حسن اسماعیلی، دانش آموخته دکتری تخصصی مهندسی کشاورزی - علوم باغبانی گیاهان دارویی، ادویه‌ای و نوشابه‌ای دانشگاه شیراز که با راهنمایی محمد حسین میرجلیلی موفق به اجرای این طرح شده در توضیح آن گفت: در این پژوهش با توجه به ارزیابی‌های اولیه انجام شده روی جمعیت‌های طبیعی شیرین‌بیان، جمعیت‌های دارای مقادیر بالای گلابریدین از طبیعت جمع‌آوری و در مزرعه گیاهان دارویی دانشگاه شهید بهشتی کشت داده شد و مقدار گلابریدین و سایر فلاونوئید‌ها در اندام هوایی و زیرزمینی آنها اندازه‌گیری و با جمعیت‌های وحشی مقایسه شد. در پایان پژوهش جمعیت‌های شیرین‌بیان غنی از گلابریدین و گلیسیریزیک اسید شناسایی شدند. همچنین بهینه‌ترین محیط کشت و مناسب‌ترین تنظیم‌کننده‌های رشد جهت کشت درون شیشه‌ای و تکثیر انبوه جمعیت‌های غنی از این دو ترکیب ارزشمند دارویی معرفی شد.
او تأکید کرد: با توجه به اثرات بیولوژیکی جالب توجه شیرین‌بیان به ویژه اثرات مرتبط با ترکیبات فلاونوئیدی از جمله گلابریدین، محققان معتقدند که این گیاه از گیاهان بسیار مهم مورد توجه در سال‌های آتی خواهد بود.
اسماعیلی در پایان خاطر نشان کرد: با توجه به غلظت کم گلابریدین در مواد گیاهی شیرین‌بیان، مطالعه برای تولید این ترکیب با استفاده از روش‌های بیوتکنولوژیکی اعم از کشت سلول و ریشه مویینه بسیار ضروری است.