غربالگری کودکان معمولاً در سنین مشخصی برای شناسایی زودهنگام مشکلات سلامتی و رشدی انجام می‌شود. این فرآیند می‌تواند به والدین و متخصصان کمک کند تا با مداخلات به موقع، کیفیت زندگی و آینده کودک را بهبود بخشند.
در بسیاری از موارد کودکان در سنین پایین تر مورد غربالگری قرار می‌گیرند ولی در سنین بالاتر دچار مشکلات و اختلالات مختلفی می شوند. طبیعی است که خانواده ها نگران و ناراحت شوند اما اتفاق ناگوار و خطرناکی نخواهد بود فقط کافی است که خانواده ها به موقع اقدام کنند.
صفاری فرد مدیرکل دفتر پیشگیری از معلولیت‌ها و تلفیق اجتماعی معاونت توانبخشی سازمان بهزیستی کشور در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان درباره غربالگری کودکان گفت: غربالگری می‌تواند شامل بررسی‌های مختلفی از جمله شنوایی، بینایی، رشد روانی-حرکتی و مشکلات رفتاری باشد. سنین معمول غربالگری در نوزادی (۰-۱ سال) است که غربالگری شنوایی و بینایی و همچنین ارزیابی رشد و وزن صورت می گیرد.
او ادامه داد: در سنین ۲ تا ۳ سال ارزیابی رشد و زبان و غربالگری اختلالات رفتاری بررسی می شود. در سنین ۴ تا ۵ سال غربالگری پیش از ورود به مدرسه و ارزیابی توانایی‌های اجتماعی و شناختی انجام می شود. در سنین ۶ تا ۱۲ سال ارزیابی مستمر شنوایی و بینایی و بررسی پیشرفت تحصیلی و اجتماعی صورت می گیرد.
علل و دلایل غربالگری
صفاری فرد تصریح کرد: شناسایی مشکلات بهداشتی و رشدی در مراحل اولیه می‌تواند به درمان و مداخله به موقع کمک کند. با شناسایی زودهنگام، می‌توان از بروز مشکلات جدی‌تر در آینده جلوگیری کرد. مداخلات زودهنگام می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی کودک کمک کنند و فرصت‌های یادگیری را افزایش دهد. غربالگری منظم کمک می‌کند تا هر کودک به بهترین شکل ممکن رشد کند و در صورت نیاز به درمان یا مداخله، سریعاً اقدام شود.
خبرنگار: عطیه رضایی