عباس سجادی، سخنگوی ستاد پیگیری وضعیت حال استاد محمدعلی بهمنی دقایقی قبل از جاودانه شدن استاد محمدعلی بهمنی خبر داد.
به گفته این شاعر علی‌رغم اینکه در آخرین لحظات پزشکان تلاش کردند با احیای قلبی وضعیت حال استاد را به پایداری برسانند، اما پس از دوبار احیای قلبی این مهم میسر نشد و استاد محمدعلی بهمنی حوالی ساعت ۲۳ امروز جمعه نهم شهریور ماه آسمانی شد.
لازم به یادآوری است که زمان آیین تشییع این شاعر بزرگ معاصر در تهران و تدفین ایشان در بندرعباس طی اطلاعیه‌های بعدی به اطلاع عموم خواهد رسید.
محمدعلی بهمنی در ۲۷ فروردین ۱۳۲۱ در دزفول متولد شد. او درباره تولد خود می‌گوید: «دو ماه به زمان تولّدم باقی‌مانده بود که برادرم در دزفول بیمار می‌شود. خانواده هم از این فرصت استفاده می‌کنند تا به عیادتش بروند. این است که در قطار به‌دنیا آمدم و در شناسنامه‌ام درج شد «متولد دزفول»، چون دایی من در ثبت احوال آن منطقه بود، شناسنامه‌ام را همان زمان می‌گیرد. البته زیاد آنجا نبودم، همان زمان ۱۰ روز یا یک‌ماه را در آنجا سپری کردیم، در اصل تهرانی هستیم. پدرم برای ده ونک و مادرم برای اوین است. دوران کودکی را تهران، بخش شمیرانات، شهر ری، کرج و… به‌صورت پراکنده بودیم، چون پدرم شاغل در راه‌آهن بود، مأموریت‌های ایستگاهی داشتند. از سال ۱۳۵۳ به بندرعباس رفتم.»
نخستین شعر مرحوم محمدعلی بهمنی در سال ۱۳۳۰ یعنی زمانی که تنها ۹ سال داشت، در مجله روشنفکر به چاپ رسید و هم‌اینک ۱۴ مجموعه شعر از او به یادگار مانده است. بسیاری از ترانه‌های ماندگار و خاطره‌انگیزی که توسط خوانندگان مختلف اجرا شده‌اند از جمله ترانه "بهار بهار" مرحوم ناصر عبدالهی و ترانه "خرچنگ‌های مردابی" مرحوم حبیب محبیان نیز از سروده‌های ایشان هستند.
باشگاه خبرنگاران جوان فقدان این شاعر بزرگ معاصر را به خانواده، دوستان و جامعه ادبی ایران تسلیت می‌گوید.
خدا رحمتش کنه
شاعر خوبی بود.
روح ناصر عبداللهی هم شاد باد
آهنگ هوای حوا از اشعار محمد علی بهمنی بود.
دل من یه روز به دریا زد و رفت
پشت پا به رسم دنیا زد و رفت
پاشنه ي کفش فرار و ور کشيد
آستين همت و بالا زد و رفت
يه دفعه بچه شد و تنگ غروب
سنگ توي شيشه ي فردا زد و رفت
زنده ها خيلي براش کهنه بودن
خودش و تو مرده ها جا زد و رفت
روحش محمدعلی بهمنی و ناصر عبداللهی شاد.