ساختمان بنای امامزاده از یک ایوان ورودی رو به شمال، یک تالار مستطیل شکل که کاربری نمازخانه دارد و اتاقی مربع شکل جهت نگهداری ضریح فلزی امامزاده، تشکیل گشته است.
این بنا از ۲ قسمت اصلی سردر رواق و خود ساختمان امامزاده تشکیل شده است. سردر بنای امامزاده که هم‌زمان بنای رواق نیز هست در جهت شمال قرار دارد و از یک ایوان با قوس بزرگ هفت و پنج آجری در وسط و گوشواره‌ی دوطبقه‌ای در ۲ جانب آن تشکیل شده است. رواق به صورت تالار مستطیل شکل در پشت ایوان قرار دارد و در دو طرف آن، غرفه‌هایی برای استراحت زائران ساخته شده است. روی قبر این امامزاده ضریح بزرگی با طرح سابق ضریح امام هشتم (ع) قرار دارد.
بنای ساختمان آجری و دارای گنبدی بزرگ است. محوطه زیر گنبد و شبستان مقرنس‌کاری ساده و زیبایی خاصی دارد که معرف تزئینات آجری قرن هفت هجری است. فضای چهارگوش داخل گنبدخانه با طاق‌نما‌هایی به شکل هشت‌ضلعی و سپس توسط طاق‌بند‌های متناسبی به ۱۶ ضلعی تبدیل شده است. گنبد، نمای خارجی بنا و فضای داخل آن فاقد هر نوع تزئین و کاشی‌کاری و نقش و نگار است.
قدمت این بنا به قرون هفتم تا نهم قمری نسبت داده اند و بنای این امامزاده در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
اردیبهشت سال گذشته گنبد این مکان تاریخی تخریب شد و عملیات مرمت و احیاء بقعه امامزاده سلیمان (ع) اشتهارد در روز‌های گذشته آغاز شده است.