زیست شناسان دانشگاه کلمبیا کشف کرده اند که مرگ یکی از اعضای خانواده یا سایر افراد نزدیک به طور قابل توجهی پیر شدن بدن انسان را در سطح سلولی تسریع می‌کند.
دفتر رسانه‌ای دانشگاه توضیح داده است که دانشمندان با پیگیری طولانی مدت زندگی تعداد زیادی از ساکنان ایالات متحده به این موضوع پی بردند و آن در تغییر علائم اپی ژنتیکی در ساختار DNA آنها مشهود است.
به گفته پروفسور Ellison Aiello، مطالعات بسیار کمی در مورد اینکه چگونه از دست دادن عزیزان بر این نشانگر‌های زیستی تأثیر می‌گذارد اختصاص داده شده است. نتایج مشاهدات نشان داد که مرگ عزیزان به طور قابل توجهی پیری شرکت کنندگان در مطالعه را در سطح سلولی تسریع می‌کند و این موضوع شامل همه گروه‌های سنی از کودکی تا بزرگسال می‌شود.
محققان با پیگیری زندگی بیش از ۲۰۰۰۰ نفر از ساکنان ایالات متحده، که در زمان شروع آزمایشات، در سال‌های ۱۹۹۴-۱۹۹۵، نوجوانان بین ۱۲ تا ۱۹ سال بودند، به این نتیجه رسیدند تحت بررسی‌های دوره‌ای و مطالعه جامع وضعیت سلامتی خود از جمله تجزیه و تحلیل خون، DNA و ... قرار گرفتند.
به گفته محققان، در طول این مدت، حدود ۴۰ درصد از شرکت کنندگان در مطالعه یکی از والدین، خویشاوندان یا دوستان نزدیک خود را از دست دادند که به محققان این امکان را داد تا نگاهی جامع به نحوه تأثیر این نوع استرس بر بیومارکر‌های کلیدی پیری، از جمله علائم اپی ژنتیکی در ساختار مولکول‌های DNA داشته باشند. برای انجام این کار، آنها داوطلبان را بسته به زمان از دست دادن عزیزان خود به چند گروه سنی تقسیم کردند و میزان پیری سلولی را در بین همه داوطلبان این گروه‌ها مقایسه کردند.
محاسبات محققان نشان داد که از دست دادن عزیزان پیری سلولی را تسریع می‌کند و به طور قابل توجهی بر تعداد علائم روی سطح "پوسته" مولکول‌های DNA تأثیر می‌گذارد که به ویژه در میان داوطلبانی که والدین یا سایر عزیزان خود را از دست داده بودند مشهود بود.
در همین حین، دانشمندان تغییرات مشابهی را در میزان پیری و سن بیولوژیکی در مواردی مشاهده کردند که شرکت کنندگان عزیزی را در کودکی و در سن ۳۰-۴۰ سالگی از دست دادند.
محققان امیدوارند که نتایج این مطالعه به یافتن روش‌هایی کمک کند که از بدن انسان در برابر عواقب از دست دادن عزیزان محافظت کنند.
منبع: تاس