کتاب «قصه کربلا» به قلم مهدی قزلی برش‌هایی از زندگانی امام حسین (ع) از آغاز تا پرواز است و نویسنده با بهره‌گیری از وقایع عاشورا به خلق داستان‌های کوتاه دربارۀ امام‌حسین (ع) و یاران باوفایش در این واقعۀ پرداخته است. این کتاب اولین‌بار در ۱۳۹۹ با ۱۹۲ صفحه از سوی انتشارات شهید کاظمی روانه بازار شده است.
به گفته نویسنده کتاب، موضوع عاشورا در ادبیات فارسی و در ادبیات خلاقه اسلامی و اگر باز بخواهیم یک قدم جلوتر بیاییم در ادبیات خلاقه شیعی بسیار جایگاه محکم و جدی دارد و یکی از ستون‌هایی که ادبیات فارسی را محکم کرده، ماجرای عاشوراست؛ چراکه خیلی از شاعران تاریخ ادبیات ما خودشان را ملزم می‌دانستند که در این حوزه کاری انجام دهند و، چون تعداد کار‌ها زیاد شده بود، ترجیح می‌دادند که دقت و خلاقیت بیشتری داشته باشند.
در پشت جلد کتاب «قصه کربلا» می‌خوانیم: «حسین همیشه پیش روی بقیه بود نه پشت سرشان، همیشه پناه‌گاه دیگران بود نه در پناه‌شان؛ همانطور که شایسته امام است. در کربلا هر کدام از یارانش که می‌افتادند و هنوز صدای‌شان در می‌آمد، حسین را صدا می‌زدند و دوست داشتند سرشان را بگذارند روی پای کسی که همیشه در همه چیز ازشان جلو بوده.
خودش، اما چه کسی را باید صدا می‌زد وقتی روی زمین افتاده بود: خدایا راضی‌ام به رضایت و تسلیمم به قضایت، معبودی جز تو نیست ... و شاید حضرت حق در جواب زمزمه‌های حسین جواب می‌داده: «وَاصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسِی» یا می‌گفته بیا ... «ٱرۡجِعِیٓ إِلَىٰ رَبِّکِ رَاضِیَةࣰ مَّرۡضِیَّةࣰ».