كسانى كه اگر آنان را در زمين به قدرت رسانيم، نماز بر پا مى‌دارند و زكات مى‌دهند و به كارهاى پسنديده دعوت مى‌كنند و از كارهاى ناپسند باز مى‌دارند؛ و پايان همه‌ى امور براى خداست. (حج۴۱)
اگر قدرت و امكانات، در دست افراد صالح باشد، بهره‌بردارى صحيح مى‌كنند و همچون خودكامگان و جباران، به عيش و نوش و لهو و لعب نمى‌پردازند، و در غرور و مستى فرو نمى‌روند، بلكه پيروزيها را نردبانى براى ساختن جامعه قرار مى‌دهند و به سراغ نماز و زكات و امر به معروف و نهی از منکر مى‌روند.
توصیفی که خدای متعال در درجه‌ی اول بیان می‌کند: «أَقَامُوا الصَّلَاةَِ وَ آتَوُا الزَّكَاةََ»
آنها ارتباطشان با خدا محكم و با خلق خدا نيز مستحكم است؛ چرا كه "صلاة" سمبل پيوند با خالق است و "زكات" رمزى براى پيوند با خلق است. نماز سمبلی است برای ذکر خدا و توجه و جهت‌گیریِ خداییِ یک جامعه. اقامه نماز اشاره است به اینکه اینها تعبّد را و توجّه به خدا و توجّه به معنویّت را گسترش می‌دهند.
«آتَوُا الزَّكَاةََ»؛ به این معنا است که اینها تعدیلی در ثروت ایجاد می‌کنند. با توجه به روایاتی که در باب زکات هست که می‌گوید زکات موجب تعدیل ثروت است.
وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ
امر به معروف و نهى از منكر پايه‌هاى اساسى ساختن يك جامعه سالم محسوب مى‌شود. و تنها به این معنا نیست که بگوییم این کارِ خوب را انجام دهید یا فلان کارِ بد را انجام ندهید. امر کردن و گفتن، یکی از جلوه‌های امر به معروف و نهی از منکر است.
امر به معروف و نهی از منکر معنای وسیعی دارد، به امیرالمومنین گفتند چرا با معاویه می‌جنگی؟ فرمود برای اینکه امر به معروف و نهی از منکر واجب است. امام حسين نیز خروجش از مدینه را برای امر به معروف و نهی از منکر بیان می‌کند.
در حقیقت، پيروزى مؤمنان، زمينه بندگى و تعاون مالى و فرهنگى را فراهم مى‌كند و غفلت و غرور را از بين مى‌برد. زیرا حاکمان مؤمن هم در فكر ارتقاى روحى و رشد امور معنوى هستند و هم به دنبال رفاه و حل مشكلات اقتصادى و فقرزدايى و اصلاح جامعه.
منبع: فارس
اورا از جایش تکان نمی دهد.