میرزا محمدعلی صائب تبریزی اصفهانی بزرگ‌ترین غزل‌سرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه بود.
میرزا محمّدعلی صائب تبریزی بزرگ‌ترین غزل‌سرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه است که به دلیل کثیرالشعر بودنش شاه عباس دوم صفوی به او مقام ملک‌الشعرایی داد.