گرمازدگی یکی از بیماری‌های شایع است که باید جدی گرفته شود و می‌تواند با علائم خفیفی مثل بی‌قراری‌های اولیه‌ای در اثر مواجهه با گرما، سردرد، گیجی، سبکی سر و یا با علائم متوسطی مثل تپش قلب و تنفس‌های تند و سطحی، ضعف عمومی و حالت‌های تهوع و استفراغ همراه باشد.
نوزادان، کودکان زیر چهار سال و بزرگسالان بالای ۶۵ سال و افراد مبتلا به بیماری‌های خاص بیشتر در معرض خطر گرمازدگی هستند.
فردی که در معرض گرما و تابش نور خورشید قرار دارد باید از آن محیط دور و وارد محیطی شود که تهویه مطبوع داشته باشد و تا حد امکان در سایه باشد.
نوشیدن آب و مایعات کافی، پوشیدن لباس‌های نازک و خنک، انتقال کودک به مکان خنکتر، شستشوی دست‌ها و پاها، شربت‌ها و میوه‌های خنک، شربت خاکشیر از مهمترین اقدامات در برخورد با گرمازدگی است و در صورت تشدید علائم گرمازدگی باید با اورژانس تماس گرفت.