آیت الله سید شرف‌الدین ملک حسینی در مراسم ماه محرم و در جمع عزاداران هیئت جوانان و نوجوانان حسینی شهرستان بهمئی با اشاره به حدیث «اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة» گفت: امام حسین (ع) برای عقل‌ها مصباح هدایت و برای احساس‌ها کشتی نجات است.
نماینده مردم استان کهگیلویه و بویراحمد در مجلس خبرگان رهبری با تعریف داستان شکل‌گیری کربلا گفت: هنگام مراسم حج فردی از عراق پیش امام حسین (ع) آمد و امام از حال و هوای عراق پرسید و آن فرد در جواب گفت: قلب‌های مردم با تو است، اما شمشیر‌های مردم بر علیه تو است. امام در جواب گفت: «صَدَقَت_ (راست می‌گویی)»، کار به دست خداست، گذشته اینطور بود آینده هم همینطور است.
وی بیان کرد: امام حسین (ع) به عنوان یک امام هرگز محکوم به شکست نیست کسی که نیت آن حق باشد، عملی درست و با تقوا داشته باشد هرگز شکست نخواهد خورد.
آیت الله ملک حسینی با اشاره به فرارسیدن روز آزمایش الهی، ادامه داد: انتخابات گذشته یکی از آزمایش‌های الهی بود افرادی که رای دادند، افرادی که رای اخذ کردند و افرادی که رای‌ها را شمارش کردند مورد امتحان الهی قرار گرفتند؛ اگر کسی در این امتحان الهی خیانت کرده باشد، در قیامت ماخذه خواهد شد.
این استاد حوزه‌های علمیه تاکید کرد: کربلا مصافی بود که بشر در آن امتحان شد، مصافی تاریخی بود که در آن هر کس باید رویکرد خود را مشخص می‌کرد که در جبهه حسین بن علی (ع) یا در جبهه یزید بن معاویه است؟
وی با اشاره به اینکه حادثه عاشورا نیازمند تحلیل است، افزود: این تحلیل‌ها گاهی سیاسی، اجتماعی، کلامی و اخلاقی است، اما قصه عاشورا یک تحلیل جامع از همه اینها است.
آیت الله ملک حسینی یادآور شد: اگر من و شما در کربلا بودیم در کدام جبهه قرار می‌گرفتیم؟ کسی که اهل دروغ، حق خوری، ضایع کردن حق، تهمت و آبرو بردن باشد در مصاف کربلا کنار حسین بن علی نیست.
نماینده مردم استان کهگیلویه و بویراحمد در مجلس خبرگان رهبری با تاکید بر مطالعه داستان عاشورا، گفت: کسی که دارای مقامی باشد و فقط برای خود و خویشاوندانش تلاش کند اگر هزاران بار ادعای ولایت هم داتشه باشد، در مصاف کربلا کنار حسین بن علی (ع) نیست، اما اگر از آنچه در دستش هست در راه خدا عمل کند چنین فردی در مصاف کربلا کنار حسین ابن علی (ع) قرار می‌گیرد.
وی گفت: خدا کند مصداق کسانی باشیم که اباعبدالله آنها را فراخواند و گفتند اگر هزار بار ما را بکشند خاکسترمان را به باد دهند و زنده کنند باز حاضریم در رکاب شما کشته شویم.