مصطفی طایی مدیر جهاد کشاورزی سمیرم گفت: با اینکه آب موجود در منابع این شهرستان کافی است، اما گرمای شدید هوا، تاثیر زیادی بر تنش خشکی باغ‌ها گذاشته و ۴ هزار هکتار از آن زودتر از زمانی که پیش بینی می‌کردیم، درگیر تنش آبی شده‌اند.
طایی افزود: بخشی از آب موجود در منابع، با گذر از مسیر‌های طولانی و سنتی انتقال آب به باغ‌ها هدر می‌رود و با توجه به گرمای هوا و اینکه آب‌های این منطقه سطحی است، پیش بینی می‌شود تا ۱۵ مرداد ماه دبی آب‌ها کاهش یابد.
وی تصریح کرد: با توجه به شرایط کنونی و آغاز تنش آبی، درختان میوه اگر امسال هم تولید داشته باشند در سال بعد شاید خشک و یا ضعیف شوند.
مدیر جهاد کشاورزی سمیرم قرار دادن لوله‌های آب در مسیر‌های سنتی، ایزولاسیون کانال‌های خاکی و لایروبی و مرمت قنوات آبی که ریزش داشته اند را از مهم‌ترین اقداماتی دانست که می‌توان برای مقابله با تنش خشکی باغ‌های سمیرم انجام داد.
وی با اشاره به سطحی بودن عمده منابع آبی این منطقه گفت: منابع آبی سمیرم با ذخیره برف در ارتفاعات و گرم شدن هوا و ذوب یخچال ها، تغذیه می‌شوند، اما امسال ۵۰ درصد از بارش‌های سمیرم در پاییز و زمستان به صورت باران بوده است و با این باران‌ها حتی منابع برفی ذوب از بین رفت.
پژوهشگر و عضو هیات علمی مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی اصفهان نیز در خصوص تاثیر کم آبی بر کیفیت سیب سمیرم گفت: سیب سمیرم از نظر کمیت نسبت به گذشته بسیار کاهش پیدا کرده و از نظر کیفیت نیز انبار مانی‌اش افت پیدا کرده است.
محسن پیرمرادیان یکی از دلایل این افت کیفیت را، کم آبی و کاهش منابع آبی دانست و گفت: عدم تعدیل سطح زیر کشت با میزان آبی که در اختیار باغدار است، تاثیر منفی بر کیفیت میوه داشته است.
پیرمرادیان ادامه داد: باغدار اگر درصدی از درخت‌ها را حذف کند هم کیفیت میوه جبران و هم سلامت درخت تضمین می‌شود. در غیر این صورت کیفیت میوه کاهش می‌یابد، زیرا مواد غذایی توسط آب جذب شده و به بخش‌های مختلف درخت انتقال می‌یابد و در صورت کم آبی، درختان دچار ضعف مواد غذایی شده در طول زمان مستهلک می‌شود.
این محقق اصفهانی تصریح کرد: یک درخت سیب بالغ، در مرحله باردهی طی ماه‌های تابستان بسته به جثه به ۲۰۰ تا ۱۲۰ لیتر آب بطور روزانه نیاز دارد و در صورتیکه این آب تامین نشود از کیفیت و کمیت محصول کاسته می‌شود.
وی یکی از راهکار‌های حل این مشکل را انجام هرس تابستانه و ایجاد تعادل بین میزان آب در دسترس با تعداد درختان موجود در باغ دانست و گفت: طی چند سال اخیر با توجه به افت میزان آب قابل استفاده در باغ‌ها یکی از راهکار‌های موثر کم کردن تعداد درختان، متناسب با میزان آب موجود است. با این کار نه تنها از میزان میوه قابل برداشت کاسته نخواهد شد، بلکه میوه تولیدی از کیفیت بالاتری برخوردار بوده و علاوه بر آن سلامت و بقاء درختان نیز تضمین خواهد شد.
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی اصفهان افزود: در صورت اصرار باغدار بر حفظ همه درختان با وجود کاهش آب در دسترس، افت کیفت و کمیت محصول و فرسودگی درختان حتمی است.