در حالی که کشور‌های حوزه خلیج فارس طی سال‌های اخیر اقدامات بنیادین و کلیدی در راستای توسعه و تعالی فوتبال بومی از طریق جذب ستارگان تراز اول جهانی، میزبانی‌های فراملی، ساخت کمپ‌های تمرینی فوق مدرن و توسعه زیرساخت و سرانه ورزشی انجام داده‌اند، کشور ایران با وجود پتانسیل مردمی و ظرفیت‌های عظیم در حوزه سرمایه‌گذاری و چهارفصل بودن مناطق مختلفِ مهد تاریخ و تمدن قاره کهن، از غافله عقب مانده و کشور‌هایی که ریشه و اصالتی در تاریخ فوتبال ندارند در حال سبقت گرفتن از قطب غرب آسیا هستند.
گرچه هزینه‌های گزاف تیم‌های عربی را نمی‌توان از لحاظ علمی و مدیریت ورزشی به هیچ‌وجه تایید یا توجیه کرد، اما توجه ویژه آنها به زیرساخت‌های ورزشی بسیار قابل تقدیر و مطلوب است. توجه ویژه اعراب به آکادمی فوتبال از دیگر نکات رشد فوتبالی آنها بوده تا جایی که بسیاری از مربیان برای رشد و شرکت در دوره‌های مربیگری به کشور امارات سفر می‌کنند. عربستان که به نسبت سایر کشور‌های عربی سبقه تاریخی خیلی بیشتری در فوتبال آسیا دارد، این روز‌ها گوی سبقت را از کشور‌های آسیایی هم‌چون چین که یک دوره رشد موقتی در لیگ فوتبالی‌اش داشت، ربوده است.
در ایران مشکل ورزشگاه بیش از آن‌چه که هست بزرگ‌نمایی می‌شود. ورزشگاه‌هایی هم‌چون امام رضای مشهد و شهدای فولاد خوزستان از استادیوم‌های تازه احداثی هستند که به صورت مدرن طراحی و ساخته شده‌اند، اما شاهد هستیم به دلایل عجیب و غریب ورزشگاه امام رضا را در اختیار تیم‌های باشگاهی یا حتی تیم ملی که نمادی از نظام اسلامی است قرار نمی‌دهند و در آخرین اتفاق، طی روز‌های اخیر این وررشگاه در اختیار یک تیم از کشور افغانستان قرار گرفت!
بخش قابل توجهی از هزینه‌های فوتبال صرف قرارداد بازیکنان می‌شود در صورتی که می‌توان با بودجه ناچیز و حقوق یک بازیکن خوب تمام زیرساخت‌های لازم برای باشگاه اعم از چمن استادیوم و تجهیزات تمرین را برای باشگاه فراهم کرد، اما ساده‌ترین موارد از جمله دکوراسیون یک دفتر رسمی یا ساخت استودیو برای معارفه بازیکنان در ایران رعایت نمی‌شود، گرچه در سال‌های اخیر پیشرفت‌هایی در این زمینه بوده و از گذشته خیلی بهتر شده و سیاه‌نمایی رسانه‌های غربی، بزرگ‌نمایی بیش از حد مشکلات است.
فوتبال ایران با هزینه‌های حداقلی و پتانسیل بالا در زمینه داشتن استعداد‌های فراوان بنا به آمایش سرزمینی و فوتبال‌خیز بودن بسیاری از استان‌ها، می‌تواند به راحتی همانند سابق قطب آسیا باشد همان‌طور که شاهد بودیم با هزینه‌های خیلی کم‌تر، ورزشکاران ایرانی موفق به افتخارآفرینی در المپیک شدند و عربستانی‌ها با هزینه‌های گزاف و فضایی موفق به کسب حتی یک مدال هم نشدند!
علی‌ای‌حال مشکل VAR و زمین چمن در فوتبال ما دیر یا زود حل خواهد شد هرچند نیاز به مدیریتی به مراتب بهتر دارد، اما این نکته گفتنی است که نباید کار به جایی برسد که قبل از رفع موضوع، آبروی ایران در برابر کشور‌های همسایه و ستاره‌های فوتبال مورد خطر قرار بگیرد. اکنون که امثال رونالدو و نیمار و بنزما به ایران می‌آیند باید تمام مسائل از جمله نظارت بر حمل‌ونقل این بازیکنان در سطح شهر‌ها رعایت شود تا آن اتفاق عجیب سال گذشته که موجب تعجب و البته خوشحالی رونالدو شده بود تکرار نشود.
برقراری نظم، جلوگیری از ورود افراد متفرقه به ورزشگاه، شماره‌گذاری صندلی‌ها، نصب دوربین‌های تشخیص چهره، استفاده حداکثری از نیرو‌های انتظامات و در نهایت برگزاری بازی‌ها در یک استادیوم آبرومندانه می‌تواند آبروی فوتبال کشورمان را در میادین بین‌المللی تضمین کند و اگر فدراسیون فوتبال نتواند این موضوع را به خوبی مدیریت کند یا آن وقت تقصیر را به گردن سازمان تجهیز و توسعه یا وزارت ورزش و دیگر ارگان‌ها بیاندازد، باید فکری اساسی به حال فوتبال این کشور کرد که تا همین الان نیز موضوعی مانند بازسازی ورزشگاه آزادی دست‌مایه طنز بسیاری از اهالی ورزش شده است.
استفاده از ورزشگاه امام رضا (ع) مشهد و فولاد آرنا (شهدای فولاد) خوزستان با دستور مقامات و مسئولان کشور تنها راهکار موقت برون‌رفت از فاجعه فعلی فوتبال ماست و خیلی بهتر است که رونالدو صحنه‌های بازسازی استادیوم آزادی را مجدداً تماشا نکند و به جای آن‌که هواداران این فوق ستاره، در خیابان‌ها به دنبال او بدوند با آرامش در ورزشگاه بنشینند و از آخرین سال‌های حضور این ابرستاره در فوتبال آسیا لذت ببرند. البته تمام این اتفاقات مستلزم ورود جدی مسئولان و هماهنگی میان‌سازمانی است، وگرنه یک فاجعه تاریخی برای ورزش ما رقم خواهد خورد و رسانه‌های معاند و خودفروخته مشغول به کار می‌شوند تا دستاورد‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی را کم‌اهمیت جلوه دهند.
منبع: میزان