به نقل از آستان مقدس حضرت معصومه سلاماللهعلیها، آیت‌الله کاظم صدیقی طی سخنانی در حرم مطهر بانوی کرامت، با بیان این که مسئله عبادت، بندگی و سیر الی الله و هجرت از خود به سوی خدا نیازمند عواملی از نظر فرضی و عملی است، اظهار داشت: مسئله ریاضت یکی از طرقی است که انسان می‌تواند از خطر نفس، هوی و هوس و شیطان دور شود؛ و در این روش انسان باید از آنچه لازمه حیوانیت و از لذایذ خاص غرایز حیوانی است دوری کند.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه انسان هر اندازه خواست‌های حیوانی را در خود تضعیف کند، بعد ماورایی و برزخی او تقویت می‌شود، اظهار داشت: هرکسی که با ریاضت به مقام رسید هیچ دلیلی بر این نیست که او به خدا و مقصد رسیده است.
آیت‌الله صدیقی تصریح کرد: مسئله خودسازی و سیر الی الله از طریق نفس غیر از تقویت نفس است و گاهی انسان به خیال خودش برای‌خدا کار می‌کند، اما اگر درون قلبش را بتواند معاینه کند، معلوم می‌شود که حتی کار‌های خوبش هم برای‌خدا نیست و صرفاً برای التیام و لذایذ هوا‌های نفسانی انجام داده است.
وی در ادامه ضمن اشاره به روایتی از مسلمان شدن فردی به دست مبارک امام صادق علیه‌السلام، به آثار و برکات و اثر وضعی مقابله با هوای نفس اشاره نمود و ابراز داشت: ترک گناه برای‌خدا هم نباشد اثر وضعی دارد و اگر این مهم برای‌خدا دنبال شود، آثاری دنیوی و اخروی به‌مراتب والایی دارد.
سخنران محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت با بیان این که گناه انسان را بیچاره و گرفتار می‌سازد، اظهار داشت: گناه انسان را از چشم اولیاءالله می‌اندازد و او را از معصومین علیهم‌السلام دور می‌سازد.
آیت‌الله صدیقی با بیان این که خداوند متعال از خود ما به خودمان نزدیک‌تر است و بین انسان و روح و قلب انسان حائل است، خاطرنشان کرد: انسان همواره دو مأمور به همراه دارد که حتی فکر انسان را نیز می‌دانند و هر کار خوب و بد انسان را ثبت می‌کنند؛ این ملائک به تمام افکار و اعمال و خواست‌های نفسانی انسان واقف‌اند و کوچک‌ترین اقدامات انسان را زیر نظر دارند.
وی با اشاره به این که فرشتگانی که مسئول کتابت اعمال انسان هستند، کریم بوده برخوردی کریمانه داشته از آبروی انسان صیانت می‌کنند، یادآور شد: راه دوم سیر الی الله، راه زهد است که در عین دوری از ریاضت خود را از تعلقات دنیا رها می‌سازیم.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه زهد، نداری نیست؛ بلکه بی‌تعلقی است، گفت: این که انسان مال دنیا داشته باشد، بد نیست؛ بلکه نباید به مال دنیا تعلق داشته باشد؛ خدیجه کبری سلاماللهعلیها و امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام از سرمایه‌داران بزرگی بودند که برکات اموال ایشان در مدینه اعم از چاه‌ها و قنات‌ها همچنان ساری و جاری است. امام علی علیه‌السلام بهترین زمین‌ها را کشت و بهترین محصول‌ها را کسب می‌کرد و هیچ‌کدام را برای خود نگه نمی‌داشت و همه را برای فقرا و گرفتاران وقف می‌نمود.
وی با بیان این که اهل‌بیت علیهم‌السلام اهل کار و تولید بودند و هرچه داشتند را باخدا معامله می‌کردند، ابراز داشت: نه‌تن‌ها ریاضت بلکه زهد کار هرکسی نیست؛ زهد این است که انسان در عین دارایی دل از دنیا بکند و در راه خدا عاشقانه و عارفانه خمس و زکات دهد و به فقرا کمک کند و در راه دین خدا خرج کند. تا انسان از دنیا و زیبایی‌های ظاهری آن دل نکند به مقصد معرفت نمی‌رسد.
آیت‌الله صدیقی در پایان محبت و عشق را آسان‌ترین راه نجات و رسیدن به مقصد الی الله دانست و با بیان این که عشق مشکلات را آسان و تلخی‌ها را شیرین می‌سازد، اظهار داشت: عشق به انسان صبر و طاقت داده، انسان را همچون مادر توانا می‌سازد و او را حاضر می‌سازد تا شیره جانش را تقدیم کند.