سایر زبان ها

صفحه نخست

سیاسی

بین‌الملل

ورزشی

اجتماعی

اقتصادی

فرهنگی هنری

علمی پزشکی

فیلم و صوت

عکس

استان ها

شهروند خبرنگار

وب‌گردی

سایر بخش‌ها

آزادگان عالم در خیمه حسین‌اند

محرم آغاز شده و شهر به نشان عزای سالار شهیدان سیاه‌پوش شده است. آغاز سال نو قمری برای ما شیعیان حسین(ع) که همچون سایر آزادگان عالم به خیمه سیدالشهدا(ع) وارد شده‌ایم؛ زمانی برای بازنگری در اندیشه‌های دیروز و شروعی برای دیگرگونه بودن است.

وقتی احادیث و روایت‌ها در زمینه زنده نگه داشتن حماسه عاشورا و شهادت ۷۲ تن از یاران امام حسین (ع) را مرور کرده و در چرایی آن تفکر می‌کنیم، درمی‌یابیم معانی خیمه و آزادگی تنها برای آن دوران نبود؛ چرا که آزادگی محور جریان فکری است که برای تمام زمان‌ها نوشته شده است. اینکه پیامبر عظیم‌الشأن اسلام (ص) می‌فرماید: «برای شهادت حسین (ع) حرارت و گرمایی در دل‌های مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی‌شود» تنها به سخن نیست و اشاره به واقعه‌ای دارد که نه تنها شعله‌ای در قلب مؤمنان که مشعلی در اندیشه آنان روشن کرده است؛ مشعلی که پس از قرن‌ها همچنان پیش روی ماست. محرم حادثه‌ای تأثیرگذار برای هر مسلمان و هر دوستدار سیدالشهدا (ع) است که در کنار غم سنگین، درس‌های بسیار برای زندگی و آزادگی دارد. مسلمانان هر سال با زنده کردن یاد و خاطره این حادثه عظیم، بیعتشان را با سیدالشهدا (ع) تجدید کرده و میزان ایمان و تقوای خود را افزایش می‌دهند و آرا و اندیشه‌های خویش را با رهبر آزادگان جهان می‌سنجند. 

به تعبیر دکتر محمدرضا سنگری «اگر نماز عمود دین است، عاشورا عمود خیمه و سازه هویت‌بخش شیعه است». در دهمین روز این ماه، شاید دشمنان به ظاهر عمود خیمه شیعیان را شکستند، اما این حادثه اثرگذار در تاریخ تشیع و اسلام، خود ستونی برای بقای تفکر آن شد. تفکری که هزاران سال است با یادآوری آن حادثه جانگداز، تأکید دارد باید درس زندگی و آزادگی را سرلوحه زندگی فردی و اجتماعی قرار داد. همچنان که در بحارالانوار و در روایتی از سیدالشهدا (ع) داریم که حضرت فرمود: «اگر دین ندارید و از معاد نمی‌ترسید، پس در دنیایتان آزاده باشید».

خیمه محرم امسال، درست در روزی بر پا می‌شود که رئیس جمهور منتخب مردم معرفی شده و این ماه آغازی است برای شروع یک امید دوباره. امیدی که اگر غنچه تازه‌اش در ابتدای راه شکوفا نشود، بسوزد و به یأس تبدیل شود، فرصت‌سوزی نابخشودنی خواهد بود. امیدی که فرصتی است برای مرزبان جدید کشور ریشه‌دار اسلامی ما و درخت تناوری که ریشه‌های عمیق و شاخ و بال تفکر اسلامی و شیعی‌اش از آن در برابر طوفان‌ها و مشکلات حفاظت می‌کند. تفکری که پیرو سنت اهل بیت پیامبر (ص) است و با تأسی به امیرالمؤمنین (ع)، امام حسن و حسین (ع)، مشروعیتش را با رأی مردم کسب می‌کند. این تفکر با تدبیری همچون مولای متقیان (ع)، به وقت سکوت دم فرومی‌بندد و به وقت به میدان آمدن، منیت و غرور خویش را زیر پا می‌نهد. به وقت صلاح، صلح می‌کند تا رشته و زنجیره اجتماع مسلمانان پاره نشود همچون امام حسن (ع) و یا به وقت مقابله با هر آنچه شرک و تطمیع و تهدید است، آزاده می‌ایستد و آزادگی را سرلوحه خود قرار می‌دهد، همچون سرور و سالار شهیدان. امام حسین (ع) مظهر آزادگی است و نه تنها رئیس جمهور جدید که تمام تربیت‌شدگان مکتب حسینی و آزادی‌خواهان عالم باید از او و آزادگی او درس بگیرند.

درسی که با اشاره به جهان‌شمولی پیام عاشورا با گذشت قرن‌ها هنوز زنده است. همچنان که اشک چشم عزاداران حسین (ع) تازه و زنده است. هر سال که پرچم عزای حسینی به اهتزاز درمی‌آید، عاشورا و پیام‌های ابدی آن جان می‌گیرد و به ما یادآور می‌شود «کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا» پیامی برای همه عصر‌ها و نسل‌هاست.

حالا و در این ایام نه تنها رئیس‌جمهور منتخب، که هر کدام از ما که خود را از اهالی خیمه عزای سیدالشهدا (ع) می‌دانیم باید یک بار دیگه شرح آنچه بر او و یارانش رفته را مرور کرده و با تأسی به آنچه با دوست و دشمن کرد، برای هر کرده و گفته خود، الگویی ترسیم کنیم. هر فرد در هر جایگاهی، مادر و یا پدر خانواده، مدیر یک دستگاه اداری و یا یک شرکت خصوصی یا بزرگ‌تر از آن منتخب یک ملت؛ تفکر آزادی‌خواهی را سرلوحه تمام فعالیت‌های خود قرار دهد، همچون سید و سالار شهیدان (ع) که همه می‌توانستند با پای خود به خیمه‌اش وارد شده و بدون اجبار و تهدید از آن خارج شوند. زیرا آن شهید ابدی، خود را ابتدا پدر و حامی مردم می‌دانست و پدر باید اینچنین خیمه گسترده و سینه وسیعی داشته باشد که همه در زیر چتر حمایتش قرار گیرند. چتری همچون خیمه عزای امام حسین (ع) همه با هر دین و آیین و فکر و اندیشه‌ای در گوشه‌ای از آن جای دارند. خیمه‌ای که فراتر از مرز‌های ایران اسلامی وسعت دارد و نه تنها مردم مظلوم غزه که تمام محبان اهل‌بیت (ع) و آزادگان عالم تحت لوا و در خیمه حسین‌اند.

بار دیگر به خیمه امام‌حسین (ع) می‌رویم و از برکات دنیوی و اخروی مجالس عزای حسینی بهره می‌بریم. همان‌طور که علی بن موسی‌الرضا (ع) فرمود: «هر که عاشورا، روز مصیبت و اندوه و گریه‏‌اش باشد، خداوند روز قیامت را برای او روز شادی و سرور قرار می‏دهد».

منبع: ایسنا

تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.