محمد ثریا تهیه کننده و کارگردان فیلم برنو که جوایز متعددی از جشنواره‌های مختلف گرفته است بیان کرد: موضوع فیلم برنو درباره فولکلورها، آداب رسوم های زیبا است که گاه با باورهای غلط ادغام شده و باعث آزار، نگرانی جسمی و روحی کهن مردمان بختیاری شده است.
وی ادامه داد: فیلم کوتاه برنو، برهه کوتاهی از چالش شب عروسی پسر تحصیل‌کرده بختیاری با دختری شهری است. دختر برای مراسم ازدواجشان به روستای پسر آمده است و با باورها و سنت‌های پسر و خانواده مواجه می‌شود. مراسم مطابق آدام و رسوم پیش می‌رود تا اینکه نوبت به تفنگ برنو و آداب مربوط به آن می‌رسد. دختر که او هم دانشجوی پزشکی است در صدد تغییر این باور غلط بر می‌آید و با پسر وارد چالش می‌شود.
وی در پاسخ به این سوال که نام برنو برگرفته از چیست؟ گفت: نام فیلم برگرفته از نام تفنگ است. کاربرد تفنگ و ورود آن به عشایر برای کمک و حفاظت جان، خانواده، مال و و‌طن بوده است. اما در این عصر، تعریفش در مراسم‌ها تغییر کرده و برخی باورها و رسوم غلط، صدمات روحی و روانی و متاسفانه حتی جانی به بار آورده است.
وی افزود: به هر حال به عنوان نویسنده و کارگردان فیلم کوتاه، جدا از محیط زیست خود، اخبار و اتفاقات آن نبوده و نیستم. این ایده برای من جذاب بود و تصمیم گرفتم که آن را به تصویر بکشم تا شاید این فیلم بیانیه‌ای شود بر پایان این قبیل اتفاقات ... . باید بگویم ساخت برنو با کمک مردمان خوب بختیاری در تهران صورت گرفت.
وی گفت: از همراهی پویان شعله‌ور، نوید فرح‌مرزی و بهروز بادروج و رامین پورعبداله بهره بردم و همچنین آشنایی و افتخار حضور خانم اشرف شاه‌حسینی به عنوان طراح صحنه که خود از مردمان خوب بختیاری هستند، کار را تسهیل و باورپذیر کرد. همچنین باید بگویم حضور علی کشاورز به عنوان مدیر تولید، بسیار کمک کننده بود، تولید خوب در فیلم کوتاه از موارد مهم و تاثیرگذار است و روند ساخت را روان و حرفه‌ای خواهد کرد.
وی در پاسخ به این سوال که فیلم کوتاه به چه میزان می‌تواند در جامعه تاثیرگذار باشد پاسخ داد: در نظر من به تصویر کشیدن و بیان برخی مسائل و مشکلات، در زمان کم یک فیلم کوتاه، حتی اگر در حد یک تلنگر باشد، عمیق‌تر است و شاید به خاطر وقت کمی که از مخاطب می‌گیرد، تاثیرگذارتر از آن باشد که در یک فیلم بلند سینمایی مطرح شود و بعضا به خستگی و کسالت برسد. به هرحال مدیوم سینمای کوتاه در ایران مثل سراسر جهان، دارای تعریف دقیق و مستقلی است و ارگان‌ها، موسسات و سازمان‌های حمایتی مثل ایسفا یا انجمن سینمای جوانان ایران و... هم جایگاه آن را به رسمیت شناخته و ارتقا داده‌اند.
وی در پایان صحبت‌های خود تاکید کرد: امروزه، ساخت فیلم کوتاه راحت‌تر از قبل شده است. البته که هزینه‌های ساخت سرسام آور و گران است، اما به مدد علاقه، امکانات، تکنولوژی و تکنسین‌های جوان و بی‌شمار رشته‌های تخصصی می‌توان با جمع کردن گروهی کوچک و دوستانه، در شروع راه هنرجویی رشته فیلمسازی در دانشگاه یا موسسات، فیلم جمع و جوری که حرفی در جشنواره‌ها داشته باشد، ساخت.
خبرنگار: زهرا بالاور