتکش «سابیتی» متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران در نزدیکی بندر جده در دریای سرخ با دو موشک مورد هدف قرار گرفت.
حمله به کشتی‌های ایرانی، که نقش صهیونیست‌ها به‌وضوح در آن نمایان بود، با واکنش ایران مواجه شد؛ ایران در نامه‌ای به سازمان بین المللی دریانوردی (ایمو) درباره ناامن بودن دریای سرخ هشدار داد و حسن روحانی، رئیس‌جمهور وقت نیز درباره عواقب چنین اقدامات تروریستی هشدار داد.
از سوی دیگر محمدجواد ظریف، وزیر امورخارجه وقت ایران نیز به حمله به نفتکش ایرانی «سابیتی» واکنش نشان داد و تاکید کرد که بر اساس اطلاعات دریافتی، حمله به نفتکش ایرانی توسط یک یا چند دولت انجام شده‌است.
با وجود هشدار‌های تهران درباره عواقب چنین اقداماتی، تل‌آویو به خرابکاری‌ها و اقدام‌های تروریستی خود در حمله به کشتی‌های ایرانی ادامه داد. براین اساس در ۲۰ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۹ بود که یک حمله سایبری به کامپیوتر‌های ویژه کنترل ترافیک دریایی بندر شهید رجایی در بندرعباس، سبب اختلال در فعالیت‌های این بندر شد.
تحولات مهم در نبرد کشتی‌ها
از سال ۱۳۹۸ نبرد کشتی‌ها توسط رژیم‌صهیونیستی در آب‌های منطقه آغاز شد؛ نبردی که طی سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ به نقطه اوج خود رسید. در ادامه به بررسی برخی تاریخ‌های مهم در نبرد دریایی ایران و رژیم‌صهیونیستی می‌پردازیم.
۱۲ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸
خرابکاری رژیم‌صهیونیستی در کشتی «هَپینس ۱»، حامل نفت ایران
۲۹ مردادماه ۱۳۹۸
خرابکاری در کشتی هلم (HELM) متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران در ۷۵ مایلی شمال بندر «ینبع» در دریای سرخ
۱۹ مهرماه ۱۳۹۸
اصابت موشک صهیونیست‌ها به کشتی ایرانی «سابیتی»
۲۰ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۹
حمله سایبری صهیونیست‌ها به بندر شهید رجایی
۸ اسفندماه ۱۳۹۹
وقوع انفجار در کشتی «ام. وی. هلیوس ری» متعلق به یک شرکت اسرائیلی
۳۰ اسفندماه ۱۳۹۹
حمله صهیونیست‌ها به کشتی کانتینربر «ایران شهرکرد» در آب‌های مدیترانه
۵ فروردین‌ماه ۱۴۰۰
حمله به یک کشتی تجاری تحت مالکیت شرکت کشتیرانی به نام «لوری» مستقر در بندر حیفا در دریای عمان
۱۷ فروردین‌ماه ۱۴۰۰
حمله صهیونیست‌ها به کشتی ایرانی «ساویز» با استفاده از یک مین چسبان
۲۴ فروردین‌ماه ۱۴۰۰
حمله به کشتی اسرائیلی «هایپریون ری» در نزدیکی سواحل فجیره در دریای عمان
۱۲ تیرماه ۱۴۰۰
حمله به کشتی باری اسرائیلی «تیندال» در اقیانوس هند
۷ مردادماه ۱۴۰۰
حمله به کشتی «مرسر استریت» در اجاره شرکت صهیونیستی «زودیاک» در دریای عمان
۲۱ بهمن‌ماه ۱۴۰۱
حمله به کشتی تجاری «کامپو اسکوئر» متعلق به شرکت کشتیرانی «زودیاک» متعلق به «ایال اوفر» اسرائیلی
۲۴ آبان‌ماه ۱۴۰۱
حمله به نفتکش «پاسیفیک زیرکون» متعلق به «ایال اوفر» اسرائیلی
۲ دی‌ماه ۱۴۰۲
حمله به یک کشتی تجاری مرتبط با اسرائیل در آب‌های اقیانوس هند
۴ آذرماه ۱۴۰۲
حمله پهپادی به کشتی «سی. ام. ای. سی. جی. ام» متعلق به میلیاردر اسرائیلی در اقیانوس هند
۲۵ فروردین‌ماه ۱۴۰۳
توقیف کشتی باری «ام. اس. سی. آریز» مرتبط با رژیم‌صهیونیستی در خلیج‌فارس از سوی نیروی دریایی سپاه پاسداران
منبع: روزنامه همشهری