قاره‌های اروپا و آسیا به وضوح دو قاره برتر در کشتی هستند و آمریکا در رتبه سوم قرار دارد و بسیار جلوتر از آفریقا و اقیانوسیه است. با این حال، به نظر می‌رسد که آسیا ممکن است به عنوان با استعدادترین، قاره اروپا را پا به پای خود داشته باشد. برخی از نتایج احتمالاً به دلیل عدم شرکت فدراسیون روسیه در پاریس و انتقال چند ورزشکار آنها به کشور‌های آسیایی است. باید دید آیا این روند در المپیک بعدی و بعد از آن ادامه دارد یا خیر.
با بررسی وضعیت نفرات شرکت کننده در المپیک مشخص می‌شود کشتی‌گیرانی که در روسیه متولد شده‌اند هنوز امتیازات غیر رسمی بیشتری نسبت به کشتی‌گیرانی که در کشور‌های دیگر متولد شده‌اند، به دست آورده‌اند. پس ورزشکاران روسی‌الاصل در دو المپیک گذشته چگونه عمل کردند؟
علی‌رغم محرومیت کمیته المپیک روسیه از سوی کمیته بین‌المللی المپیک و بایکوت متعاقب آن توسط روس‌هایی که به‌عنوان ورزشکاران بی‌طرف، اجازه حضور در مسابقات را کسب کردند، تعداد شرکت‌کنندگان در رشته آزاد مردان توسط ورزشکاران روس الاصل، شاید تعجب آور باشد.
همچنین می‌توانیم کمی عمیق‌تر به ورزشکاران روسی الاصل در المپیک ۲۰۲۴ بپردازیم؛
۱۹ ورزشکار روس‌تبار در رشته آزاد مردان در پاریس به رقابت پرداختند.
سه نفر از این ورزشکاران مدال طلا گرفتند.
هفت مدال از هر رنگی کسب کردند.
پنج نفر دیگر برای کسب مدال رقابت کردند (یعنی پنجم شدند).
همه به جز ۲ نفر از ۱۹ کشتی‌گیر متولد روسیه، در بین ۱۰ کشتی گیر برتر قرار گرفتند.
ورزشکاران روس تبار نماینده ۱۵ کشور مختلف در المپیک بودند؛ آلبانی با سه نفر بیشترین روس‌ها را داشت. ازبکستان و آذربایجان با ۲ نفر در رده‌های بعدی قرار گرفتند. ۱۲ کشور دیگر یک انتقال روسیه داشتند.
۱۱ انتقال روسیه از جمهوری داغستان، استان یا ایالتی در جنوب روسیه در منطقه کوه‌های قفقاز بود.
سه انتقال دیگر از اوستیای شمالی-آلانیا و یکی دیگر از کاباردینو-بالکاریا، دو جمهوری دیگر نیز در منطقه کوه‌های قفقاز واقع شده‌اند.
چهار مورد از نقل و انتقالات از جمهوری سخا، که به نام یاکوتسک نیز شناخته می‌شود، بود که در شرق سیبری و مرکز جمهوری یاقوتستان روسیه است.
شش مدال از هفت مدال روس الاصل المپیک توسط داغستانی‌ها بدست آمد، در حالی که مدال هفتم توسط یک اوستیایی (برنز چرمن ولیف در وزن ۷۴ کیلوگرم) بدست آمد.
داغستانی در واقع یک ملت چند قومیتی و چند زبانه در روسیه است و با سه مدال داغستانی از آوار‌ها (طلا‌های احمد تاج‌الدینوف و ماگومد رمضانوف به ترتیب در وزن ۹۷ و ۸۶ کیلوگرم و همچنین برنز ماگومدخان ماگومدوف در وزن ۹۷ کیلوگرم) به دست آمد. بقیه چچنی‌ها بودند (طلا رازامبک جمالوف در ۷۴ کیلوگرم و برنز اسلام دودایف در ۶۵ کیلوگرم). هفتمین داغستانی توسط لزگین قومی که در جنوب داغستان و شمال شرق جمهوری آذربایجان زندگی می‌کنند و به زبان لزگی صحبت می‌کنند (برنز دائورن کورگلیف در وزن ۸۶ کیلوگرم) به دست آمد.
در اینجا حقایقی در مورد المپیکی‌های پاریس بدون توجه به محل تولد آنها آورده شده است.
شش المپیکی حداقل برای دومین بار در پاریس مدال گرفتند.
گنو پتریاشویلی و طا‌ها آکگول هر کدام سومین مدال المپیک خود را در وزن ۱۲۵ کیلوگرم کسب کردند. گنو اکنون پس از کسب طلا در پاریس از هر رنگ یک مدال دارد، در حالی که طا‌ها پس از کسب طلا در ریو در سال ۲۰۱۶ دومین برنز خود را به دست آورد.
امیرحسین زارع در ۱۲۵ کیلوگرم از مدال برنز توکیو به نقره پاریس یک پله صعود کرد.
حسن یزدانی سومین مدال المپیک خود را کسب کرد. یزدانی حالا یک جفت نقره بعد از طلای ریو دارد.
ری هیگویچی نقره توکیو خود را برای طلای پاریس در وزن ۵۷ کیلوگرم ارتقا داد.
کایل دیک دومین برنز خود را در دومین بازی المپیک خود به دست آورد.
جوان‌ترین رقیب در بخش آزاد مردان فنگ لو از چین با وزن ۷۴ کیلوگرم بود که ۲۰ سال سن دارد و متولد ۱۰ دسامبر ۲۰۰۳ است.
مسن‌ترین ورزشکار کشتی‌گیر ۷۴ کیلوگرم کوبایی، جندری گارزون بود که در ۳ نوامبر ۱۹۸۳ متولد شد و او را ۴۰ ساله کرد.
جوان‌ترین مدال آور احمد تاج‌الدینوف است که ۲۱ سال سن دارد. امان سهروات نیز ۲۲ ساله دومین جوانِ دارنده مدال است. امیرحسین زارع با ۲۲ سالگی سومین جوان است.
مسن‌ترین مدال آور طا‌ها آکگول، ۳۳ ساله، متولد ۲۲ نوامبر ۱۹۹۰ است. دومین فرد مسن کایل دیک است که ۳۳ سال سن دارد و در ۲۴ فوریه ۱۹۹۱ متولد شده است.
میانگین سنی همه مدال‌آوران رشته آزاد در پاریس ۲۷ سال و میانگین سنی مدال آوران سه رشته در المپیک پاریس ۲۶ سال بود.
منبع: میزان