یک حمله ناشناخته و پرتلفات، در گرم‌ترین روز‌های سال، التهابات غرب آسیا را افزایش داده است. روز شنبه روستای بزرگ مجدل‌الشمس در بلندی‌های اشغالی جولان مورد حمله موشکی قرار گرفت. موشکی که گفته می‌شود در یک زمین فوتبال به زمین نشست، باعث کشته شدن ۱۲ کودک و نوجوان شد.
رژیم‌صهیونیستی بلافاصله این حادثه را به حزب‌الله لبنان نسبت داد، اما مقامات عالی‌رتبه حزب و دولت لبنان انتساب این حمله به مقاومت را تکذیب کرده‌اند. از مدت‌ها قبل ناظران منطقه با توجه به وعده رژیم درباره داغ شدن موضوع لبنان در تابستان، منتظر وقوع اتفاقاتی حول مساله لبنان بودند. این انتظار با سفر بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم به آمریکا طی روز‌های اخیر افزایش یافت. کارشناسان زبده منطقه می‌دانستند نتانیاهو که با دستورکار‌هایی خاص به واشنگتن رفته است، احتمالا علاوه‌بر فضاسازی و توانمندی‌های فردی برای ارتباط و مذاکره با مقامات آمریکایی، واقعه‌ای ساختگی نیز بیافریند.
سفر نتانیاهو به آمریکا
برای معترضان آمریکایی که در اعتراض به سخنرانی نتانیاهو در اطراف کنگره تجمع کرده و آماج حمله با گاز‌های اشک‌آور قرار داشتند، در انبوه آتش و دود واضح بود که نخست‌وزیر جنایتکار رژیم برای دلالی پول و سلاح به آمریکا آمده است؛ به‌طور خلاصه‌تر خالی کردن جیب دولت آمریکا برای مسلح‌تر کردن ارتش خونخوار رژیم. سخنرانی نتانیاهو که بخشی از آن تشکر و قدردانی از حمایت‌های مالی-تسلیحاتی آمریکا برای نسل‌کشی در غزه و تاکید بر ادامه جنگ بود، این برداشت معترضان را تایید کرد. نتانیاهو چهارمین سخنرانی‌اش را در کنگره درحالی انجام داد که به گواهی بسیاری از تحلیلگران برای بقای خود به گسترش جنگ به‌ویژه در جبهه شمال، برای برداشتن فشار‌ها علیه خود در غزه نیاز دارد.
پرچم دروغین
رژیم ادعا می‌کند موشک فلق-۱ ساخت ایران که در اختیار نیرو‌های حزب‌الله لبنان بوده، فاجعه مجدل‌الشمس را آفریده است. با این حال هنوز مشخص نیست چگونه این موشک با کلاهک سنگین خود تخریبی قابل توجه و چاله‌ای قابل اعتنا ایجاد نکرده و تنها ۱۲ کشته گرفته است. رسانه‌ها به نقل از ساکنان منطقه گزارش کرده‌اند، این موشک رهگیر سامانه پدافند رژیم بوده که در داخل ورزشگاه فوتبال روستا فرود آمده است. کلاهک موشک‌های پدافندی به دلیل نیاز به سرعت عمل و قدرت مانور بالا بسیار سبک‌تر از موشک‌های زمین به زمین هستند.
از سوی دیگر کلاهک موشک‌های رهگیر حاوی قطعات ترکش شونده‌اند تا پس از انفجار کلاهک، شانس ساقط کردن هدف هوایی را افزایش دهند. مختصات اتفاقی که در ورزشگاه مجدل‌الشمس رخ داده، بسیار شبیه به انفجار موشک سامانه‌های پدافند هوایی است. موشکی با کلاهکی سبک که مواد منفجره کم، اما قطعات ترکش‌شونده بسیاری دارد. این موشک تخریب کمی دارد، چاله‌ای بر اثر انفجار به‌جا نمی‌گذارد، اما با ترکش‌های بسیار جان هر جانداری را در شعاع قابل توجهی از محل برخورد، می‌گیرد. با این حال مساله پیچیده‌تر از اشتباه سامانه پدافند هوایی رژیم است. گمانه‌زنی‌ها بیشتر به سمت طراحی یک توطئه متمایلند. صهیونیست‌ها اشتباه سامانه پدافند هوایی را طراحی کرده‌اند یا با اقدامی دیگر، باعث کشتار مجدل‌الشمس شده‌اند. جالب آنکه صهیونیست‌ها در این طراحی خون یهودیان را به زمین نریخته و به جای آن ساکنان عرب منطقه را قربانی کرده‌اند.
در رسانه‌ها به چنین عملیات‌هایی که شکل خودزنی دارند، «عملیات پرچم دروغین» گفته می‌شود. دولت نتانیاهو با طراحی عملیات پرچم دروغین در ورزشگاه مجدل‌الشمس به دنبال افزایش دستاورد‌های سفر نخست‌وزیر به آمریکا بود. پیش از این گفته می‌شد نتانیاهو درصدد اخذ اجازه حمله به لبنان است. او شاید واقعا قصد نداشته باشد به لبنان حمله کند، اما کسب اجازه حمله و آمادگی براساس آن می‌تواند به معنای دریافت کمک‌های بیشتری از واشنگتن باشد.
چندی قبل‌تر، ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور یهودی اوکراین نیز چنین نقشه‌ای را اجرا کرده بود. درست یک روز پیش از برگزاری نشست سران ناتو، خبری منتشر شد که نشان می‌داد روسیه به بیمارستان کودکان سرطانی حمله کرده است. عجیب بود که چرا روسیه طی سه سال جنگ دست به این اقدام نزده و تنها یک روز پیش از نشست سران ناتو مبادرت به این کار کرده است؟ روس‌ها چه آورده‌ای از حمله به بیمارستان کودکان سرطانی داشتند؟ آشکار بود دولت زلنسکی این صحنه‌آرایی را برای چاپیدن جیب ناتو به اجرا درآورده بود. رژیم نیز سوابقی طولانی در طراحی و اجرای عملیات‌های پرچم دروغین دارد. در سال ۱۹۶۷ در میانه جنگ اعراب و رژیم، به شناور یواس‌اس لیبرتی آمریکا در مدیترانه حمله شد. متهم کردن قوای اعراب برای مسئولیت این حمله سبب مداخله آمریکا در این جنگ شد. اتهامی که چندی بعد توسط سی‌آی‌ای باطل شد و اسنادی منتشر شد که ثابت می‌کرد این حمله توسط هواپیما‌های جنگنده و قایق‌های موتوری ارتش رژیم صورت گرفته است. چنین سابقه‌ای از صهیونیست‌ها در استفاده از حربه عملیات پرچم دروغین برای جلب حمایت آمریکا و ناتو و همچنین فریب افکار عمومی برای توجیه جنگ‌افروزی، تردید‌ها و پرسش‌ها را در حادثه مجدل‌الشمس افزایش می‌دهد. آیا این یک عملیات پرچم دروغین دیگر است که در وزارت جنگ رژیم با هدف کاسبی سلاح از آمریکا طراحی شده است؟
ساکنان مجدل‌الشمس کیستند؟
مقامات رژیم می‌گویند درپی حمله مجدل الشمس ۱۲ نفر کشته و ۳۰ نفر زخمی شده‌اند. دانیل هاگاری، سخنگوی ارتش رژیم اغلب قربانیان را کودکان معرفی کرده است. با انتشار نام‌های کشته‌شدگان، به تردید‌ها علیه رژیم در مسئولیت این حادثه افزوده شده است. فجر لیث ابوصالح ۱۶ ساله، أمیر ربیع أبوصالح ۱۶ ساله، حازم أکرم ابوصالح ۱۵ ساله، جونی ودیع إبراهیم ۱۳ ساله، إیزیل نشأت ایوب ۱۲ ساله، فینیس آدهم صفدی ۱۱ ساله، یزن نایف ابوصالح ۱۲ ساله، ألما أیمن فخرالدین ۱۱ ساله، ناجی طاهر حلبی ۱۱ ساله و میلار معضاد الشعار ۱۰ ساله بخشی از قربانیان هستند.
تمام کشته‌شدگان، کودکان دروزی ساکن مجدل‌الشمس در ارتفاعات جولان اشغالی بودند و در میان قربانیان حتی نام یک شهرک‌نشین صهیونیست به چشم نمی‌خورد. جالب آنکه دولت نتانیاهو در توطئه خود به جای قربانی کردن شهرک‌نشینان صهیونیست تصمیم گرفته تمام قربانیان را به دروزی‌ها اختصاص دهد؛ اقدامی که هم خون یهودیان را حفظ کرده و هم می‌تواند به ابزاری برای ایجاد اختلاف در منطقه تبدیل شود. در همین راستا احمد دراوشه، خبرنگار تلویزیون العربی در قدس اشغالی، گزارش کرده که تمام دروزی‌های ساکن مجدل‌الشمس جولان اشغالی، صاحب هویت سوری هستند و پس از اشغال این بخش از خاک سوریه توسط صهیونیست‌ها از دریافت اوراق هویتی رژیم خودداری کرده‌اند.
رابطه و نسبت دروزیان با مقاومت
رابطه حزب‌الله با جامعه دروزی در سوریه و لبنان قوی و برای این حزب اهمیت زیادی دارند. حزب‌الله در سوریه در اطراف مناطقی که جامعه دروزی در آن زندگی می‌کنند، فعال است. این رابطه در طول زمان با دست‌انداز‌های زیادی نیز روبه‌رو شده است، زیرا این دو گروه در لبنان و سوریه از نظر نظامی، سیاسی و حتی ایدئولوژیک درگیر شده‌اند. دروزی‌ها نیز مانند همه فرقه‌ها بین طرفداران حزب‌الله و مخالفان لبنان و سوریه تقسیم شده‌اند. در داخل اسرائیل دروزی‌ها به‌طور فعال در ارتش اسرائیل شرکت می‌کنند. حسن رباح، مسئول امنیت روستای دروزی هورفیش که هفت هزار نفر جمعیت دارد، می‌گوید حدود ۸۰ درصد مردان در دفاع ملی اسرائیل کار می‌کنند که شامل نهاد‌هایی مانند ارتش، پلیس، سازمانی‌های اطلاعاتی و حتی زندانبانی می‌شود.
تل‌آویو؛ تنها ذی‌نفع این حمله
با روشن شدن ابعاد مختلف این حادثه ازجمله نام و هویت و ملیت قربانیان، بسیاری از مسئولان و شخصیت‌های شیعه لبنانی ازجمله نبیه بری و احمد قبلان، اتهام حمله حزب‌الله به مجدل‌الشمس را رد کرده و اسرائیل را ذی‌نفع اصلی در این حادثه دانستند. همچنین ولید جنبلاط، رهبر دروزی‌های لبنان نیز بیانیه‌ای در محکومیت این حمله صادر کرد و طلال ارسلان، رهبر حزب دموکرات و وئام وهاب، وزیر سابق محیط‌زیست لبنان که همگی از دروزیان در ساختار سیاسی لبنان هستند نیز در مورد این حمله اظهارنظر کردند.
در یکی از مهم‌ترین موضع‌گیری‌ها ولید جنبلاط، رئیس سابق حزب سوسیالیست ترقی‌خواه و برجسته‌ترین رهبر دروزیان لبنان اعلام کرده «در کنار حزب‌الله و مقاومت می‌ایستیم.» جنبلاط تاکید کرده است: «ما در گذشته پروژه اسرائیل را نابود کردیم و اگر دوباره از سر بگیرد، در کنار مقاومت و اهالی مقاومت می‌ایستیم.» رهبر برجسته دروزیان لبنان در سخنان خود همچنین هویت ساکنان مجدل‌الشمس را سوری عنوان کرده و خطاب تسلیت خود را «همه مردم جولان اشغالی سوریه» قرار داده است. استدلال افکار عمومی، تحلیلگران و خبرنگاران جهان عرب در رد اتهام علیه حزب‌الله در این حمله آن است که مردم مجدل‌الشمس که در چند کیلومتری لبنان قرار دارد، می‌دانند شهر آنها در چهارچوب قوانین جنگی، در دایره صلح و امنیت بوده و تاکنون حمله‌ای توسط حزب‌الله به آن صورت نگرفته است. مهم‌تر آنکه اهداف نظامی و استراتژیک مهمی نیز در درگیری با اسرائیل برای حزب‌الله در این شهر کوچک وجود ندارد.
واکنش ایران
وزارت امور خارجه ایران نسبت به هرگونه ماجراجویی جدید رژیم‌صهیونیستی علیه مقاومت اسلامی در لبنان به بهانه حادثه مجدل‌الشمس در بلندی‌های جولان اشغالی هشدار داده است. ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در این رابطه گفته است: «دشمن صهیونیستی پس از ۱۰ ماه نسل‌کشی در غزه به دنبال ایجاد سناریو‌های ساختگی برای منحرف کردن افکار عمومی و توجه جهانیان از جنایات گسترده خود در فلسطین اشغالی است.» محور مقاومت به صراحت هشدار داده در صورت مبادرت رژیم به جنگ علیه لبنان، صهیونیست‌ها با تمام این محور وارد درگیری خواهند شد. مجتبی امانی، سفیر ایران در لبنان نیز احتمال حمله رژیم به این کشور را ناچیز ارزیابی کرده و معتقد است صهیونیست‌ها تنها درصدد اجرای یک نمایش بوده‌اند.
سفیر ایران در بیروت در توییتی که روز شنبه به زبان عربی منتشر کرد، نوشت: «صرف نظر از نمایش ساختگی تازه رژیم‌صهیونیستی، همچنان رویکرد ما در قبال تهدید‌ها مبنی‌بر گسترش دامنه جنگ به لبنان و منطقه در سه مورد خلاصه می‌شود.» امانی درباره این سه مورد آورده است: «اولا، ما انتظار چنین جنگی را نداریم و معتقدیم به دلیل معادلات تحمیل‌شده قدرت، شانس آن بسیار کم است. دوما، ما خواهان وقوع این جنگ نیستیم، زیرا جمهوری اسلامی ایران همواره برای کاهش شدت تنش‌ها در منطقه تلاش می‌کند. سفیر ایران در مورد سوم تاکید کرده: «ما به معنای واقعی کلمه از وقوع جنگ هراسی نداریم و دشمنان‌مان باید تصور کنند ما با آنچه که از قدرت، اقتدار و توانایی بالا برای دفاع از مقاومت در اختیار داریم چه کار‌هایی می‌توانیم انجام دهیم.»
جولان اشغالی و مجدل‌الشمس کجاست؟
در دو روز پایانی جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷، ارتش رژیم پس از شکست دادن مصر و اردن، توجه خود را به سمت سوریه معطوف کرد و موفق به اشغال بلندی‌های جولان شد. در جنگ اکتبر ۱۹۷۳، ارتش سوریه تلاش کرد جولان را پس گیرد، اما موفق نشد. پس از اشغال جولان توسط نیرو‌های اسرائیلی در سال ۱۹۶۷، بسیاری از مردم منطقه مجبور به فرار شدند و این اتفاق در دو مرحله رخ داد. قنیطره که در سال ۱۹۶۶ از دمشق پایتخت جدا شد، بزرگ‌ترین شهر جولان محسوب می‌شود و جمعیتش در آن سال به بیش از ۱۴۷ هزار نفر می‌رسید. دولت سوریه می‌گوید اشغالگران صهیونیست بیش از ۱۳۱ روستا، ۱۱۲ مزرعه و دو شهر را بین سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۲ ویران کرده‌اند. در ۱۴ دسامبر ۱۹۸۱، کنست اسرائیل قانون موسوم به «قانون جولان» را تصویب کرد که براساس آن «قانون، قوه قضائیه و اداره رژیم» بر منطقه اشغالی تحمیل شد، اما شورای امنیت سازمان ملل متحد به سرعت به اقدام تل‌آویو پاسخ داد.
تنها سه روز بعد قطعنامه ۴۹۷ تصویب شد که بیان می‌کرد: «تصمیم اسرائیل برای الحاق جولان باطل است و هیچ اثر حقوقی در سطح بین‌المللی ندارد.» در ۱۴ فوریه ۱۹۸۲، جولان شاهد قیام گسترده مردمی در رد تصمیم کنست برای شروع اجرای قوانین رژیم، ازجمله تحمیل «هویت و خدمت اجباری» ساکنان به‌ویژه در روستای مجدل‌الشمس بود. روستای مجدل‌الشمس به دلیل موقعیت استراتژیک خود از یک‌سو و حاصلخیزی اراضی آن از سوی دیگر، شاهد کشمکش‌هایی بوده است. مردم مجدل‌الشمس نیز مانند ساکنان جولان، به هویت سوری خود اذعان می‌کنند و برای دهه‌ها در برابر تلاش‌های رژیم برای تحمیل قوانین و هویت خود بر آنها مقاومت کرده‌اند. تل‌آویو همواره اعلام کرده بلندی‌های جولان را که بیش از نیم قرن تحت کنترل خود دارد، رها نمی‌کند و از طریق مقامات خود تایید می‌کند به ساخت شهرک‌های بیشتر ادامه می‌دهد.
منبع: روزنامه فرهیختگان